ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1368

คนพึ่งเครื่องนุ่งห่ม พระพุทธรูปพึ่งทอง

กู่ชิงเหอที่เปลี่ยนเสื้อผ้าและอาบน้ำเรียบร้อยก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย

ในตอนแรกที่เข้ามาเหมือนขอทาน แต่ตอนนี้กลายเป็นชายหนุ่มรูปหล่อแทน แต่ดาบเหล็กขึ้นสนิมนั้นกลับรู้สึกขัดหูขัดตา

แต่ว่ากู่ชิงเหอไม่แคร์ และลูบดาบที่เป็นสนิมเบาๆ “สักวันหนึ่งฉันจะให้แกได้แสดงความร้ายกาจอีกครั้ง!”

เย่เทียนไม่ทราบที่มาของดาบขึ้นสนิมนี้ แต่สามารถทำให้ดาบยาววิญญาณแดงสนใจ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ดาบยาวธรรมดา

“นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปฝึกดาบกับฉันนะ! วิชาดาบชุดนี้นายลองฝึกก่อน”

เย่เทียนอธิบาย “วิชาดาบที่นายฝึกฝนนั้นเหมาะสมกับวิชาจิตมากกว่า วิธีการใช้ดาบนั้นง่ายเกินไป”

“วิธีการฝึกฝนนั้นจากง่ายไปยาก และขั้นตอนจากยากไปง่าย แต่การมีความรอบรู้มากขึ้นจะไม่มีผลร้ายกับนาย”

กู่ชิงเหอนั้นต่างจากเย่เทียน เขาเป็นนักดาบเท่านั้น

ทุกอย่างในชีวิตเขาเกี่ยวข้องกับดาบ ไม่ใช่เหมือนเย่เทียนที่ครอบคลุมทุกอย่าง เพราะเขาไม่มีพรสวรรค์เหมือนเย่เทียน หลายสิ่งหลายอย่างถ้าสอนให้กับกู่ชิงเหอมีแต่จะทำให้เขาค่อยๆกลายเป็นคนธรรมดาเท่านั้น

อาจเพียงแค่สอนวิชาดาบให้แก่เขาก็พอ!

“ขอบคุณครับท่านอาจารย์!”

กู่ชิงเหอเป็นเด็กหนุ่มที่สามารถทนต่อความยากลำบาก ฝึกฝนอย่างขยันขันแข็ง และควบคู่ไปกับพรสวรรค์ของเขา ความก้าวหน้านั้นรวดเร็วมาก

ทุกวันเย่เทียนจะได้รับข่าวสารเกี่ยวกับการแข่งขันเข้ารอบ เพียงแต่เขาไม่เคยออกไป ดังนั้นเฝิงเจิ้นเหอจึงจำเป็นต้องใช้ความคิดริเริ่มมาหาด้วยตัวเอง

“คุณเป็นหัวหน้าผู้พิพากษาที่สบายมาก! เรื่องการแข่งขันเข้ารอบแทบไม่ถามไถ่เลยด้วยซ้ำ!”

หลังจากที่เฝิงเจิ้นเหอเข้ามาปุ๊บก็บ่นทันที

เย่เทียนไม่ตอบโต้ ยิ้มในขณะที่ฟังเขาพูด ในที่สุดเฝิงเจิ้นเหอกลับหยุดพูดเอง

“การประลองการแข่งขันเข้ารอบหยุดแล้วเหรอ”

“อะไรนะ? จะถึงรอบชิงชนะเลิศแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำไมจู่ๆก็หยุดล่ะ?”

ปฏิกิริยาของเฝิงเจิ้นเหอนั้นตื่นเต้นกว่าของเย่เทียน “แม่งเอ้ย เย่เทียน คุณไม่เคยดูข่าวเหรอ? ช่วงนี้ในหลายที่ปรากฏสัตว์ปีศาจออกมาอาละวาด แม้ว่าจะมีกองกำลังพิเศษพยายามจะปราบปราม แต่ก็มีเหตุการณ์ที่คนถูกทำร้ายมากมายเช่นกัน”

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งในพื้นที่ห่างไกลความเจริญ ตอนนี้กลายเป็นพื้นที่ไม่ปลอดภัยอย่างยิ่ง และเบื้องบนให้ความสำคัญกับเรื่องนี้มาก”

เย่เทียนไม่ได้สังเกตสิ่งเหล่านี้จริงๆ ช่วงนี้เขายุ่งมาก ด้านหนึ่งต้องฝึกสอนกู่ชิงเหอ และในอีกด้านหนึ่งยังต้องตรวจสอบความก้าวหน้าของเฉินหวั่นชิงกับเหลียงเยว่หรู

ทั้งสองคนนี้ไม่รู้ว่าถูกอะไรกระตุ้นมา เวลาที่ฝึกฝนถึงกับไม่คิดชีวิต และถึงกับเข้าใกล้จุดบ้าคลั่ง

แน่นอนว่า สิ่งนี้สามารถสะท้อนให้เห็นว่าเย่เทียนให้ความกดดันพวกเขามากแค่ไหน

“แล้วที่นายพลเฝิงมาที่นี่เพราะ……”

“แน่นอนว่าต้องการขอความช่วยเหลือจากคุณ ด้านหนึ่งเป็นปัญหาเรื่องการจัดส่งยาให้กับบริษัทแซ่เฉิน และอีกด้านหนึ่งหวังว่าคุณจะสามารถพาคนไปทำลายให้สิ้นซาก”

เย่เทียนไม่ได้พูด เพียงแค่จ้องเขม็งไปที่เฝิงเจิ้นเหอ

เฝิงเจิ้นเหอรู้สึกทนไม่ไหวแล้ว และกระแอมลำคอ “อย่าเข้าใจผิด ไม่ใช่ว่าให้คุณไปทำงานฟรีๆ แต่เบื้องบนได้เปลี่ยนกลไกสำหรับการคัดเลือกครั้งนี้แล้ว”

“จากนี้ไปจะคำนวณตามจิตอสูรของสัตว์ปีศาจ คุณ ฉันกับเหลิ่งฉิงโฉวและหลี่ชื่อหาวแบ่งกันเป็นผู้นำทั้งสี่ทีม ยกเว้นกรณีพิเศษพวกเราสามารถเข้าไปแทรกแซงได้ เวลาที่เหลือจะต้องมอบหมายหน้าที่ให้ลูกน้องที่เป็นลูกศิษย์ไปทำ”

“เพื่อป้องกันการโกง แต่ละทีมของเราจะแบ่งนักบู๊โบราณกับกองกำลังพิเศษให้เท่าๆกัน”

นี่ยังเป็นเย่เทียนที่พวกเขารู้จักอยู่หรือเปล่า? ผิดปกติแล้วมั้ง!

นี่มันผิดปกติจริงๆ!

เย่เทียนมึนงง การสัมมนาที่สงบนิ่งเช่นนี้จบลงด้วยวิธีที่เลวร้าย ดูแล้วคนพวกนี้เป็นคนเลวมาก!

“อย่างไรก็ตาม ฉันเป็นคนที่กลัวเสียหน้า ท้ายที่สุดถ้าพวกนายแพ้หลังการแข่งขันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าไม่มีใครจะช่วยพวกนายได้!” เย่เทียนแสดงรอยยิ้มที่น่าเกลียด

และการแสดงแบบนี้ชั่วขณะทำให้สาวกของตระกูลบู๊โบราณตกตะลึง! มาแล้ว! นิสัยสันดานที่แท้จริงของจอมมารเย่เปิดเผยแล้ว!

“อย่ากังวล! พวกเราจะไม่เล่นตลบตะแลงแน่นอน!”

“ถ้าใครกล้าล่าถอย ฉันจะทำลายเขาเป็นคนแรก!”

การแสดงของนักบู๊โบราณนั้นตื่นเต้นยิ่งกว่าสมาชิกในทีมกองกำลังพิเศษเสียอีก!

ครั้งนี้ในบรรดาคนที่ถูกแบ่งให้เย่เทียนก็มีทีมของสวี่ชิงเฟิงเมื่อเสียงตะโกนของการต่อสู้ที่ใกล้เข้ามาแว่วมาจากข้างหลัง สีหน้าของเขาก็ดูแปลกๆ

นายพลเย่คนนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นเสียจริง!ที่อื่นก็มีแสดงฉากที่คล้ายฉากการฝึกฝนของเย่เทียนเช่นกัน แต่ฉากและสถานที่เมื่อเทียบกับที่นี่แล้วมันค่อนข้างน่าเบื่อหน่าย

พวกผู้นำทีมอย่างผู้อาวุโสของตระกูลนักบู๊โบราณต่างก็โล่งใจ แต่ยังไงก็ยังไม่มั่นใจ

เมื่อก่อนให้ของขวัญเย่เทียนจนเคยชิน รู้สึกว่าหากตอนนี้ไม่มอบของขวัญให้เหมือนจะถูกเย่เทียนแทงข้างหลัง ช่างมันเถอะ! อย่างไรก็ตามทรัพยากรที่เหลิ่งฉิงโฉวส่งมาครั้งล่าสุดยังมีอีกมากมายที่ ดังนั้นพวกเราก็คืนหนี้บุญคุณนี้กลับไปเถอะ!

เพราะยังไงเย่เทียนนั้นแข็งแกร่งขนาดนี้ การแข่งขันคราวนี้ได้ข้อต่อรอง และทรัพยากรที่ได้รับสามารถชดเชยความสูญเสียในครั้งนี้

คนพวกนี้ฉลาดหลักแหลมมาก หลังจากที่ผู้ฝึกหัดเหล่านี้จากไปแล้ว ชายชราที่มีหนวดขาวเหล่านี้ก็เดินขึ้นไปหาเย่เทียนด้วยรอยยิ้ม แต่ละคนต่างเสนอทรัพยากรของตนเอง ที่เขาเรียกว่าความชำนาญ