“พรุ่งนี้ ข้าจะมารับพวกเจ้า”
ราชครูหาโรงเตี๊ยมและเปิดห้องพักชั้นบนห้องหนึ่ง
ยังไงซะก็มีแค่เซี่ยอวี้โจวกับลู่เจาเจาสองคนเท่านั้นที่อาศัยอยู่ จุยเฟิงเป็นหมา จู๋มั่วเป็นมังกร ไม่ใช่มนุษย์
“วิญญาณผู้พิทักษ์ ข้าขอฝากฝังท่านให้ดูแลฝ่าบาทด้วย”
มังกรดำพยักหน้ารับอย่างสิ้นหวัง
หลังจากที่ราชครูจากไปแล้ว ลู่เจาเจาเห็นว่าฟ้ายังไม่มืด จึงโบกมือให้เซี่ยอวี้โจว “ในเมื่อมาถึงถิ่นนี้แล้ว ก็ต้องทำตามธรรมเนียมของที่นี่ ข้าจะย้อมสีให้พวกเจ้าทุกคนเอง”
สุนัขจุยเฟิงเบิกตากว้างด้วยความหวาดกลัว ถอยหลังไปทีละก้าว
แต่เพียงแค่ลู่เจาเจาดีดนิ้ว ก็ดึงจุยเฟิงมาอยู่ตรงหน้าทันที
“ว่าง่ายหน่อยนะ เปลี่ยนสีสักหน่อย เจ้าเป็นสุนัขเพียงหนึ่งเดียวในสามดินแดน ไม่มีใครเทียบเจ้าได้! มาๆๆ ข้าจะเลือกสีให้เจ้าเอง...” ลู่เจาเจามองไปที่จุยเฟิงด้วยรอยยิ้ม ทำให้จุยเฟิงหวาดกลัวจนร้องเสียงหลง
ไม่นานนัก ร่างกายก็ถูกห่อด้วยผ้าขนหนูทั้งตัว
จุยเฟิงเหม่อมองท้องฟ้าด้วยแววตาสิ้นหวัง น้ำตาใส ๆ ไหลรินออกมาจากดวงตาของสุนัข
จู๋มั่วถูกคนอื่นโกงเงินเก็บที่ตั้งใจจะใช้เป็นสินสอดไปจนหมด เขาหมดอาลัยตายอยาก นั่งอยู่ข้างหน้าต่าง ปล่อยให้ลู่เจาเจาจัดการกับหัวตามใจชอบ
มีแต่เซี่ยอวี้โจวที่ชี้ไปที่หัวตัวเองแล้วตะโกนว่า “ข้าจะย้อมผมสีทอง! เอาสีที่ทองที่สุดเลย!”
ลู่เจาเจาจับคู่สีที่สมบูรณ์แบบที่สุดให้กับตัวเอง ทั้งสามคนกับสุนัขหนึ่งตัวนั่งอยู่ข้างเตียง
“ข้าขอไปล้างตัวก่อนนะ ข้าอยากเห็นจะแย่อยู่แล้ว!”
เซี่ยอวี้โจววิ่งไปสระผมอย่างมีความสุข
หลังจากไปสระผมกลับมา เขามีผมสีทองทั้งหัว แม้แต่คิ้วก็ยังถูกย้อมเป็นสีทองด้วย
“เยี่ยมๆๆ ข้าต้องเป็นคนที่ดูดีที่สุดบนถนนสายนี้แน่ๆ” เขานั่งอยู่หน้ากระจก พลางชื่นชมตัวเองอย่างพึงพอใจ
หลังจากสระเสร็จแล้ว จุยเฟิงก็หมอบลงกับพื้นร้องไห้อยู่นานถึงครึ่งชั่วยาม
ขนสีดำที่เคยสง่างาม ตอนนี้กลายเป็นสีแดง แดงสด!! สุนัขกลมสีแดงสด ความน่าเกรงขามทั้งหมดกลายเป็นความตลกขบขัน!
ในที่สุดจู๋มั่วก็ได้สติกลับคืนมา เขาจึงรีบยื่นหัวเข้าไปในถังแล้วล้างด้วยความหวาดกลัว
ผมเผ้ากระเซิงเปียกชื้น นั่งอยู่หน้ากระจกทองเหลือง หัวเขียวทั้งหัวเลย!
สีเขียวส่องประกาย!
ลู่เจาเจามองจุกเล็กๆ หลากสีของตัวเองอย่างพึงพอใจ สวยจริงๆ!
มันคือสีรุ้ง
ตอนกลางคืน
เซี่ยอวี้โจวที่กำลังงัวเงียครึ่งหลับครึ่งตื่น รู้สึกเหมือนวิญญาณของตัวเองจะออกจากร่าง เหมือนถูกดึงเข้าไปสู่สภาพแวดล้อมที่แปลกประหลาดบางอย่าง
แสงสีทองสี่ด้านพร่างพรายเจิดจ้า เสียงสวดมนต์ดังก้องอยู่ข้างหู เสียงเคาะปลาไม้ดังขึ้นพร้อมกันนับไม่ถ้วน
ไต้ซือชื่อคงสวมจีวรและมีรัศมีรอบตัวท่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หนูน้อยจอมอิทธิฤทธิ์
บท 613 ไม่ลงแล้วหรือค่ะ...
ไม่ลงต่อแล้วเหรอคะ...
อ่านบทที่ 613 กันที่ไหนคะ...
รอค่ะ แต่ช้าจัง สนุก รอค่ะ...
รอตอนต่อไปค่าา...
สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
อ้าว ลงไม่จบอีกแล้ว...
สนุกมากค่ะ...
โอ๊ยสนุกค่ะ อัพเยอะๆเลยนะคะเรื่องนี้...
ขอบคุณสนุกมากค่ะ...