ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1316

เย่เทียนและถูฮุยดื่มกันจนเช้า แต่เนื่องจากเป็นห่วง ฝูหลิงถูฮุยจึงสามารถควบคุมการดื่มของเขาได้

ในอีกด้านหนึ่ง ฝูหลิงและ ฟางถูนต่างก็มาตรงหน้าของ ปิงจืนเหริน

“อาจารย์ ท่านเชื่อใจเขาจริง ๆ เหรอครับ” ฟางถูนอดไม่ได้ที่จะถาม

“ฉันมักจะบอกต้องเปิดของนายให้กว้าง นายต้องรู้ว่าจากภูเขานี้ไปยังมีคนที่แข็งแกร่งอีกมากมาย! การบดบังมากเกินไปจะทำให้นายหยิ่งทะนงมากขึ้นเท่านั้น!” ปิงจืนเหรินเหลือบมองเขา: “ครั้งนี้กลับไปก็ออกไปท่องเที่ยวใต้หล้าเถอะ!”

ฟางถูน ตบหน้าตัวเองไปสองสามครั้ง แต่เขาก็รู้ว่าสิ่งที่เขาพูดในเวลานี้อย่างไงก็ผิด เขาพูดอย่างเคารพ: “ครับ! ทั้งหมดขึ้นอยู่กับการสอนของอาจารย์ครับ!”

“หลิงเอ๋อร์ ตอนนี้เธอรู้สึกอย่างไงบ้าง?” ปิงจืนเหรินชี้นิ้วไปที่หน้าผากของฝูหลิง สัมผัสถึงสภาพร่างกายของฝูหลิงอย่างเงียบ ๆ รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“ดีขึ้นมากแล้วค่ะ ยาจิตน้ำแข็งนี้ดูเหมือนจะแตกต่างออกไปเล็กน้อย!”

หลังจากพูดจบ ฝูหลิง ก็หยิบยาออกมาวางตรงหน้า ปิงจืนเหริน

ปิงจืนเหริน หยิบออกมาหนึ่งอันแล้ววางที่ปลายจมูกของเธอแล้วดมมัน

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ใช่นักกลั่นยา แต่เธอก็มีระดับการบ่มเพาะในระดับสูงและมีข้อมูลที่ดี หลังจากที่ได้กลิ่นแล้ว เธอก็ขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้: “มันไม่เหมือนเดิมจริงๆ ด้วย!”

หลังจากพูดจบ เธอส่ายหัว: "แต่ฉันบอกความแตกต่างไม่ได้ แต่จากผลของยา การเป็นเช่นนี้ก็เพียงพอแล้วที่จะเรียกว่ามีประสบการณ์การเยอะ! และฉันสงสัยว่าเขาวิยากลั่นแบบโบราณ!"

“วิยากลั่นยาแบบโบราณ? เป็นไปได้ยังไง วิยากลั่นยาแบบโบราณนี้สูญหายไปนานแล้วไม่ใช่เหรอ?” ฟางถูนอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมาเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ฝูหลิง ซึ่งอยู่ด้านข้างก็มองมา พร้อมกับขมวดคิ้ว

“ในโลกนี้จะมีเรื่องเจ๋งเช่นนี้ได้ไง? การปรากฏตัวของเย่เทียนเป็นสิ่งที่คาดไม่ถึงในโลกบู๊โบราญ ใครก็ไม่คิดไม่ถึงว่าคนนอกจะมีความแข็งแกร่งถึงขนาดนี้ได้”

ปิงจืนเหรินพูดอย่างเย้ยหยัน: “หากการเดาของฉันถูกต้อง แม้แต่ความแข็งแกร่งขอฉันเองก็ไม่สามารถเอาชนะเย่เทียนได้อย่างราบรื่นได้!!”

“นอกจากนี้ มีความเป็นไปได้สูงที่จะกระตุ้นการมีอยู่ของคนนั้น พูดได้ว่าตราบใดที่เย่เทียนไม่เข้าสู่โลกบู๊โบราญ ชายชราในนั้นไม่มีใครสามารถทำอะไรเขาได้!”

คำพูดของ ปิงจืนเหริน ทำให้ทั้งสองคนตกใจอย่างไม่ต้องสงสัย

“เอาล่ะ พักก่อนเถอะ! ส่วนวิธีการกลั่นยาของเย่เทียนเป็นวิธีแบบโบราณหรือไม่ ฉันว่าจะมีคำตอบในไม่ช้านี้!”

ตามตรรกะความคิดของ ปิงจืนเหริน การดูที่จะดูเย่เทียนกลั่นยาได้นั้นค่อนข้างยาก เมื่อคืนที่ผ่านมาเธอคิดมาตรการรับมือมากมาย

แต่เมื่อเย่เทียนเตรียมการกลั่นยา เธอพบว่าเธอคิดผิดอย่างมาก

เย่เทียนไม่คิดที่จะห้ามพวกเขาดูเลยด้วยซ้ำ!

อันที่จริงเย่เทียนเองก็คุ้นเคยกับคนอื่นที่ดูเขน่าสงสารแล้ว แต่วิธีการกลั่นยาของเย่เทียนคนอื่นไม่สามารถเรียนรู้ได้ล่ะสิ!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บางขั้นตอนที่เย่เทียน รู้ดีและสามารถลบและละเว้นได้ตามธรรมชาติ แต่ถ้าคนอื่นทำอย่างนั้น มีเพียงผลที่ตามมาเท่านั้น และนั่นคือความล้มเหลวของการกลั่น!

เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวอันชาญฉลาดของเย่เทียน แววตาของ ปิงจืนเหริน ก็ปรากฏขึ้นด้วยความประหลาดใจ

“ผู้ชายคนนี้เป็นอัจฉริยะจริงๆ แม้ว่าถูฮุยนี่จะดูโง่ไปหน่อย แต่เขาเป็นคนที่โชคดีมาก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้เจอกับเย่เทียน นี่อาจเป็นโอกาสที่ยิ่งใหญ่สำนักไท่ซูของฉัน! "

ปิงจืนเหริน มีอีกหลายสิ่งที่ต้องพิจารณา

นอกจากนี้สำนักไท่ซูยังให้ความสำคัญกับโชคมากด้วย แน่นอนว่าคนโชคดีบางคนไม่สามารถรุกรานได้ พวกเขาสามารถหาเพื่อนได้เท่านั้น!

ในเวลานี้ เย่เทียน เป็นคนที่โชคดีในใจของ ปิงจืนเหริน อย่างไม่ต้องสงสัย!

“ยาผงเยือกนี้ แม้ว่ามันจะเย็นอย่างธรรมชาติ แต่ก็ขัดแย้งกับพลังจิตน้ำแข็งในร่างกายของเธฮ ซึ่งเพียงพอที่จะชดเชยพลังจิตน้ำแข็งส่วนใหญ่ในร่างกายของเธอ!”

เย่เทียนกลั่นได้หนึ่งเม็ดอย่างรวดเร็ว และขั้นตอนนั้นก็ง่ายมากๆ ง่ายจนทุกคนไม่มีการแสดงออกใดๆ ทั้งสิ้นยาก็ถูกส่งไปให้ฝูหลิงแล้ว!

“หุบปาก!” ปิงจืนเหรินขมวดคิ้ว จากนั้นออร่าเย็นเยือกพุ่งไปยันฟางถูนโดยตรง

“ยังไม่รีบขอโทษเจ้าสำนักเย่เดี๋ยวนี้!”

ดูเหมือนว่าการสั่งสอนฟางถูนในเมื่อวานยังไม่เพียงพอสำหรับเขา นี่คือสิ่งที่อาจารย์ทุกคนต้องผูกมิตรและรักษาไว้ นายกล้ามาพูดจาเช่นนี้ได้อย่างไร ถ้ามีอะไรผิดพลาดขึ้นมา ใครจะรับผิดชอบหะ?

ใครให้ความกล้านายเช่นนี้!

ใครให้ความมั่นใจกับนายเช่นนี้!

“ปิงจืนเหรินอย่าโกรธเลย เรื่องบางเรื่องจะเห็นด้วยตาเอง!”

เย่เทียนหัวเราะอย่างเสียงดัง: "ถึงตอนนั้นหลานฟางจะได้เห็นเองครับ!"

เมื่อเห็นสีหน้าของฟางถูนที่ดูโกรธๆ เย่เทียนก็รู้สึกว่าการแกล้งทำสำเร็จ

ฟางถูนจะโกรธตายอยู่แล้ว แต่น่าเสียดายที่ ปิงจืนเหริน ดูเหมือนจะเห็นว่าเขากำลังจะพูด เธอได้ปิดปากของเขาทันที

ฟางถูน ทำได้เพียงแสดงความโกรธของเขาด้วยการกลอกตา

น่าเสียดายที่ไม่มีใครสนใจเขา

“หลิงเอ๋อร์ เธอเอาฉันฝึกได้นะ! ฉันผิวหยับเนื้อหนา ต้านทานการถูกทุบตีได้!”ถูฮุยหัวเราะและเดินไปข้างฝูหลิง

ในลักษณะที่โจ่งแจ้งนี้ เย่เทียนยอมยกนิ้วโป้งให้เลยทีเดียวถูฮุยสมเป็นลูกผู้ชายจริงๆ!

ดูเหมือนว่า ปิงจืนเหริน จะจงใจเข้าคู่กัน และด้วยความฉลาดของเธอจะไม่เห็นหรือว่า เย่เทียน ตั้งใจจะจัดทำเช่นนี้? เธอไม่ได้คัดค้าน เพียงพยักหน้าและกล่าวว่า “ทำตามที่เจ้าสำนักเย่พูดเลยค่ะ!”