ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1327

เย่เทียนพยักหน้า จากนั้นก็ยกมือขึ้นและโยนยาให้ถูฮุยโดยตรง

“ผู้อาวุโสถู คราวนี้นายหนีไม่พ้นแล้ว!” เย่เทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ทุกคนตกตะลึงไป นี่คือยาวิเศษเชียวนะ! โยนมันไปทั้งอย่างนั้นเลยหรือ?

เฉิงชิ่งกลืนน้ำลายหนึ่งคำแล้วพูดว่า “ภรรยา ที่ผ่านไปเมื่อกี้คือยาเทพใช่ไหม! มันอยู่ใกล้ฉันขนาดนั้นเชียว?”

หงหลัวซ่าเหลือบมองเย่เทียนแล้วเหลือบมองเฉิงชิ่ง "เฮอะเฮอะ เดิมคิดว่านายมันเป็นพวกไร้ประโยชน์ ตอนนี้ดูเหมือนว่าอย่างน้อยนายก็มีพี่ชายที่ดี!"

เฉิงชิ่งแสยะยิ้ม นี่ฉันอดสูขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน!

เพียงแต่คำพูดนี้แค่คิดในใจก็แล้วกันไป เขาย่อมไม่กล้าพูดออกมา นั่นเพราะเขายังสู้ไม่ได้จริงๆ!

ถูฮุยตกตะลึงไปครู่หนึ่ง เขาไม่คิดจริงๆ ว่าเย่เทียนจะขว้างยาเทพออกมาอย่างง่ายดายแบบนี้!

รู้ไหมว่านี่คือยาเทพเชียวนะ! แม้แต่ในโลกบู๊โบราณ หากสิ่งนี้ถูกปล่อยออกมา คาดว่าทุกสำนักล้วนต้องแย่งชิงกันเอาเป็นเอาตาย!

ฟางถูนที่ไม่ได้จากไปไหน เมื่อเห็นท่าทางของเย่เทียนแล้ว เขายังต้องถึงกับเอ่ยยอมให้กับอีกฝ่าย!

“รีบใช้มันเถอะ ตอนนี้ฝูหลิงกำลังอยู่ในสภาพดีที่สุด!”

“สำนักไท่ซูของฉันขอจดจำบุญคุณในครั้งนี้!”

เย่เทียนส่ายหัว "ไม่จำเป็น ฉันก็แค่เห็นแก่ความสัมพันธ์ที่มีกับถูฮุย!"

หากเป็นในอดีต ฟางถูนคงจะกระโดดออกมาและกล่าวโทษเย่เทียน

แต่ต่อหน้า ยาเทพ ตัวตนของสำนักไท่ซู ดูเหมือนจะกระจิริดไปหน่อยแล้ว! กล่าวอีกนัยหนึ่งคือปรมาจารย์กลั่นยาที่สามารถกลั่นยาเทพออกมาได้ ต่อให้เป็นสำนักไท่ซูก็จะไปทำอะไรเขาได้!

ฝูหลิงมองขึ้นไปที่ถูฮุย ดวงตาที่ยิ้มแย้มของเธอราวกับพระจันทร์เสี้ยว

จากนั้นเธอก็หันศีรษะมาและคำนับเย่เทียน "ขอบคุณพี่เย่!"

“คนกันเองไม่ต้องเกรงใจขนาดนั้น!” เย่เทียนโบกมือของเขา “การใช้ยาเทพยังมีความไม่แน่นอนอยู่บ้าง โชคดีที่ปิงจืนเหรินก็อยู่ที่นี่ด้วย ไม่ต้องกังวลมากเกินไป”

ฝูหลิงพยักหน้าและมองไปที่ปรมาจารย์ของตระกูลตน จากนั้นก็กินยาเทพน้ำแข็งเข้าปาก

เกือบทุกคนจ้องมองมาที่เธอ

ยาเทพ! นั่นคือยาเทพ! แม้แต่ในโลกบู๊โบราณมันก็ยังเป็นตำนาน!

“อึก!”

ฝูหลิงค่อนข้างเขินอายที่ถูกคนจำนวนมากจ้องมองมาและกลืนไปอย่างไม่ระมัดระวัง

เวรกรรม! เดิมทีเธอต้องการลิ้มรสว่ามันเป็นอย่างไร แต่ตอนนี้เธอรู้สึกได้แค่ความหนาวในท้องของตน

“ฟู่!”

ใบหน้าของฝูหลิงเปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างรวดเร็ว ปิงจืนเหริน พุ่งเข้ามาหาเธอแล้ววางมือข้างหนึ่งบนไหล่ของเธอ "ใจเย็นและมีสมาธิ รีบใช้วิชายุทธ์ออกมาเร็ว!"

ฝูหลิงไม่ได้พูดอะไรและนั่งลงกับพื้น

ขณะที่นั่งลง พลังปราณแกร่งกล้าสายหนึ่งก็พัดปิงจืนเหรินออกไปโดยตรง

จากนั้นหอกน้ำแข็งก็เริ่มแผ่กระจายไปทั่วร่างกายของเธอและปิดกั้นเธอจากผู้อื่น

“ไม่ต้องกังวล ไม่มีปัญหา! หอกน้ำแข็งเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าพิษเย็นในร่างกายของเธอถูกขับออกไปแล้ว ส่วนเรื่องที่ว่าเธอสามารถควบคุมพลังจิตน้ำแข็งได้หรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับตัวเธอเอง เราไม่สามารถทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้!”

เย่เทียนปลอบโยนถูฮุย

“จะต้องไม่มีปัญหาอะไร!”

ดวงตาของถูฮุยจับจ้องไปที่ ฝูหลิง

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฝูหลิง เป็นจุดอ่อนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของถูฮุย และนี่ไม่ได้เป็นสิ่งที่ดี

แต่สถานการณ์ของถูฮุยในตอนนี้ แม้แต่เย่เทียนเองก็พูดอะไรมากไม่ได้

“ไม่ผิดแน่นอน! ทุกคนที่ไปงานแต่งงานของตระกูลเฉิงล้วนรู้สึกได้!”

ผู้อาวุโสซวนเฮ่อ สะบัดแขนเสื้อของเขา "ในตอนนั้น เราคิดว่ามันเป็นฝีมือของตระกูลเฉิง แต่ที่นั่นมีตระกูลบู๊โบราณอยู่มากมาย ถามหน่อยเถอะว่าหากต้องการเพิ่มความเข้มข้นของชี่ทิพย์ให้ถึงขั้นมองเห็นด้วยตาเปล่าแบบนั้น ต่อให้มีค่ายกลช่วยเหลือแต่จะต้องใช้หินทิพย์ถึงกี่ก้อนถึงจะพอ?”

“มองเห็นด้วยตาเปล่าหรือ? นั่นแม้แต่มีค่ายกลก็เป็นเรื่องที่ยากเย็นอย่างยิ่ง หินทิพย์ที่ต้องใช้เกรงว่าจะไม่ต่างจากภูเขาขาดย่อมๆ! อีกทั้งยังเป็นเพียงแค่พื้นที่หนึ่งเท่านั้น!”

ผู้อาวุโสซวนเฮ่ออดยิ้มและพยักหน้าไม่ได้เมื่อได้ยินสิ่งนี้ "นั่นแหละคือปัญหา!"

“เพื่อยืนยันว่ามีเส้นลมปราณทิพย์หรือไม่ พวกเราไปที่สำนักชิงหนังด้วยตนเอง อีกทั้งไม่ว่าจะเป็นส่วนไหนของสำนักชิงหนังล้วนมีชี่ทิพย์ที่มองเห็นได้อยู่! ฉันคิดว่าหลักฐานนี้เพียงพอที่จะแสดงให้เห็นแล้ว!”

“ใช่! ฉันเห็นด้วยกับสิ่งที่ผู้อาวุโสซวนเฮ่อพูด นอกจากนี้ ฉันและนักพรตเหอก็ได้พูดคุยกันมากมาย เขาประพฤติตัวเคร่งครัดมากอีกทั้งยังไม่ค่อยพูดจาใหญ่โต!”

เมื่อได้ยินคำพูดอันเฉียบขาดของผู้อาวุโสซวนเฮ่อ กลุ่มคนก็อดไม่ได้ที่จะมีสีหน้าแตกต่างออกไป

“มีเส้นลมปราณทิพย์จริงๆ เหรอ?”

"ทุกท่าน จะมีหรือไม่พวกเราไปตรวจสอบด้วยตนเองก็ได้แล้วไม่ใช่หรือ?” ชายอ้วนคนหนึ่งยิ้มเยาะ

แม้ว่าเขาจะอ้วน แต่ใบหน้าของเขากลับดูน่ากลัวและมีเล่ห์เหลี่ยมเล็กน้อยและเขาก็คือหัวหน้าสำนักหลิวหยุน

“จริงด้วย เราเถียงกันอยู่ที่นี่จะมีประโยชน์อะไร ถ้ามีเส้นลมปราณทิพย์จริงๆ อีกฝ่ายคงจะไม่ให้เราดูง่ายๆ!”

“ฮ่าฮ่า ถ้ามีเส้นลมปราณทิพย์ อย่างนั้นก็ย่อมปล่อยให้มันออกมาแน่! สมบัติเหล่านี้ควรถูกแบ่งปันกับคนทั้งโลก พวกเขาจะผูกขาดเอาไว้ได้อย่างไร?”

ทุกคนในที่นี้ล้วนพูดได้ว่ามีความคิดที่ชั่วร้ายแตกต่างกันออกไป แต่เมื่อพูดถึงการเป็นเจ้าของเส้นลมปราณทิพย์กลับมีความสามัคคีกันอย่างผิดปกติ

ถ้าไม่มีก็แล้วไป แต่ถ้ามีเส้นลมปราณทิพย์อยู่ อย่างนั้นไม่ว่าอย่างไรก็ไม่มีทางปล่อยให้สำนักชิงหนังผูกขาดมันเอาไว้!

นอกจากนี้ ดูเหมือนว่า "สำนักชิงหนัง" นี้เพิ่งจะถูกสร้างขึ้น คุณธรรมและความสามารถของพวกเขาคืออะไร!

สิ่งที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาอยากรู้อยากเห็นมาก เส้นลมปราณทิพย์เกิดขึ้นได้อย่างไร? ถ้าถามออกมาได้อย่างนั้นก็แสดงว่าพวกเขาก็มีโอกาสจะครอบครองเส้นลมปราณทิพย์ด้วยใช่หรือไม่?

ความคิดนี้เป็นสิ่งล่อใจสำหรับผู้ฝึกฝนอย่างยิ่ง

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่