กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 452

เวธัสเอามือค้ำโซฟาและยืนขึ้นมา คิ้วของเขาขมวดแน่นพร้อมกับจ้องมาที่ชาลีด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความสงสัย “ทำไมจู่ๆ แกถึงได้เป็นห่วงเป็นใยสุขุมขึ้นมาล่ะ? มีอะไรปิดบังฉันอยู่รึเปล่า? ”

ตอนแรกชาลีก็อยากจะเล่าเกี่ยวกับประวัติชีวิตของณิชาให้เขาฟัง แต่ยังไม่ทันพูดก็ชะงักไปก่อน

ณิชาต้องตั้งท้องลูกแฝดของเวธัสตั้งแต่ตอนที่อายุยังไม่ถึง20ด้วยซ้ำ……

พอคิดถึงความเจ็บปวดที่เธอต้องเจอตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมา ก็รู้สึกว่าต้องให้เขาได้รับความทุกข์ทรมานบ้าง！

ดวงตาที่สวยงามของเขาหรี่ลงเล็กน้อย แล้วก็ละสายตากลับมาด้วยแววตากึ่งยิ้ม “ก็ท่านสุขุมเป็นพ่อของณิชา แล้วก็เป็นสาเหตุการเลิกราของพวกแกในครั้งนี้ด้วย การที่ฉันเป็นห่วงเขาก็เพราะว่าเป็นห่วงแกนั่นแหละ แล้วอีกอย่าง ถ้าเกิดว่าตามหาเขากลับมาได้ แกกับณิชาก็จะได้กลับมาคบกันอีกครั้งไง ณิชาก็จะได้ไม่ต้องมานั่งแย่งเมียฉันอีก ใช่ไหมล่ะ? ”

เวธัสขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิม สายตาที่คมกริบของเขามองชาลีตั้งแต่หัวจรดเท้า

ชาลีก็ไม่ได้รู้สึกหวาดผวาอะไร เขาเอาเท้าทั้งสองพาดโต๊ะเอาไว้ ท่าทางร้ายมาก

เวธัสวางขวดเหล้าในมือ เอนตัวพิงกับโซฟาและบ่นพึมพำว่า “ถ้าเกิดฉันรู้ว่าสุขุมอยู่ที่ไหน จะมานั่งดื่มอยู่ตรงนี้เพื่อ? ”

เอาให้อรัลแอบติดเครื่องดักฟังในนาฬิกาข้อมือที่ให้ประเสริฐแล้ว

การที่จะให้คนไปสืบหาตำแหน่งที่อยู่ของสุขุมเงียบๆ โดยไม่ทำให้ประเสริฐรู้นั้นมันเป็นเรื่องที่ยากมาก ทำได้แค่ใช้วิธีการที่ชั่วร้ายเท่านั้น

แต่ว่าตอนนี้คุณท่านไม่ได้ชี้ชัดว่าสุขุมอยู่ที่ไหนกันแน่ ได้แต่ตอบอย่างคลุมเครือว่าอยู่ในคุกส่วนตัวที่ไหนสักที่หนึ่งเท่านั้นเอง

คุกส่วนตัวนั้นมีข้อเสียอย่างมาก บางทีอาจจะเป็นเพราะว่าสุขุมไม่มีเงินจ่าย ก็เลยถูกทารุณกรรมและเฆี่ยนตีเป็นเวลานาน

เขาได้ให้คนทำการวิเคราะห์ทางเทคนิคเกี่ยวกับรูปถ่ายเปื้อนเลือดนั้นด้วย

เพราะว่าอยู่ภายในห้อง ก็เลยไม่สามารถตามหาเบาะแสเพื่อชี้ตำแหน่งของเขาได้

“ตาแก่บ้านแกหาสุขุมเจอได้ยังไง? เขาหายตัวไปสี่ปีแล้วนะ……”

ชาลีถามอยู่นานก็ไม่ได้คำตอบ พอมองไปข้างๆ ก็เห็นว่าเวธัสหลับตาไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ลมหายใจสม่ำเสมอ เห็นได้ชัดว่าเขาหลับไปแล้ว

สุขุมก็ถือว่าเป็นลุงของเขา

เขาต้องตามเขากลับมาให้ได้

เขาก็เลยให้พนักงานไปจัดแจงห้องให้เรียบร้อย แล้วชาลีก็ลากเวธัสเข้าไปในห้อง หลังจากนั้นก็ยืนจ้องเขาอยู่ที่ข้างเตียงสักพักแล้วชาลีก็กลับ พร้อมกับให้คนไปสืบหาตำแหน่งของสุขุม เพราะว่าเรื่องที่เกิดขึ้น20กว่าปีก่อนนั้น มีเพียงแค่สุขุมเท่านั้นที่มีคำตอบ

……

ชาลีขับรถกลับไปที่Repulse Bay Villa ก่อนที่รถจะหยุด ก็เห็นร่างผอมเพรียวยืนอยู่หน้าหน้าต่างห้องนั่งเล่น

ดอกเหมยในสวนเริ่มจะทยอยบานสะพรั่ง

มันเป็นเวรกรรมที่เธอก่อขึ้นเอง ไม่สมควรจะมีชีวิตอยู่

คืนนี้ชาลีก็ดื่มเป็นเพื่อนเวธัสมา ก็เลยมีความรู้สึกเมาเล็กน้อย

“อยู่ให้ห่างผมหน่อย” ใบหน้าของเขามืดมนอย่างอารมณ์ไม่ดี

เจนนี่แน่ใจว่าเขากำลังโมโหเพราะเรื่องนี้อยู่ ก็เลยยื่นแขนทั้งสองข้างไปกอดแขนเขาไว้อย่างระมัดระวัง พร้อมกับเขย่าเบาๆ และอธิบายด้วยใบหน้าที่น่าสงสาร “จะโทษฉันทั้งหมดก็ไม่ได้นะ ฉันไม่รู้นี่ว่าคนคนนั้นคือย่าของคุณ อย่าโกรธเลยนะ……”

“ดิษยาปล่อย”

น้อยครั้งมากที่เจนนี่จะได้ยินชาลีเรียกชื่อเธอเต็มขนาดนี้ ก็เลยยิ่งรู้สึกว่าต้องง้อเขาให้ได้

ณิชายังอยู่ในบ้าน ถ้าเกิดว่าเขาทำหน้าบึ้งตึงใส่เธอ เธอก็คงจะขายหน้ามากเลย

แพล่ะ

หลังมือเปียกเล็กน้อย ชาลีก้มหน้าลงไปดู ก็เห็นว่าเจนนี่กำลังร้องออกมาด้วยความตกใจ “อย่าขยับ！ชาลี คุณเลือดกำเดาไหล……”

การเคลื่อนไหวของชาลีหยุดชะงัก ศีรษะของเขาแข็งทื่ออยู่กับที่