กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 141

เมื่อวานพวกเขาเพิ่งจะตกลงปลงใจกันเรื่องความสัมพันธ์ แต่วันนี้เขาก็เอาแต่จับมือเธออยู่ตลอดเวลา

เขาเป็นคนชอบจับมือหรือยังไง ？！

มือของเธอก็ใช่สมบัติอะไรทำไมต้องจับแน่นขนาดนั้น！

รถของเวธัสแล่นออกมาจากบริษัท ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่เบนท์ลี่ย์ธรรมดา ราคาก็ไม่ได้ธรรมดาเลย

รถหรูราคาหลายล้านถูกชนท้ายคนขับรถคันที่อยู่ด้านหลังก็ตื่นตระหนกเล็กน้อย และก็เข้ามาตรวจสอบสถานะการณ์ข้างหน้าอย่างรวดเร็ว

เธอเป็นผู้หญิงที่สวยหยาดเยิ้ม ใบหน้าสวยงามตามพิมพ์นิยม ขายาว แต่งตัวเท่และมีสไตล์มาก

“ฮาย สุดหล่อ ขอโทษด้วยจริงๆนะ……เมื่อกี้ฉันรับโทรศัพท์ก็เลยเผลอชนคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ！”สาวเน็ตไอดอลก้มตัวลง แล้วก็พูดกับเวธัสผ่านทางหน้าต่าง

เวธัสก้มหน้าเหลือบไปมองแล้วก็เห็นหิมะที่ขาวโพลน ดูน่าประทับใจมาก

แต่ณิชารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า เขาไม่ได้มองต่อเลยแม้แต่นิดเดียว ยื่นมือหนึ่งไปกดแผลไว้ แล้วมืออีกข้างหนึ่งก็ยื่นไปหยิบนามบัตรในกระเป๋าแล้วก็ส่งให้สาวเน็ตไอดอล แล้วก็พูดด้วยน้ำเสียงอย่างเป็นทางการว่า “เดี๋ยวติดต่อเบอร์นี้ไปนะครับ ทนายผมจะเป็นคนจัดการเอง”

พอพูดจบเวธัสก็ยกกระจกขึ้น

สาวเน็ตไอดอลคนนั้นอึ้งไปเลย

“คุณผู้ชาย เดี๋ยวก่อนค่ะ”เธอรีบหยุดเวธัสที่กำลังจะปิดกระจก และยังคงยิ้มอยู่เหมือนเดิม สายตาเต็มไปด้วยท่าทีเอาอกเอาใจ “คือแบบนี้นะคะ ฉันเป็นเน็ตไอดอล มีแฟนคลับเป็นล้านคนเลย ถ้าเกิดว่าเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องใหญ่มันคงจะส่งผลกระทบที่ไม่ดีต่อฉันเท่าไหร่ พวกเราสามารถจัดการส่วนตัวได้ไหม ？”

เวธัสเลือกมองณิชาที่นั่งอยู่ข้างคนขับ แล้วก็พูดอย่างสบายๆภายใต้สถานการณ์ที่ตึงเครียดว่า “ส่วนตัว อย่าคิดจะจัดการยังไง？”

สาวเน็ตไอดอลดึงคอเสื้อลงอย่างไร้ร่องรอย ใช้ใบหน้าในการจัดการเรื่องราว

เธอกัดริมฝีปากล่างของตัวเอง บวกกับสายตาที่ไร้เดียงสา ทำท่าทางเหมือนรอคอยให้คนไปเด็ดดม

“……คุณว่าแบบไหนก็แบบนั้นแหละค่ะ”

“คุณน่าจะไม่รู้ ว่าคนที่นั่งอยู่ข้างๆคือแฟนของผม” รอยยิ้มที่มุมปากของเวธัสก็ดูลึกซึ้งขึ้นในทันที แล้วก็หันไปพูดกับณิชาอย่างสบายๆว่า “มีคนอยากจะเอาเปรียบผม คุณว่าทำไงดี？”

ณิชา “……”

สีหน้าของเน็ตไอดอลคนนั้นค้างแข็งไปในทันที ！

ณิชาคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็ให้ความร่วมมือกับการกระทำของเวธัส จงใจทำสีหน้าเหมือนฉันดุมาก แล้วก็พูดกับเน็ตไอดอลสาวคนนั้นว่า “ขอโทษด้วยนะคะคุณผู้หญิง ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร แต่ว่าคุณก็ควรจะปฏิบัติตามกฎจราจร จริงๆรถถลอกเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่ว่าแฟนของฉันได้รับบาดเจ็บ……”

เน็ตไอดอลสาวยกยิ้มมุมปากอย่างโกรธเคือง “ฉันจะติดต่อทนายคนนี้ไปเพื่อพูดคุยเรื่องการชดใช้”

“บ้ายบาย จำไว้ว่าครั้งหน้าตอนขับรถอย่าคุยโทรศัพท์นะคะ”

ณิชาเตียงหัวและโบกมือให้เน็ตไอดอลสาว

สถานะแฟนของเวธัส เมื่อกี้พูดออกมาได้อย่างราบรื่น

เวธัสขับรถได้มั่นคงมาก ท้องถนนก็ไม่ค่อยสะอาดเท่าไหร่ ผ่านไปครู่เดียวก็ถึงหมู่บ้านออเรนจ์แล้ว

พอเห็นณิชาจะไปแล้ว ดวงตาที่อ่อนโยนของเวธัสก็กลายเป็นเย็นชาในทันที

เขาหยิบโทรศัพท์ในช่องเก็บของออกมา แล้วก็โทรหาโทนี่……

ให้เขาลบข่าวในทวิตเตอร์ออกให้หมด！

ปล่อยให้รูปภาพที่เขาซื้อข้าวของสุขอนามัยกลายเป็นหัวข้อข่าวงั้นหรอ?

คนในฝ่ายประชาสัมพันธ์มัวทำอะไรกันอยู่ ！

ในที่สุดก็กลับถึงบ้านแล้วณิชาผลักประตูเข้าไป และความอบอุ่นก็ลอยมา

ในห้องนั่งเล่นนะสิดากำลังนั่งดูทีวีอยู่บนโซฟาเป็นเพื่อนน้องอรัล

“บริษัทเอสพี จิวเวลรี่บริษัทที่เพิ่งเกิดใหม่ในเมืองพร ประกาศรายชื่อรอบรองชนะเลิศแล้ว การแข่งขันรอบใหม่กำลังจะเริ่มต้นขึ้น ดีไซเนอร์ทุกท่านเตรียมตัวให้พร้อม ผู้ชนะเลิศจะได้รับรางวัลเงินสด1 ล้าน และตำแหน่งนักออกแบบเครื่องประดับแฟชั่น แถมยังการันตีเงินเดือนประจำปี……”

ทีวีกำลังฉายข่าวของเอสพี จิวเวลรี่อยู่พอดี

สิดารู้ว่าณิชาพ่ายแพ้ในการแข่งขันของเอสพี จิวเวลรี่ ก็เลยไม่ได้รอให้ข่าวพูดจบ และรีบเปลี่ยนไปดูช่องอื่นอย่างรวดเร็ว

น้องอรัลก็มีสีหน้าจริงใจ

พอได้ยินคำพูดอ่อนหวานของลูกชายณิชาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา แต่พอนึกถึงปัณณ์ที่อยู่ที่คฤหาสน์สนธิไชย ดวงตาสีอำพันของเธอก็มืดมนลง

เธอต้องไปหาปัณณ์ให้เร็วที่สุด ดูว่าเขาเป็นยังไงบ้าง

เจ้าตัวเล็กคนนั้นดื้อมาก ไม่รู้ว่าตอนนี้เขาจะลำบากแค่ไหน ？

……

เธอถามเวธัสผ่านข้อความและเวธัสก็ตกลงให้เธอไปที่คฤหาสน์สนธิไชย

แน่นอน วันรุ่งขึ้นเขาก็ส่งรถมารับ

ณิชาได้เข้าครัวเพื่อทำคุกกี้และพรอฟีทรอลไว้ล่วงหน้าแล้ว มันต่างเป็นอาหารว่างที่ปัณณ์ชอบกิน

ใส่ลงในกล่องอาหารที่สวยงามณิชากอดมันไว้ในอ้อมแขนอย่างหนักแน่นและเต็มไปด้วยความอ่อนโยนของเธอ

คิดว่าจะได้เจอกันปัณณ์อีกครั้ง ณิชาก็เลยสั่งด้วยความตื่นเต้น

เขาชอบกินรสชาติจัด อยู่คฤหาสน์สนธิไชยต้องกินได้ไม่ดีแน่เลย……

จู่ๆเธอก็คิดถึงปัณณ์มากๆ

……

ในคฤหาสน์สนธิไชย ครูในช่วงบ่ายของปัณณ์กำลังจัดเตรียมให้เรียนวิชาคณิตศาสตร์

ปัณณ์ย้ายโต๊ะเรียนไปที่ระเบียง บนหัวมีร่มกันแดด เขานั่งอยู่บนเก้าอี้โยกอย่างเกียจคร้าน ในมือถือหนังสือ อีกมือหนึ่งก็ถือปากกา

คำถามไม่ได้ยากเท่าไหร่นักปัณณ์แค่เพียงแถวนิดหน่อยก็แก้ไขได้แล้ว

น่าเบื่อจริงๆ ทำไมหม่ามี๊ยังไม่มารับเขาอีก？

แล้วทันใดนั้นก็มีเสียงดับรถดังมาจากชั้นล่าง

เด็กน้อยมาลงไปชั้นล่าง ตอนที่เห็นผู้หญิงคนที่ลงมาจากรถนั้นดวงตาที่หมองหม่นของเขาก็เป็นประกายขึ้นมาในทันที……