ของตายคนโปรด My Deceitful Lover นิยาย บท 1

เสียงร้องเพลงเสียงกีตาร์และเสียงเคาะขวด รวมถึงเสียงพูดคุยดังแว่วเข้ามาอยู่เป็นระยะ ข้างนอกนั่นยังสนุกสนานอยู่ในบรรยากาศของการสังสรรค์ วงเหล้ายังไม่มีวี่แววว่าจะเลิกรา

แต่ข้างในห้องสี่เหลี่ยมแห่งนี้ เสียงที่เด่นชัดที่สุดน่าจะเป็นเสียงเครื่องปรับอากาศที่ทำงานอย่างเต็มความสามารถของมัน ลมเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบผิวเนื้อทำให้พัลลภาหนาวจนสั่น

หรือบางทีความหนาวเหน็บที่เกิดขึ้นในตอนนี้อาจจะไม่ใช่แค่เพียงกาย เพราะเธอสั่นไปจนถึงข้างใน

“พี่นัทคะ”

พัลลภาเรียกชื่อของเขา เมื่อมือสากแบบผู้ชาย ลากลงไปที่ขอบกางเกงและดูเหมือนว่ากำลังจะลากลงไปต่ำกว่านั้น

นี่คือครั้งแรกที่เขาและเธออยู่ในที่รโหฐานกันสองต่อสอง เธอกลัว กลัวว่าเขาจะหยุดไม่ได้ และสิ่งที่กลัวที่สุด คือเธอกลัวใจตัวเอง

พัลลภาจับมือของเขาไว้ ความลังเลไม่แน่ใจฉายชัดเต็มสองตาณัฐนันท์ชะงักเมื่อถูกห้าม แสงสว่างเพียงน้อยนิดที่สาดส่องเข้ามาทำให้เขาเห็นความหวาดหวั่นในตาของเธอ

“เพิร์ลคนดี เพิร์ลไม่รักพี่เหรอคะ”

ณัฐนันท์จูบลงที่ข้างแก้มเนียน กรุ่นกลิ่นแอลกอฮอล์จางๆเจืออยู่ในลมหายใจ เขาซุกไซ้ลงที่ต้นคอของเธอ ลากลิ้นไปตามผิวเนื้อนุ่มแล้วขบเม้มเบาๆที่หลังใบหู สูดกลิ่นหอมจากสบู่ที่ติดตามผิวเนื้ออย่างหลงใหล

พัลลภาขนลุกซู่ ในเวลานี้ร่างกายของเธอยินยอม พร้อมจะเป็นของเขา แต่ในใจของเธอกลับหวาดหวั่น

“พี่นัท... รักเพิร์ลหรือเปล่าคะ”

พัลลภาถามคำถามที่อยากรู้ เธอรักเขาและบอกกับเขาไปแล้วว่ารัก แต่คำว่ารักจากปากของเขา แม้เพียงครั้งเธอก็ไม่เคยได้ยิน

ณัฐนันท์มองหน้าเธอแล้วส่งยิ้มอบอุ่นมาให้ เขาเกลี่ยปอยผมที่ปิดหน้าของเธอออก กดจูบลงบนหน้าผากมน ก่อนจะยืนยันด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“มีอะไรที่ต้องไม่แน่ใจอีกคนดี เรารักกันใครๆก็ทำแบบนี้กันทั้งนั้น”

ณัฐนันท์ลูบมือไปตามหน้าท้องแบนราบก่อนจะวาดมือขึ้นมาด้านบนช้อนที่ใต้ฐานอก นิ้วเรียวยอดสอดเข้าไปสะกิดปลายยอดอกที่แข็งชูชันสู้มือ

พัลลภาสั่นสะท้านไปกับสัมผัสของเขา ริมฝีปากขบเม้มกันแน่น ความปรารถนาตามธรรมชาติของฮอร์โมนที่กำลังพลุ่งพล่าน ทำให้เธอเกิดความลังเล มันเป็นความสับสนปนกันระหว่างไม่แน่ใจ กับอยากลอง

ณัฐนันท์บดสะโพกลงมา ความแข็งแกร่งภายใต้กางเกงผ้าเนื้อนิ่มถูไถกับต้นขาของเธอ

“เพิร์ล มันแข็งหมดแล้ว เพิร์ลสงสารพี่ไหม ถ้าคราวนี้เพิร์ลไม่ยอมอีก พี่คงขาดใจตายแน่ๆเลย คนดีขาขอพี่เถอะนะ”

***