ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1302

ปรากฏการณ์นี้กล่าวอย่างตรงไปตรงมาก็คืออาศัยความแข็งแกร่งของพลังชี่แท้ได้สร้างออร่าพลังชี่แท้ขึ้นมา ดังนั้นจะช่วยลดความเร็วในการโจมตีของโอฮาระ ฟุคุริได้อย่างมาก

ถึงแม้สำหรับเย่เทียนแล้วจะแบกรับหนักเกินไป แต่ขอเพียงสามารถทำให้โอฮาระ ฟุคุริชะลอความเร็วลง เย่เทียนก็มีความมั่นใจพอที่จะเอาชนะคู่ต่อสู้ได้!

ในเวลานี้โอฮาระ ฟุคุริรู้สึกโกรธเล็กน้อยกับน้ำเสียงของเย่เทียน จากนั้นก็ตะโกนเสียงดังแล้วขยับขาของเขาอย่างแรง พุ่งมาอยู่ต่อหน้าเย่เทียนทันที มือของเขากลายเป็นเล็บแหลมคม และมุ่งตรงไปที่หน้าอกของเย่เทียน

เพียงแต่ฉากที่เสื้อผ้าของเย่เทียนถูกฉีกเป็นชิ้นๆไม่ได้ปรากฏขึ้นตามที่คาดไว้ แต่กลับรู้สึกว่าร่างกายของเขาทั้งหมดราวกับอยู่ในหลุมขี้โคลน ขีดจำกัดความเร็วความสามารถของตัวเองยากที่จะแสดงออกมา

สิ่งนี้ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

“แย่ละ!”

ถ้าตอนนี้จะถอนตัวออกเห็นได้ชัดว่าช้าเกินไปแล้ว หมัดของเย่เทียนผสมกับแสงสีทองพุ่งเข้าใส่หน้าอกของเขา

“เพี๊ยะๆๆ!”

หมัดเดียวของเย่เทียนก็ได้ผล หมัดนั้นก็เหมือนเม็ดฝนกระแทกใส่โอฮาระ ฟุคุริ และการเคลื่อนไหวนั้นรวดเร็วทำให้ทุกคนได้ยินเพียงเสียงค้อนที่ชัดเจน

“ให้ตายสิ!! ทำไมถึงเป็นแบบนี้! ไอ้สาระเลวเอ๊ย!”

โอฮาระ ฟุคุริพูดสาปแช่งด้วยความโกรธ และร่างกายของเขาถอยกลับอย่างรวดเร็ว พยายามให้หลุดพ้นจากเย่เทียน ที่มุมปากเย่เทียนมีรอยเยาะเย้ย ถ้าหากตอนนี้ยังคิดจะแอบหนีไปอย่างง่ายๆ ล้อเล่นหรือเปล่า?

แน่นอนโอฮาระ ฟุคุริก็สัมผัสได้ถึงสายตาของเย่เทียน เห็นความขี้เล่นในดวงตาของเขา ซึ่งยิ่งทำให้ในใจของเขาโกรธมากขึ้น

ไอ้สาระเลว อยากจะฉีกเขาเป็นชิ้นๆจริงๆ!

ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางที่อยู่ในความคิดของโอฮาระ ฟุคุริโกรธขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง โดยไม่สนใจว่าร่างกายของโอฮาระ ฟุคุริในเวลานี้ได้แสดงอาการที่รับไม่ไหวแล้ว

เมื่อเปรียบเทียบกับความสามารถอันทรงพลังของปีศาจจิ้งจอกเก้าหางแล้ว ร่างกายของโอฮาระ ฟุคุริก็แทบจะถึงขีดจำกัดแล้ว ตอนนี้ปีศาจจิ้งจอกเก้าหางระเบิดความโกรธ ร่างกายของเขาก็เริ่มแตกออก

จิตสำนึกของโอฮาระ ฟุคุริเปรียบเสมือนเรือที่แกว่งไปมาในพายุ โดยรับผลกระทบจากพลังที่แข็งแกร่งอยู่ตลอดเวลา

“ให้ตายสิ หรือว่าตอนนี้จะต้องใช้หยกชิงสวรรค์เหรอ? ไอ้หมอนี่ยังมีฝีมืออยู่ แทบไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่เลย! ให้ตายสิ! ไอ้หมอนี่ทำไมถึงแข็งแกร่งได้ขนาดนี้!”

โอฮาระ ฟุคุริรู้สึกสับสนใจมาก ในเมื่อหยกชิงสวรรค์ที่อยู่ในมือของเขาเป็นสมบัติที่อาจารย์ต้องใช้ชีวิตแลกมาเพื่อควบคุมปีศาจจิ้งจอกเก้าหางและเป็นสมบัติล้ำค่าที่เสริมความแข็งแกร่งให้กับตนเอง และเป็นสิ่งที่ใช้สิ้นเปลืองมาก!

เมื่อใช้งานผิดพลาด นั่นก็หมายความถึงการพ่ายแพ้ขององเมียวจิ

นี่เป็นเรื่องที่เขายอมรับไม่ได้เด็ดขาด

ไม่ได้! จำเป็นต้องสู้ดูสักตั้ง!

โอฮาระ ฟุคุริพูดด้วยความโกรธ “ให้ตายสิ เพราะแกบังคับฉันเอง!”

โอฮาระ ฟุคุริทุบหยกชิงสวรรค์ในมืออย่างแรงจนแตกเป็นชิ้นๆ ความเย็นนั้นไหลตามฝ่ามือเข้าสู่ร่างกายของเขา

เดิมทีร่างที่แสบร้อนก็ได้สดชื่นขึ้นมาทันที ไม่ว่าเส้นลมปราณหรือร่างกายก็แข็งแรงขึ้นอย่างรวดเร็ว การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้ร่างของเขาลอยตัวขึ้นไปบนอากาศ

หมัดของเย่เทียนถึงกลับไม่สามารถเข้าไปด้านหน้าโอฮาระ ฟุคุริ การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้รูม่านตาของเย่เทียนหดตัวลง

ไอ้หมอนี่ได้ซ่อนฝีมือที่ร้ายกาจไว้จริงๆ!

แม้ว่าเวลาจะไม่นาน แต่เย่เทียนก็สามารถสัมผัสได้ถึงโมเมนตัมอันแรงกล้าที่กระจายออกมาจากร่างกายของโอฮาระ ฟุคุริและสร้างความกดดันให้กับเย่เทียนอย่างหนัก กระทั่งบังคับให้เขาต้องถอยกลับ!

น่าเสียดายเล็กน้อย

ในเมื่อการสั่นสะเทือนนี้ถือได้ว่าเป็นเทคนิคลับ หลังจากใช้แล้วจะทำให้ร่างกายได้รับบาดเจ็บอย่างแน่นอน

เพราะว่าเป็นร่างกายของเย่เทียนที่ฝืนกฏสวรรค์ หากเปลี่ยนเป็นร่างของคนอื่นตอนนี้เส้นลมปราณคงระเบิดไปแล้ว!

การบังคับพลังชี่แท้ให้ย้อนกลับมันไม่ใช่เรื่องที่จะเอามาล้อเล่น ขณะนี้เย่เทียนซึ่งถูกบังคับให้ถอยกลับก็รู้สึกว่าภายในร่างกายของเขามีอาการบวมขึ้นมา ทุกครั้งที่ใช้พลังชี่แท้ที่อยู่ในลมปราณก็จะรู้สึกปวดแสบปวดร้อน

ราวกับมีมีดกำลังกรีดในร่างกาย

นั่นคือซื่อเสินที่มีพลังเหนือฟ้าเชียวนะ! หากโอฮาระ ฟุคุริสามารถควบคุมพลังนี้ได้อย่างสมบูรณ์ นั่นหมายความว่าโอฮาระ ฟุคุริจะเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาองเมียวจิ!

สำหรับเย่เทียน ก็เป็นเพียงหินที่พวกองเมียวจิใช้เหยียบเพื่อไต่ขึ้นไปเท่านั้นเอง!

รู้สึกเป็นเกียรติไปด้วย!

องเมียวจิที่อยู่ในเหตุการณ์ตื่นเต้นอย่างอธิบายไม่ถูก

เย่เทียนไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่สีหน้าเคร่งขรึมขึ้นมา

เดิมทีบนตัวโอฮาระ ฟุคุริมีเพียงเจ็ดหางทันใดนั้นก็โค้งตัว จากนั้นก็ค่อยๆยืดออกอีกหนึ่งหาง

“พลังยังคงเพิ่มขึ้น?”

องเมียวจิตกตะลึงครู่หนึ่ง จากนั้นก็เริ่มเต้นรำและเฉลิมฉลองขึ้นมาในทันที เพียงแต่ว่าการเปลี่ยนแปลงเช่นนี้ไม่มีหยุด ตามด้วยเวลาที่ผ่านไป หางสุดท้ายก็ค่อยๆงอกออกมา

"อ๊ะ!"

เส้นเลือดที่คอของโอฮาระ ฟุคุริปูดขึ้นมา จากนั้นทั้งตัวก็เงยหน้าคำรามเสียงดัง และเสียงกระดูกเคลื่อนที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้โอฮาระ ฟุคุริเดิมทีที่เคยอ่อนโยนและสง่างามตอนนี้กลับดูดุร้ายน่ากลัว

เมื่อหางที่เก้างอกออกมาอย่างสมบูรณ์ เดิมทีท้องฟ้าที่ค่อนข้างปลอดโปร่งก็ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆสีดำในทันที

เก้าหางปรากฏ ฟ้าดินเปลี่ยน!

ชี่ทิพย์ที่แน่นหนากระจายออกมาจากเขาฝูถูโดยตรง และซึมเข้าไปที่ร่างโอฮาระ ฟุคุริอย่างต่อเนื่อง ในเวลานี้เขาเหมือนกับเป็นผู้ควบคุมโลกใบนี้ แข็งแกร่งจนไม่มีใครกล้าที่จะต่อต้าน

ในทางกลับกัน เย่เทียนหรี่ตาลง

ในที่สุดก็เริ่มมีสิ่งที่น่าสนใจขึ้นมาหน่อย