เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ และระงับจิตสังหารไว้ในใจ
“เจ้าพูดว่า ลู่เจาเจาเป็นคนนำซุปเต่าศักดิ์สิทธิ์มาให้เจ้างั้นหรือ?” น้ำเสียงเขาแหบพร่าและโหดเหี้ยม
ชุดของหนานมู่ไป๋เปียกโชกไปหมด แม้แต่เสด็จตาฮ่องเต้เองก็ยังไม่กล้ามีเรื่องมีราวกับตระกูลซู ยิ่งเขาจะกล้าได้อย่างไร?
“ใช่แล้ว ลู่เจาเจาและพวกของนางรุมสังหารเต่าศักดิ์สิทธิ์ตรงนั้น และเทเลือดออกจากตัว นางยังใช้กระดองเต่าเป็นเก้าอี้อีกด้วย...”
“ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะความประมาทของมู่ไป๋ จึงได้ทำร้ายบรรพชน ตอนที่มารดาของนางสวี่สืออวิ๋นแต่งงานกับแม่ทัพหรงเช่อ เป่ยเจาได้รับคำอวยพรจากมังกรและหงส์ และได้รับประทานบงกชทองเก้าโคจร...ดูเหมือนว่าจะมีสิ่งผิดปกติอยู่บ้าง”
ท่านผู้เฒ่าซูเงยหน้าขึ้นอย่างฉับพลัน และจ้องมองเขาด้วยสายตาที่ร้อนแรง “เจ้าพูดจริงหรือ?”
“แล้วทำไมเจ้าไม่บอกตั้งแต่แรก?!” ท่านผู้เฒ่าเจ็บใจที่ไม่สามารถหลอมเหล็กให้กลายเป็นเหล็กกล้าได้
หนานมู่ไป๋ทุกข์ระทมอยู่ในใจ แต่พูดไม่ออก
“ในตอนนั้น มู่ไป๋ได้ตรวจสอบวิญญาณของสวี่สืออวิ๋นด้วยตัวเอง แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ มู่ไป๋จึงประมาทไป...”
“เป็นไปได้ว่าลูกแก้วตรวจสอบวิญญาณอาจจะเสียหาย หลังจากที่ตรวจสอบเสร็จแล้ว ลูกแก้ววิญญาณแตกกระจายทันทีที่ข้าเดินออกจากประตู”
ท่านผู้เฒ่าซูค่อยๆ หลับตาอันหนักอึ้งลง
“การที่ลูกแก้วตรวจสอบวิญญาณแตกกระจาย มีเพียงความเป็นไปได้เดียวเท่านั้น” เขากล่าวด้วยน้ำเสียงต่ำ ดวงตาแฝงประกายความเด็ดเดี่ยว
“ระดับความสัมพันธ์ดวงจิตเทพของนาง เหนือขีดจำกัดของลูกแก้วตรวจสอบวิญญาณ”
“บุตรสาวที่ฮูหยินหนิงให้กำเนิด...เป็นไปได้ว่า...” ท่านผู้เฒ่าพูดด้วยน้ำเสียงแหบแห้งและยากลำบาก
“เป็นไปได้ว่านางเป็นผู้ที่มีบุญวาสนาโดยกำเนิด จึงเป็นที่รักใคร่เอ็นดูของเหล่าเทพเจ้า...”
“จะเก็บไว้ไม่ได้ เก็บสวี่สืออวิ๋นไว้ไม่ได้ แม้แต่ สายเลือดที่นางให้กำเนิด ก็จะเก็บเอาไว้ไม่ได้แม้แต่คนเดียว!”
“ตราบใดที่มีนางอยู่ โอกาสที่มารดาของเจ้าจะได้ขึ้นครองบัลลังก์ก็ริบหรี่! พวกเราควรกำจัดนางให้สิ้นซากตั้งแต่แรก!” ท่านผู้เฒ่ากล่าวด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยม
เขาประคองหนานมู่ไป๋ให้ลุกขึ้น
หนานมู่ไป๋แอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุดก็รอดพ้นจากเคราะห์ครั้งนี้ไปได้
“เกรงว่า ลู่เจาเจาก็คงมีพลังพิเศษอยู่บ้าง ทั้งตระกูลหมิง ตระกูลโหลว และตระกูลซางที่นางไป ล้วนอัญเชิญเทพเจ้าออกมาได้แล้ว...”
ท่านผู้เฒ่ารู้สึกเสียใจที่เขาประมาทไป!
อายุของนาง ช่างดูหลอกลวงนัก!
“ท่านหมายความว่า ลู่เจาเจาสามารถอัญเชิญเทพเจ้าได้งั้นหรือ?” น้ำเสียงของหนานมู่ไป๋ตกตะลึง เขาไม่อยากจะเชื่อเลย
ลู่เจาเจาอายุเพียงสามขวบครึ่ง ชอบกินชอบเล่น จับสุนัขและพานกเดินเล่น ถือขวดนมเล็ก ๆ ไว้ในมือ และยังฉี่รดที่นอนตอนกลางคืนอีกด้วย!
“พลังแฝงของสวี่สืออวิ๋นยังไม่ได้ถูกปลดปล่อย แต่ลู่เจาเจาจะเก็บเอาไว้ไม่ได้แล้ว เราต้องกำจัดนางเสียตั้งแต่ตอนนี้! ไม่เช่นนั้น นางจะเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวของแม่เจ้า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...