หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 855

ท่านผู้เฒ่าซูรู้สึกราวกับถูกดูดพลัง น้ำตาขุ่นมัวไหลอาบแก้มพลางวิงวอนเสียงแผ่ว “ท่านเทพมาร ข้าผิดไปแล้ว ข้าเป็นผู้นำตระกูลซู ทุกอย่างเป็นความผิดของข้า ข้ายินดีรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว”

“เหล่าศิษย์ตระกูลซูล้วนบริสุทธิ์”

“ท่านเทพเสวียนอวี้ ท่านเคยมาเข้าฝันสาวก บอกว่าอยากให้ช่วยตามหาเทพธิดาผู้กลับชาติมาเกิด ตอนนี้พบแล้ว พระนางอยู่ในวัง นางเป็นเหลนสาวของข้าเอง”

“หวังว่าเทพมารเสวียนอวี้จะเห็นแก่ความตั้งใจจริงของเหล่าสาวก โปรดยกโทษให้แก่ศิษย์ตระกูลซูด้วยเถิด”

“ข้าขอรับผิดชอบทั้งหมดเอง” ท่านผู้เฒ่าซูร้องขอวิงวอน

เสวียนอวี้มองเขาด้วยท่าทางครุ่นคิด

“เทพธิดาผู้กลับชาติมาเกิด ได้ถูกค้นพบแล้วงั้นหรือ?” เขาจ้องมองลู่เจาเจาด้วยแววตาประหลาดใจเล็กน้อย

“ใช่ ถูกพบแล้ว นางมีสายสัมพันธ์กับเทพเจ้าโดยกำเนิด ข้าได้มอบสิ่งของของท่านให้กับนางแล้ว”

นี่ก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ฮ่องเต้เฒ่า ทรงโปรดปรานหนานเฟิ่งอวี่ด้วยเช่นกัน

ลูกสาวคนเล็กของหนานเฟิ่งอวี่ มีข่าวลือว่าเป็นเทพธิดาจากสวรรค์กลับชาติมาเกิด เมื่อใดที่นางกลับคืนสู่สวรรค์ ก็จะนำพาความรุ่งโรจน์อันยิ่งใหญ่มาสู่แคว้นใต้

ท่านผู้เฒ่าซูไม่ได้สังเกตเห็นความเย้ยหยันในแววตาของเสวียนอวี้

“เจ้ามีสถานะอะไร ถึงได้มาต่อรองกับข้า?” เสียงของเสวียนอวี้เย็นชา แววตาเต็มไปด้วยความดุร้าย

ท่านผู้เฒ่าซูไม่เคยกล้ามองเทพเจ้าโดยตรงเลย

ในวินาทีนี้ เขาเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น อาจเป็นเพราะเขาใจกล้าอย่างกับกินดีหมีใจเสือเข้าไป

เขาบังอาจจ้องมองเทพเจ้าโดยตรง

แม้จะต้องทนรับแรงกดดันจากเทพเจ้าจนเจ็บปวดเกินกว่าจะลืมตาขึ้นได้ เขาก็ยังคงมองไปยังท่านเทพเสวียนอวี้

เพียงได้เหลือบมองแวบเดียว ก็รู้สึกใจหายวาบหวาดกลัวขึ้นมาทันใด

ทำไม?!

ทำไมท่านเทพเสวียนอวี้จึงมองลู่เจาเจาด้วยสายตาที่ดูเคารพยกย่อง? หรือแม้กระทั่ง…

แม้กระทั่งแสดงความนอบน้อมและพยายามเอาใจ

ท่านผู้เฒ่าซูมีเลือดไหลออกมาจากหางตา เขาจึงเอามือปิดตาไว้ทันทีด้วยความเจ็บปวดและหวาดกลัว

“ลู่เจาเจาเป็นใครกันแน่?”

แม้กระทั่งเทพเจ้าก็ยังต้องคุกเข่าให้นาง ประจบนาง และเคารพนาง?

ท่านผู้เฒ่าซูอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว