หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 853

ในกลางดึก

ชาวหนานตูต่างตื่นขึ้นจากฝันอย่างกะทันหัน เมื่อมองขึ้นไปบนท้องฟ้ายามค่ำคืนก็เห็นเหมือนมีหลุมขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น ทุกคนต่างหวาดกลัวจนตัวสั่น วิญญาณแทบหลุดออกจากร่าง พวกเขาจึงรีบลงจากเตียงด้วยท่าทางสั่นเทาและคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตื่นตระหนก

ภายในวัง หนานเฟิ่งอวี่ยืนอยู่บนกำแพงเมืองและกล่าวว่า “นี่คือเทพมารของตระกูลซู”

“ตระกูลซูอัญเชิญเทพมารลงมา” รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า

แม้แต่สมาชิกตระกูลซูที่ถูกพันธนาการไว้กลางอากาศ ก็ยังหัวเราะออกมา

“ฮ่าๆๆๆ ลู่เจาเจา! ถึงแม้เจ้าจะมีสายเลือดของแคว้นใต้ และแม้เจ้าจะมีพลังวิญญาณ แล้วอย่างไรเล่า?”

“แม้ว่าเจ้าจะเป็นอัจฉริยะ แต่ตระกูลซูก็จะบีบคอเจ้าตั้งแต่ยังอยู่ในเปลซะ!”

“ที่พึ่งของตระกูลซู เทพเจ้าแห่งตระกูลซูมาแล้ว!”

ลู่เจาเจาสีหน้าเรียบเฉย นางโบกมือหนึ่งครั้ง คนของตระกูลซูก็ร่วงหล่นลงมาจากกลางอากาศ

“โอ๊ย…”

ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ ทุกคนร่วงหล่นลงกับพื้น

ท่านผู้เฒ่าซูมีอายุมากแล้ว กระดูกเปราะบาง เมื่อร่วงลงพื้นก็ได้ยินเสียงแกร๊กอย่างชัดเจน ไม่รู้ว่ากระดูกส่วนไหนหักไป

แต่เขากับเหล่าสมาชิกในตระกูลซู ไม่กล้าร้องโอดครวญด้วยความเจ็บปวดแม้แต่น้อย พวกเขาพยายามดิ้นรนลุกขึ้นและหมอบคลานอยู่บนพื้น

“เหล่าสาวกจงสรรเสริญการมาถึงของเทพมาร”

“เหล่าสาวกจงคำนับเทพมารเสวียนอวี้”

ท่านผู้เฒ่าซูหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง เมื่อเห็นหมอกดำพวยพุ่งออกมาจากหลุมดำ พวกเขาต่างพากันตะโกนว่า “ท่านเทพมารผู้เคารพยิ่ง สาวกตระกูลซูขอถวายวิญญาณของตน ขอเพียงให้เทพมารบดขยี้กระดูกนังสารเลวให้เป็นผุยผง!!”

“ใช่แล้ว บดขยี้กระดูกให้เป็นผุยผง!”

“นางไม่เคารพเทพมาร นางทำลายแท่นบูชา และพยายามทำลายล้างตระกูลซู!”

“ความผิดนี้สมควรประหารชีวิต!”

“ขอให้เทพมารจุติลงมา และสังหารนางเสีย!”

ท่านผู้เฒ่าซูผู้สิ้นหวังเริ่มมีแววตาที่แข็งกร้าว และเยาะเย้ยลู่เจาเจา “องค์หญิงเจาหยาง เจ้ามาจากเป่ยเจา เจ้าคิดจริงๆ หรือว่าตระกูลขุนนางผู้รับใช้เทพเจ้าจะถูกทำลายได้ง่ายดายเช่นนี้? ตระกูลซูเป็นสาวกของท่านเทพเสวียนอวี้มานับพันปี ท่านเทพย่อมคุ้มครองพวกเรา!”

“เจ้าคิดตื้นเกินไปแล้ว!”

“เจ้าเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม กล้าดียังไงมาต่อกรกับตระกูลซู!”

“วันนี้ ข้าจะทำให้เจ้าได้รู้ว่า ต่อให้เจ้าจะเป็นมังกร เมื่ออยู่ต่อหน้าตระกูลซูก็ต้องขดตัวให้ข้า!”

เจียงหลินแบกน้องสาวไว้บนหลัง ใบหน้าซีดเผือด