กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 501

เช้าวันที่สาม ณิชาก็ถูกเวธัสพาตัวไปเจอกณิศ

ในห้องทดลองการที่ลึกลับและได้รับการดูแลอย่างดีนั้น เป็นครั้งแรกที่ณิชาได้เจอกณิศ แต่ว่าเขาก็เหมือนกับที่เวธัสเคยเตือนเอาไว้ ว่าเขาใส่เสื้อกาวน์สีขาว แต่งตัวเหมือนหมอตามมาตรฐานทั่วไป

ใต้ตาคล้ำหนักมาก เหมือนกับว่าปล่อยเนื้อปล่อยตัวมากเกินไปหน่อย

กณิศกับณิชาทักทายกันเล็กน้อย แล้วก็ยื่นชุดป้องกันสองชุดให้พวกเขาเปลี่ยน หลังจากนั้นก็พาพวกเขาไปที่ห้องเพาะเลี้ยงปลอดเชื้อ

จานเพาะเชื้อหลายจานวางอยู่บนโต๊ะสูง กณิศกับเวธัสคุยกันด้วยภาษาทางด้านการแพทย์ที่ณิชาฟังไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่นัก

แต่ว่าเธอเข้าใจว่า เซลล์ในจานเหล่านี้เติบโตจากเลือดของลูกชายสองคนของเธอ ถ้าอยากรู้ว่ามีไวรัสหรือไม่ จะมาใช้น้ำยาทดลองเฉยๆ ไม่ได้ เพราะว่าแบบนั้นมันค่อนข้างเสี่ยงสูง และไม่ค่อยแม่นยำเท่าไหร่นัก

พอใส่หน้ากากป้องกันเสร็จ ณิชาก็เอ่ยถามกณิศด้วยเสียงอู้อี้ว่า “คุณบอกฉันมาก่อน ว่าสรุปแล้วพวกเขาสิบกรรมพันธุ์โรคนี้มารึเปล่า แล้วจะเจ็บปวดเหมือนกับธัสตอนนั้นไหม ต้องกินยาไหม？！”

ณิชาถามออกมาทีเดียวด้วยน้ำเสียงที่ร้อนรน

ปัณณ์ไม่ได้กินยายับยั้งการเติบโตของไวรัสมาหลายปีแล้ว แถมยังคลอดก่อนกำหนดอีกต่างหาก ถ้าเกิดว่าต้องกินยาควบคุมจริงๆ ไม่รู้ว่าตอนนี้จะยังทันอยู่รึเปล่า?

แล้วกณิศก็อธิบายคำศัพท์เกี่ยวกับการแพทย์ออกมามากมายอีกครั้ง ณิชารู้สึกไม่ชอบเป็นอย่างมาก ก็เลยเร่งว่า “คุณช่วยพูดภาษาคนหน่อยได้ไหม? ”

“นี่ผมพูดภาษาต่างดาวเหรอ? ”กณิศหันไปมองเวธัสด้วยความเจ็บปวด ต้องการการปลอบใจ

ส่วนเวธัสนั้นก็ไม่ไว้หน้าเขาเลยแม้แต่นิดเดียว “เลิกอุบไว้ได้ละ เมื่อกี้นายพูดอะไรไปตั้งมากมาย แต่ตอบไม่ได้ตรงคำถามเลย！”

“ก็ได้ งั้นพวกคุณตามผมมา……”

แล้วกณิศก็พวกเขาสองคนเดินเข้าไปในห้องกระจกใส ภายในห้องนั้นมีเครื่องวิเคราะห์เลือดที่ใหม่ล่าสุดตั้งอยู่

เพราะทักษะที่ชำนาญ กณิศก็พิมพ์ผลตรวจทั้งสองแผ่นออกมาแล้วยื่นให้เวธัสกับณิชา “นี่คือสถานการณ์ปัจจุบันของไวรัสและระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายของลูกชายพวกคุณ”

ณิชาเห็นภาพเซลล์ที่ถูกขยายและมีมากมายหลายสี กระจัดกระจายกันไปหมด แล้วเธอก็หันไปมองเวธัสทันที

ส่วนทางด้านฝั่งเวธัสนั้นก็รู้สึกตะลึงมาก！

ภูมิต้านทานไวรัสในเลือดของปัณณ์กับน้องอรัลสูงถึง 70%!

ถึงแม้ว่าไวรัสชนิดนี้จะสามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรมได้ แต่การพัฒนาด้านการแพทย์ในสมัยนี้ ด้วยพันธุวิศวกรรมและวิธีการบางอย่าง ก็สามารถลดผลกระทบของไวรัสได้ ทำให้คนรุ่นหลังติดเชื้อได้น้อยกว่า

ระบบภูมิคุ้มกันในร่างกายของเขามีเพียงแค่17%เท่านั้น และได้แต่อาศัยยาเพื่อระงับอาการเอาไว้ ก็เลยสามารถใช้ชีวิตปกติได้โดยไม่มีปัญหา นอกจากจะมีสิ่งกระตุ้นบางอย่างที่จะกระตุ้นให้โรคของเขากำเริบขึ้นมาได้

เช่น ยาบางชนิดที่เขาได้รับในตอนที่บาดเจ็บนั้นจะทำให้ฤทธิ์ของยาต้านไวรัสเขาอ่อนลง หรือเวลาที่จิตใจอ่อนแอ หรือเป็นโรคอื่นๆ เป็นต้น

ร่างกายของเด็กสองคนนี้มีภูมิคุ้นกันสูงมาก ตราบใดที่ไวรัสไม่กลายพันธุ์ภายในขอบเขตที่ควบคุมได้ ก็ไม่ต้องเป็นห่วงสุขภาพของพวกเขาทั้งสองคนแล้ว

“ผลการตรวจ……ออกมาว่าปลอดภัยดี”เวธัสถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

“จริงเหรอ? ” ณิชาเอามือปิดปากอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธอรู้สึกตื้นตันจนน้ำตาแทบจะไหลออกมา “พวกเด็กๆ ไม่เป็นอะไรจริงๆ ใช่ไหม? ผลการตรวจไม่ได้ผิดพลาดอะไรใช่ไหม? ”

ก่อนที่เธอจะมาที่นี่ เธอพยายามสร้างกำลังใจให้ตัวเองมากมาย พยายามให้ตัวเองสงบ

แต่พอเห็นผลการตรวจ หัวใจของเธอกลับเต้นแรงมาก ไม่สามารถสงบลงได้เลย

คนสองสามคนนี้กำลังกินข้าวกันอย่างมีความสุข แต่ว่าก็มีสายตาอาฆาตพยาบาทแอบมองอยู่ตรงมุม

สายไหมและมารดาของเธอกลับมาประเทศได้ช่วงหนึ่งแล้ว ตอนที่พิภพถูกส่งไปโรงพยาบาลเธอก็ถูกบังคับให้หยุดเรียนแล้วก็กลับมาดูแล

ตอนแรกคิดว่าพิภพจะเจอโทษแค่ติดคุก เธอก็ยังหาวิธีลดโทษให้เขาได้ ให้ได้ออกมาเร็วหน่อย

แต่ก็เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดขึ้น เพราะว่าระหว่างทางจากโรงพยาบาลไปเรือนจำ พ่อถูกยิงเสียชีวิตในที่เกิดเหตุ!

สายไหมจิกเล็บที่ฝ่ามือของตัวเอง พร้อมกับจ้องเขม็งไปที่ชายสองหญิงหนึ่งที่อยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้

“สายไหม เราไปกันเถอะ พวกเราไม่ต้องไปดูแล้ว”อุษาดึงลูกสาวตัวเองเบาๆ

สายไหมรู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างมาก “แม่ ผู้หญิงคนนั้นนั่นแหละที่ทำให้พ่อของเราต้องตาย！”

“ตำรวจก็ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วไม่ใช่เหรอ ว่าครั้งนั้นมันเป็นอุบัติเหตุ ลูกอย่าเอาแต่คิดแบบนี้สิ ไม่ง่ายเลยกว่าที่คุณย่าของลูกจะยอมรับพวกเราสองแม่ลูก พวกเราอยู่ในที่ของตัวเองดีกว่านะ”อุษาถอนหายใจออกมาอย่างไม่มีทางเลือก

ความจริงแล้วเธอกับสายไหมไม่ใช่ภรรยาและลูกที่ถูกต้องตามกฎหมายของพิภพหรอก เป็นแค่บ้านเล็กบ้านน้อยเท่านั้น

เพราะว่าภรรยาหลวงเคยแท้งหลายครั้งตอนยังเป็นวัยรุ่น สุขภาพก็เลยเสียจนไม่สามารถมีลูกได้ พิภพก็เลยรักอุษากับลูกสาวคนนี้มาก

แต่ว่าทั้งสองคนก็ไม่เคยได้เข้าไปอยู่ในลำดับวงศ์ตระกูล และไม่เคยได้รับการเคารพจากคนของตระกูลรุ่งโรจน์เลย

หลังจากที่พิภพจากไป ศิริจันทร์ถึงได้ยอมรับพวกเธอทั้งสองคนเข้ามาในตระกูลรุ่งโรจน์ แล้วก็มอบสถานะให้กับพวกเธอ

“มีแต่แม่นั่นแหละที่เชื่อคำพูดไร้สาระพวกนี้ คนพวกนั้นจ้างฆ่าคนเหมือนซื้ออาหารนั่นแหละ หนูมั่นใจมากว่าการตายของพ่อมันไม่ใช่อุบัติเหตุ คำให้การของคนขับรถที่ทำให้เกิดอุบัติเหตุนั่นก็มีปัญหาเหมือนกัน！ แล้วอีกอย่างต่อให้มันเป็นอุบัติเหตุจริงๆ ถ้าไม่ใช่เพราะว่ายัยณิชานั่นจู่ๆ ก็กลับมา พ่อจะถูกต้อนจนจนมุมได้ยังไง……”