หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์ นิยาย บท 867

หลายพันปีแล้ว เขาหลบมาหลายพันปีแล้ว พอตื่นขึ้นมา ลู่เจาเจาก็ยืนอยู่หน้าเตียงเขา!

ตอนนี้ได้ยินคำเยินยอของหยวนเหนียงที่อยู่ข้างล่าง เฉินเยวียนถึงกับหน้าแดงก่ำ!! แม้แต่ฝาโลงศพก็ปิดไม่อยู่!

เฉินเยวียนเป็นคนคลั่งไคล้กระบี่

เขาเกิดมาเพื่อกระบี่ กระบี่คือสิ่งที่สำคัญต่อเขามาก เปรียบเสมือนเป็นคู่ชีวิตก็ไม่ปาน

เขาบำเพ็ญเพียรมาสามพันปี ขณะที่ยังไม่มีลู่เจาเจา เขาเป็นจอมกระบี่อันดับหนึ่งของใต้หล้า ทุกคนต่างสรรเสริญและยกย่องเขา

แต่ลู่เจาเจาในวัยสิบแปดปี ได้ปรากฏตัวอย่างไม่คาดฝัน!!

เพียงแค่กระบี่เดียว ก็ฟันทำลายกระบี่วิญญาณคู่กายของเขาจนบาดเจ็บสาหัสกลับมา

ตลอดชีวิตของเขา เขาได้ท้าประลองกับลู่เจาเจาถึงสามร้อยสี่สิบเก้าครั้ง!

และล้มเหลว ทั้งสามร้อยสี่สิบเก้าครั้ง!!

ต่อมา เขาถูกครอบงำด้วยความคิดชั่วร้ายเพราะลู่เจาเจา จึงเดินเข้าสู่เส้นทางแห่งความชั่วร้าย และถูกตามล่าโดยฝ่ายธรรมะ ในท้ายที่สุด เขาก็ถูกสังหารด้วยกระบี่ของลู่เจาเจา!

ลู่เจาเจาคือจุดอ่อนและอุปสรรคในใจของเขา

ตราบใดที่ยังมีนางอยู่ ชีวิตนี้คงต้องอยู่ภายใต้เงาของนางไปตลอด

หลังจากที่เขาตาย วิญญาณของเขาก็หนีไปทั่วทุกสารทิศ และเข้าไปอยู่ในคุกอเวจีโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาจึงยึดครองพื้นที่ส่วนหนึ่งและใช้ทรัพยากรธรรมชาติที่มีค่าเพื่อฟื้นฟูตนเอง

เดิมทีคิดว่า…

เขาหันไปฝึกฝนวิชาปีศาจ ในที่สุดก็สามารถพลิกสถานะ กลายเป็นผู้ควบคุมชะตาชีวิตของตนเองได้ แต่ไม่คาดคิดว่าเมื่อลืมตาขึ้น เขาจะได้พบกับลู่เจาเจา!

ทำไมสวรรค์ถึงส่งข้ามาเกิดพร้อมกับคนที่เก่งกาจกว่าข้าเช่นนี้!

เฉินเยวียนได้ยินเสียงเรียกของหยวนเหนียงดังมาจากข้างล่างครั้งแล้วครั้งเล่า เส้นเลือดที่หน้าผากเต้นตุบๆ อยากจะลงมือสังหารนางด้วยตนเอง!

เขาลุกขึ้นนั่ง แล้วลอยละลิ่วมาตรงหน้าลู่เจาเจา

ลู่เจาเจามองเขาด้วยสายตาที่ร้อนแรง เขารู้สึกไม่มั่นใจเล็กน้อย กำมือขวาเล็กน้อย หันไปด้านข้างและไอเบา ๆ

“ทั้งหมดล้วนเป็นเพียงคำพูดไร้สาระของคนต่ำต้อย ข้าไม่เคยเทียบเท่าเซียนกระบี่ได้เลย”

“เซียนกระบี่มีพรสวรรค์และทักษะดาบที่ไม่ธรรมดา นางเป็นบรรพชนแห่งวิถีกระบี่ที่สวรรค์ยอมรับ ใครจะกล้าท้าทายนางได้?!” เฉินเยวียนพูดด้วยความชอบธรรม ราวกับว่าเขายอมรับอย่างสุดซึ้ง

หยวนเหนียงกระซิบเบาๆ ข้างหลังเขาว่า “ท่านไม่ได้บอกหรือว่า นางมีดีแค่พรสวรรค์อย่างเดียว?”

หน้าของเฉินเยวียนหมองลงทันที ส่วนหยวนเหนียงก็หดหัวลงอย่างรวดเร็วและก้มหน้าลง

จิตใจผู้ชายยากแท้หยั่งถึง เปลี่ยนใจง่ายดั่งลมหวน

ลู่เจาเจาเอียงคอมองเขา แล้วก็เดินวนรอบเขาหนึ่งรอบ “ข้ารู้สึกเหมือนเคยเจอเจ้าที่ไหนมาก่อน...ดูคุ้นๆ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน