ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1047

เชคอฟสายตาฉายแววประหลาดใจ เขารู้ว่ากรงเล็บของเขาแข็งแรงแค่ไหน แต่เย่เทียนกลับขวางกรงเล็บของตนได้ด้วยหมัดสองข้าง！

ไม่เพียงเท่านั้น เขาสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลที่อยู่บนหมัดของเขา

พลังนี้แปลกมาก ทะลุผ่านกรงเล็บเข้ามาโจมตีภายในร่างกายของเขา！ภายใต้ผลกระทบของพลังนี้ ทำให้เขาลอยกระเด็นออกไปอีกครั้ง

ครั้งนี้เย่เทียนใช้พลังดับเบิ้ล！แม้นี่ไม่ใช่การโจมตีที่แข็งแกร่งที่สุดของเย่เทียน แต่จากเย่เทียนสภาพเมาเล็กน้อยในตอนนี้ ควบคุมพลังในมือได้ไม่ดีนัก ดังนั้นครั้งนี้เชคอฟน่าเวทนาขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัยเลย！

ร่างกายกำยำของเชคอฟกระทบกับพื้นอย่างจัง ฝุ่นคลุ้งกระจาย และทำให้พื้นเกิดเป็นหลุมลึก

มนุษย์หมาป่ารอบๆหลุมลึกหลบไปอย่างรวดเร็ว มองเย่เทียนที่อยู่บนเวทีด้วยสีหน้าประหลาดใจ

“แค่กๆ！”

มือข้างหนึ่งของเชคอฟเกาะขอบหลุม จากนั้นปีนออกจากหลุมด้วยสีหน้าเจื่อนๆ

ในเวลานี้ เสื้อผ้าบนร่างกายของเขาถูกฉีกเป็นชิ้นๆ มีรอยฟกช้ำมากมายบนร่างกายเห็นแล้วยิ่งน่าเวทนา！เหมือนคนจรจัดข้างถนนอย่างไรอย่างนั้น ไม่เหลือคราบคนชั้นสูงอย่างตอนแรกแม้แต่น้อย

“คุณเย่พลังแกร่งกล้า นับๆๆ！”เชคอฟทำมือคำนับให้เย่เทียน ท่าทางเต็มไปด้วยเลื่อมใสอย่างสุดซึ้ง

เย่เทียนรู้สึกไม่ค่อยดีเล็กน้อย ที่สำคัญคือเขาก็คิดไม่ถึงว่าการโจมตีโดยไม่รู้ตัวของตนจะแกร่งกล้าเพียงนี้ พูดได้ว่าไม่ไว้หน้าเชคอฟแม้แต่น้อย

ที่นี่เป็นถิ่นของอีกฝ่ายเลยนะ！

เชคอฟกลับไม่โกรธเพราะเหตุนี้ แม้แต่มนุษย์หมาป่าที่เฝ้าดูอยู่รอบๆ เมื่อเห็นถึงพลังอันแกร่งกล้าของเย่เทียน กลับส่งเสียงร้องเฮออกมา

การเคารพผู้แข็งแกร่งเป็นความเชื่อของมนุษย์หมาป่า

และสายตาที่เชคอฟมองเย่เทียนมีความจริงจังเพิ่มเข้ามา เป็นพันธมิตรกับผู้แข็งแกร่งเช่นนี้ สอดคล้องกับผลประโยชน์ของมนุษย์หมาป่าโดยสิ้นเชิง เห็นได้ชัดว่าครั้งนี้พวกเขาเดินถูกทางแล้ว！

จากนั้นความสนุกสุดเหวี่ยงยิ่งครึกครื้นขึ้น โดยเฉพาะมนุษย์หมาป่าหนุ่มสาวพวกนั้น พากันเดินไปหาเย่เทียน เหล้าในมือถือถูกส่งเข้าปากเย่เทียนอย่างไม่หยุดหย่อน

ช่ายเหมยเป่ารู้สึกว้าวุ่นในใจ：“คนเลวนั่นออกนอกหน้าอีกแล้ว！”

ด้วยเหตุผลบางอย่างช่ายเหมยเป่าเงยหน้ามองไปยังเย่เทียนโดยไม่รู้ตัว ดูเหมือนตั้งแต่เธอเริ่มไปมาหาสู่กับเย่เทียน เขาก็โชคดีมาโดยตลอด！เห็นๆอยู่ว่าเป็นเรื่องที่แก้ไขยาก กลับกลายเป็นเรื่องมงคลภายในพริบตา！ความโชคดีนี้ แค่กๆ！

ใบหน้าที่สว่างไสวด้วยกองไฟของเย่เทียน ดึงดูดสายตาของเธอ เย่เทียนในตอนนี้ยิ่งดูหล่อเหลาเข้าไปอีก

คิดเช่นนั้นหน้าเธอก็แดงขึ้นเล็กน้อย ถุยในใจไปทีหนึ่ง ช่ายเหมยเป่าบ่นกับตัวเอง ทำไมจู่ๆตนนึกถึงปัญหานี้！

เย่เทียนเข้าใกล้เธอ ขณะที่ไม่รู้ตัว มองตนพลางยิ้มอย่างโง่ๆ

ช่ายเหมยเป่าจ้องเขม็ง เย่เทียนก็ยังยิ้มโง่ๆให้เธอ เห็นภาพนี้ช่ายเหมยเป่าก็มั่นใจ ว่าหมอนี่เมาแล้ว！

งานเลี้ยงดำเนินมาถึงเที่ยงคืน เป็นเช่นนี้ เย่เทียนและคนอื่นๆไม่ต้องกลับโรงแรมแล้ว พักในป้อมปราการโบราณ

มนุษย์หมาป่าพวกนี้ก็รู้งานมาก จัดให้ช่ายเหมยเป่ากับเย่เทียนนอนห้องเดียวกัน

กลับห้องมาอย่างสะลึมสะลือ ช่ายเหมยเป่าจึงพบว่ามีอะไรแปลกๆ เพียงแต่ตอนนี้คิดอยากเดินไปไหนนั้นใช่เรื่องง่ายที่ไหนกัน！

เย่เทียนจกจำทุกการกระทำของช่ายเหมยเป่าไว้ในใจ ตอนนี้มีเวลาอยู่กันตามลำพังเสียที บวกกับความโกรธที่มีอยู่คิดเหรอว่าจะปล่อยเธอไปง่ายๆ？

เย่เทียนประชิดช่ายเหมยเป่าพลางยิ้มร้าย

ช่ายเหมยเป่าถลึงตาใส่เขาอย่างรังเกียจ：“ทำไม？อยากลิ้มรสความรู้สึกกอดงูอีกเหรอ？”

“งั้นเหรอ？”เย่เทียนลูบคางไปมา จากนั้นใช้ญาณทิพย์ ！

ร่างกายเชคอฟดูไม่ออกเลยว่าได้รับบาดเจ็บ หมัดของเย่เทียนไม่ใช่เบาๆ โดนต่อยขนาดนั้น มีรอยฟกช้ำบนร่างกายเป็นเรื่องที่เลี่ยงไม่ได้

โดยเฉพาะที่หน้า หลุมที่เกิดขึ้นโดยเชคอฟเมื่อคืน เขาเอาหน้าลง！ถึงขนาดเย่เทียนยังจำได้ว่าเชคอฟปีนออกมาด้วยใบหน้าที่มีรอยฟกช้ำ

แต่วันนี้หน้าของเชคอฟใสปิ้งเหมือนเดิม เย่เทียนต้องนับถือความสามารถในการฟื้นตัวร่างกายของมนุษย์หมาป่าจริงๆ

“คุณเย่ นี่คือข้อมูลที่คุณต้องการ！”เชคอฟพูดจบดันแผ่นกระดาษให้เย่เทียน

“ดีมาก！ผมเชื่อว่าเราจะมีโอกาสได้ร่วมมือกันมากขึ้นในอนาคต”เย่เทียนพูดจบไหวไหล่เบาๆ แล้วเดินออกไป ตอนนี้ใกล้ถึงการประชุมใหญ่ยอดมนุษย์ที่ว่าของสมเด็จพระสันตะปาปา

เย่เทียนต้องรีบหาวิธีปะปนเข้าไป ด้วยข้อมูลที่ได้มาใหม่นี้

หลังออกจากป้อมปราการโบราณ เย่เทียนก็มองที่อยู่ในมือ มุมปากยิ้มยกเบาๆ

สำหรับพรสวรรค์ของนานาโกะ เย่เทียนค่อนข้างอยากรู้อยากเห็นว่าอีกฝ่ายแข็งแกร่งแค่ไหน

เมื่อคืนชิโปโตะคงมีช่วงเวลาที่มีความสุขมาก เห็นได้ชัดจากรอยลิปสติกบนหน้าเขา

ขณะเย่เทียนจะยิ้มก็ยิ้มไม่ออก ชิโปโตะหน้าแดงยิ้มเจื่อนๆพลางพูด：“ผู้นำ พวกเราจะไปไหนครับ？”

เย่เทียนแค่หยอกล้อ ไม่ก้าวก่ายเรื่องของเขา และแค่ส่งที่อยู่ให้เขา

สำหรับชิโปโตะที่ชำนวญเส้นทางช่วยเย่เทียนได้เยอะมากจริงๆ ไม่งั้นอาศัยแค่กระดาษใบนี้ ไม่รู้เย่เทียนจะหาเจอตอนไหน

แม้ทีมสายฟ้าเต็มไปด้วยคนเก่งๆ แต่ตอนนี้พวกเขายังมาไม่ถึง ทุกอย่างล้วนต้องให้เย่เทียนต่อสู้ลำพัง

ที่สำคัญคือเย่เทียนก็ไม่มั่นใจในการเตรียมการของซ่านหงเลี่ยง แต่โชคดีที่ตอนนี้ตนมีวิธีแก้ไขแล้ว เพียงแต่ไม่รู้ว่านานาโกะจัดการง่ายหรือไม่