สายตาของผู้คนหันไปมองทางต้นเสียงทันที
แล้วก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมยาวประบ่า สวมใส่ชุดเดรสเข้ารูปสีขาว เผยให้เห็นเอวที่เรียวบางของเธอ ผิวของเธอนั้นขาวกระจ่างใส สวมใส่รองเท้าส้นสูง และคอหงส์ที่เรียวยาวของเธอทำให้เธอดูสง่าผ่าเผยมาก……
บรรดาแขกต่างแหวกทางตรงกลางให้กับเธอ
ณิชาเดินผ่านกลุ่มคนพวกนั้นไปและขึ้นไปบนเวที
และบรรดาแขกก็กระซิบกระซาบกัน
“ผู้หญิงคนนี้ดูคุ้นตาจังเลย”
“ฉันนึกออกแล้ว คนที่ไปก่อเรื่องในงานแต่งงานของคุณเวธัสก็คือเธอคนนี้ไม่ใช่เหรอ? ”
“ใช่แล้ว เธอคือณิชา……”
“เธอมาที่นี่ได้ยังไง? รปภ.ตาบอดรึยังไงกัน!วันนี้เป็นงานเลี้ยงต้อนรับคนในครอบครัวของตระกูลรุ่งโรจน์ คนที่เชิญมาต่างก็เป็นคนมีชื่อเสียงทางการด้านเมืองและโลกธุรกิจกันทั้งนั้น……”
พอก้อยได้ยินเสียงของณิชา ความทรงจำอันดำมืดก็ผุดออกมาในทันที จนทำให้เธอรู็สึกหวาดผวาจนเหมือนกับเจอผี เธอไม่สนใจว่าคนที่เชิญเธอมาอยากจะเชิญมาเพื่อโอ้อวดหรือไม่ และเธอก็เรียกให้รปภ.มาพาตัวณิชาออกไปทันที
แต่ว่าคุณย่าศิริจันทร์ห้ามก้อยเอาไว้ เธอต้องก้มหน้าลงเล็กน้อยถึงจะสบตากับณิชา “คุณณิชา เมื่อกี้ที่คุณบอกว่าก้อยไม่คู่ควร หมายความว่ายังไง? ”
ประหม่า จนหัวใจเหมือนจะหลุดออกมาจากอก
เธอจ้องเขม็งไปที่ณิชา
“คุณท่าน ขอโทษมากๆ เลยนะคะที่มารบกวนคุณในเวลาสำคัญแบบนี้ แต่ว่าก้อยที่อยู่ตรงหน้าของคุณในตอนนี้ ไม่ใช่หลานสาวที่แท้จริงของคุณเลย เธอเป็นของปลอม ดังนั้นเธอไม่เหมาะสมกับมงกุฎนี้”
“อะไรนะ? คุณหนูตัวปลอมเหรอ? ”
“ไม่มีทาง……สมัยนี้แล้ว เราตรวจDNAกันได้นะ หรือว่ามันผิดพลาดงั้นเหรอ?”
“พูดยากนะ เมื่อกี้เธอไม่ได้ฟังที่คุณท่านพูดงั้นเหรอ ที่บอกว่าลูกสาวขอเธอได้จากโลกนี้ไปแล้ว ความแม่นยำของการตรวจสอบDNAระหว่างเธอกับหลานสาวก็ลดลงอย่างเห็นได้ชัด แล้วอีกอย่างตระกูลรุ่งโรจน์ใหญ่โตขนาดนี้ รับรองว่าต้องมีคนอยากตกถังข้าวสารอยู่แล้ว……”
ตอนที่ก้อยได้ยินคำพูดของณิชา ก็ตกใจจนตัวสั่นในทันที
ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม ตั้งแต่ตอนที่ณิชาย่างก้าวเข้ามา ก้อยกลับมาลางสังหรณ์ใจที่ไม่ดีเป็นอย่างมาก
หรือว่าเธอรู้ความจริงแล้วงั้นเหรอ?
ไม่ เธอต้องไม่มีหลักฐานอย่างแน่นอน เธอต้องกำลังจงใจมาหลอกลวงเธอแน่
พอคิดได้แบบนี้ ก้อยก็ตะโกนออกมาด้วยความโมโหทันที “ฉันก็อธิบายเธอไปแล้วไง ว่าที่วันนั้นฉันพูดว่าฉันไม่ใช่หลานของคุณยาย ก็เพื่อที่จะทำให้คนร้ายประมาท เธอคงไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม? ไร้สาระ ถ้าฉันไม่คู่ควรกับมงกุฎนี้ แล้วเธอคู่ควรงั้นเหรอ? ”
“เธอจะตื่นเต้นขนาดนี้ทำไมกัน? ร้อนตัวเหรอ? ”
“ทำไมฉันต้องร้อนตัวด้วยล่ะ? คนยืนตรงไม่ต้องกลัวเงาเอียงหรอกนะ แค่เพราะว่าฉันไม่อยากให้เธอต้องอับอายต่อหน้าเหล่าบรรดาแขกเท่านั้นเอง!”
เธอยืนตัวตรงเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ของตัวเอง
ณิชาหัวเราะออกมาช้าๆ เสียงหัวเราะของเธอนั้นเต็มไปด้วยการถากถางอย่างไม่มีที่สิ้นสุ
“ถ้าเกิดว่าเธอไม่ได้ทำอะไรผิด แล้วทำไมตอนนี้สิดาถึงนอนอยู่ที่โรงพยาบาลล่ะ แล้วโรงรับจำนำของตระกูลสมรัตไฟไหม้ได้ยังไง แล้วของที่มันควรจะเป็นของฉัน มันไปอยู่กับเธอได้ยังไง? คุณก้อย ฉันลืมบอกเธอไปอย่างหนึ่ง ว่าตอนนี้สิดาฟื้นแล้ว!”
ก้อยรู้สึกชาไปทั้งตัว เหมือนตกลงไปในเหวลึก “เธอว่าไงนะ? ”
แต่ว่าณิชากลับกลายเป็นสงบลง แต่ว่าสายตาของเธอกลับเต็มไปด้วยการประชดประชันและดูถูก “ต่อให้ทุกสิ่งที่เธอพูดมามันเป็นเรื่องจริง ต่อให้เขาจะรู้สึกผิดต่อเธอ แต่ว่าเขาก็เป็นคนมอบชีวิตให้เธอนะ!ขนาดหมามันยังรู้จักบุญคุณ แต่การที่เขามอบชีวิตให้เธอมา เพื่อให้เธอกลับมาฆ่าเขาเองงั้นเหรอ? ”
ดวงตาที่แดงก่ำของก้อยโปนออกมาจนเกือบจะหลุดออกจากเบ้า เธอกรีดร้องออกมาอย่างชั่วร้าย “ทั้งหมดนี้มันเป็นความผิดของเธอคนเดียว!เพราะว่าเธอบีบให้ฉันต้องเจอกับทางตัน……”
“……” จู่ๆ ณิชาก็เงียบลง ไม่พูดอะไรต่อ
หลังจากนั้น เธอก็มองไปยังกล้องที่อยู่ตรงมุม แล้วก็ยิ้มมุมปาก “เมื่อกี้ถ่ายทั้งหมดไว้แล้วใช่ไหมคะ? ”
แล้วช่างกล้องก็พยักหน้าทันที
เมื่อกี้ก้อยเหมือนตกอยู่ในฝันร้าย และจู่ๆ ก็ตื่นขึ้นมา พอตระหนักได้ว่าเมื่อกี้ตัวเองพูดอะไรออกไป ก็แทบอยากจะข่วนหน้าตัวเอง
เมื่อกี้ณิชาจงใจใช้สิดามายั่วเธอ……
เธอขาดความรักของแม่ตั้งแต่เด็กๆ และก็ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่จากสิดา จุดอ่อนและสิ่งที่เจ็บปวดที่สุดของเธอก็คือสิดา
ดังนั้นเธอก็เลยสูญเสียการควบคุมไป……
“ณิชา เธอใส่ร้ายฉัน!” ก้อยเหมือนกับคนเป็นบ้า เธอคว้าของที่อยู่บนเวทีแล้วก็ปามาใส่ณิชา
ณิชาหลบได้อย่างว่องไว พร้อมกับกวาดสายตาไปมองท่านประเสริฐที่กำลังตกตะลึงอยู่ หลังจากนั้นก็สบตากับดวงตาที่แดงก่ำของคุณย่าศิริจันทร์ พร้อมกับโค้งคำนับ”
“ขอโทษด้วยนะคะ ที่ทำลายงานเลี้ยงต้อนรับญาติของคุณ แต่ว่าก้อยไม่ใช่หลานสาวที่แท้จริงของคุณ แถมยังวางยาแม่แท้ๆ ของตัวเอง ฉันก็เลยต้องเรียกร้องความยุติธรรมให้เธอและตัวเอง”
พอโค้งคำนับเสร็จ เธอก็หยิบผลตรวจDNAออกมาจากในกระเป๋า……
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊
ตอน571-670หายไปไหนคะ ต้องทำไงถึงจะอ่านตอนที่ขาดไปได้...