กามเทพน้อยสานรักของแด๊ดดี๊หม่ามี๊ นิยาย บท 519

ณิชากำลังคิดว่าควรหาเพื่อนร่วมงานผู้หญิงมาช่วยเลือกดีไหม

เพราะว่าพวกเขาไม่สามารถให้คำปรึกษากับเธอได้

และตอนนี้เอง ก็มีคนที่ทำให้ณิชารู้สึกเซอร์ไพรส์ปรากฏตัว

จงกลสุขภาพไม่ค่อยดีเท่าไหร่ก็เลยไม่ค่อยได้ออกจากบ้าน วันนี้ก็เลยออกมาบ้าง แต่ก็บังเอิญเดินผ่านร้านเจ้าสาว แล้วเห็นเวธัสจากไกลๆ รู้สึกสงสัยก็เลยเดินเข้ามา แล้วก็เห็นว่าณิชากำลังเลือกชุดแต่งงานอยู่！

“น้าเล็ก? ” ณิชาตื่นเต้นละดึงจงกลเข้ามาในร้าน “มาพอดีเลยค่ะ ช่วยหนูเลือกชุดหน่อย หนูใส่ชุดนี้แล้วดูดีไหม? ”

“ถ้าเธอไม่รังเกียจวิสัยทัศน์ของฉัน งั้นฉันจะช่วยให้คำแนะนำแล้วกัน”จงกลจับมือณิชาด้วยความรัก ยากจะจินตนาการว่าในที่สุดเธอกับเวธัสก็ได้เดินมาด้วยกันจนถึงตอนนี้

ยิ่งที่ไม่คาดคิดมากกว่านั้นคือ ณิชาคือหลานของตระกูลรุ่งโรจน์

“จะรังเกียจได้ยังไงกันคะ? สายตาของน้าเล็กดีจะตาย”ณิชายิ้มแล้วก็เอ่ยชม

เวธัสก็แปลกใจที่ได้เจอจงกลเหมือนกัน เขาทักทายเธอ แล้วก็แนะนำสุขุม “นี่คือคุณสุขุม พ่อของณิชา พึ่งจะกลับประเทศมาครับ”

“สวัสดีค่ะคุณสุขุม”จงกลจับมือกับสุขุม แต่เมื่อสบตากับใบหน้าที่หล่อเหลาของสุขุม เธอรู้สึกคุ้นเคยเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะถามด้วยรอยยิ้ม “พวกเราเคยเจอกันมาก่อนไหมคะ ฉันรู้สึกคุ้นหน้าคุณมากเลย”

เมื่อวานจงกลไม่ได้ไปเข้าร่วมงานวันเกิดของศิริจันทร์ ก็เลยยังไม่เคยเจอสุขุม

ตอนที่สุขุมเห็นจงกลนั้น รูม่านตาของเขาก็หดลงทันที เขาหายใจไม่ออกครู่หนึ่งแล้วส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม “คุณจงกลสง่างามและใจกว้างขนาดนี้ ถ้าเกิดว่าผมเคยเจอมาก่อนต้องจำได้อย่างแน่นอนครับ”

“งั้นฉันก็น่าจะจำผิดไป”จงกลก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ ช่วยเลือกชุดให้ณิชาต่อ

ยังมีชุดแต่งงานเหลืออยู่มากกว่าหนึ่งโหล และจงกลเลือกหนึ่งในนั้นโดยคร่าวๆ และชุดแต่งงานสีขาวชุดหนึ่งถูกฝังด้วยเพชรเม็ดเล็กๆ นับพันชิ้น เปล่งประกายงดงามภายใต้แสงไฟที่สาดส่อง

ดีไซน์มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวด้วยกลีบดอกดอกการ์ดิเนียที่นำมาปักที่เอว ปักลงบนผ้าโปร่ง เหมือนกับอยู่ในเทพนิยาย

จงกลขอให้พนักงานเอาชุดแต่งงานณิชา ณิชาถือกระโปรงเข้าไปในห้องลองชุด

จงกลเข้าไปลองเป็นเพื่อนเธอ แม้ว่าจะมีการออกแบบเอวด้วย แต่ส่วนโค้งของเอวก็ช่วยซ่อนพุงเล็กๆ ที่ยื่นออกมาของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ

เมื่อเธอออกมาจากห้องลองเสื้อผ้า อากาศในร้านดูเหมือนจะหยุดนิ่ง

เวธัสก็เปลี่ยนเป็นชุดสูทสีเทาซึ่งเสริมชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ของณิชา และดูสดใสและอ่อนกว่าวัย ณิชาและเวธัสสบตากัน แล้วก็ไม่มีใครละสายตาไปจากใคร

วันนี้เขาดูเหมือนเจ้าชายที่ก้าวลงมาจากแท่นบูชา ดวงตาของเขาอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย

เธอนึกถึงวันที่พวกเขาแต่งงานกันได้เลย……

เขาสวมชุดนี้ เดินเข้ามาตรงหน้าเธอ และจับมือเธอต่อหน้าแขกทุกคน

ไม่ใช่เพื่อประกาศความสัมพันธ์ของเธอกับเขาให้โลกรู้ แต่เพื่อแสดงให้ทุกคนเห็นด้านที่อบอุ่นและสวยงามของเขา แล้วพวกเขาก็ไปเปิดประตูสู่โลกใหม่ด้วยกัน……

นั่นคือความงดงามของพวกเขา

“เป็นยังไงบ้าง”ณิชาเดินกางแขนและถามอย่างประหม่า

ในดวงตาสีเข้มของเวธัสมีเพียงแค่ณิชาเท่านั้น “นี่คือคุณ คุณที่ไม่มีใครเทียบได้”

ณิชายิ้มจางๆ และขอให้น้าเล็กช่วยตัดสินใจเรื่องนี้！

จงกลก็หัวเราะออกมา “ดูท่าทางสายตาฉันจะไม่แย่เลยนะเนี่ย ชุดนี้เหมาะสมกับหนูมากเลย”

และเวธัสก็หันหน้าไปบอกพนักงานให้จัดการเตรียมชุดแต่งงานกับชุดเดรสให้เรียบร้อย……

หลังจากลองชุดแต่งงานแล้ว เวธัสกำลังกลับไปที่บ้านเก่าเพื่อคุยรายละเอียดงานแต่งงานอื่นๆ

“ถ้ายังงั้นคุณไปทำธุระต่อเถอะ ฉันไม่อยากอยู่กับพ่อนานแล้ว อยากกลับที่คฤหาสน์ตระกูลสถานนท์หน่อย” ณิชามองไปที่เวธัสแล้วก็โบกมือไม่ให้เขาต้องมาเสียเวลากับเธอ รอยยิ้มก็เต็มไปด้วยความหวานหอม

เวธัสจ้องไปที่รูปนั้น พื้นหลังอยู่นอกร้านขายเครื่องประดับในห้างสรรพสินค้า

เดิมทีสุขุมสวมหน้ากาก แต่บังเอิญโดนคนสัญจรมาชนจนหน้ากากขาดโดยไม่ได้ตั้งใจ ในภาพ เขาหยิบหน้ากากขึ้นมาด้วยความตื่นตระหนกและตั้งใจจะสวมอีกครั้งอย่างเห็นได้ชัด เพราะกลัวว่าคนอื่นจะรู้ว่าเขาอยู่ที่นี่

เมื่อเปรียบเทียบบันทึกของเรือนจำเอกชน……

ต้องมีอะไรบางอย่างกับสุขุมอย่างแน่นอน！

“เขาถูกจองจำเพราะอุบัติเหตุ แล้วผู้เสียหายล่ะ” เวธัสถามต่อด้วยใบหน้าบูดบึ้ง

ตราบใดที่พบเหยื่อ คุณจะรู้ว่าเหตุผลที่สุขุมถูกกักขังมันจริงหรือเท็จ

เอกกลับส่ายหน้า “พวกเราช้าไปก้าวหนึ่งครับ เหยื่อของข้อพิพาทกับเขาอพยพไปยังประเทศอื่นแล้ว”

“ทำไมถึงได้บังเอิญขนาดนั้น”เวธัสวางรูปลงบนโต๊ะ แล้วก็หัวเราะเยาะอย่างอธิบายไม่ถูก “ดูเหมือนว่าพ่อตาของฉันซ่อนตัวจริงๆ ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปนายต้องจับตามองเขาตลอด24ชั่วโมง ดูว่าเขาติดต่อกับใครบ้าง”

ถ้าเกิดว่าเขามาเมืองพรตั้งแต่หลายเดือนก่อนแล้ว ทำไมไม่มาหาณิชา?

แม้ว่าเขาจะกลัวว่าคดีฆาตกรรมเมื่อสี่ปีก่อนจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับเขาอีกครั้ง เขาไม่ควรหยุดติดต่อหนิงณิชาไปเลยแบบนี้สิ

ณิชาเห็นว่าเขาเป็นเครื่องยึกเหนี่ยวจิตใจอยู่เสมอ ไม่มีทางแฉเขาอย่างแน่นอน

คำอธิบายเดียว คือเขามีแผนการอื่น

และในตอนนี้เอง โทรศัพท์ของเวธัสก็ดังขึ้น คนที่โทรเข้ามาก็คือสุขุมนั่นเอง

“ฮัลโหล พ่อตาเหรอครับ? ”เวธัสกดรับสาย

ปลายสายนั้นเป็นเสียงที่ร้อนใจของสุขุม “แย่แล้วธัส ณิชาเป็นลม ！รีบมาโรงพยาบาลสงฆ์เร็ว……”