ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 398

เขาอยู่แถวที่จัดานต่ออีกประมาณหนึ่งชั่วโมง งานแถลงข่าวเปิดตัวสินค้าใหม่ครั้งนี้ถือว่าจบลงโดยไม่มีเรื่องร้ายๆเกิดขึ้น

แม้ว่าทั้งเฉินหวั่นชิงและแซ่เจียมีฐานะไม่ธรรมดา แต่ไม่ว่ายังไงก็เป็นผู้หญิงที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกัน นั่งคุยบทสนทนาของผู้หญิงจ๊อกแจ๊กอยู่เบาะหลัง จนเย่เทียนไม่มีจังหวะให้แทรกเลย

แต่ระหว่างทางกลับ ได้มีเวลาให้เย่เทียนได้ใช้ความคิดอย่างใจเย็น และตัดสินใจจะไปหาหลิวชิงก่อน

หลังจากส่งเฉินหวั่นชิงและแซ่เจียกลับถึงบริษัทแซ่เฉินโดยสวัสดิภาพแล้ว และบอกลาสองสาวเรียบร้อย เย่เทียนก็มุ่งหน้าไปหาหลิวชิงโดยไม่รอช้า

ระหว่างทางเย่เทียนไม่ลืมโทรหาโจ๋หย่วนหัน รบกวนให้เขาส่งตำรวจสักสามสี่นายคอยเฝ้าระวังอยู่รอบๆบริษัทแซ่เฉิน เผื่อถ้ามีปัญหาเกิดขึ้นจะได้ไปถึงได้โดยด่วนที่สุด

เรื่องแค่นี้โจ๋หย่วนหันไม่ปฏิเสธอยู่แล้ว เขาตกลงโดยไม่อิดออด

ยังไงซะถึงไม่พูดถึงเย่เทียน เฉินหวั่นชิงเองก็เป็นนักธุรกิจใหญ่ระดับต้นๆของเมืองเจียงหนัน โจ๋หย่วนหันมีหน้าที่ต้องคุ้มกันเธอ!

ยังดีที่เคยมาแล้วรอบหนึ่ง เย่เทียนถือว่าคุ้นทาง ไม่นานนักเขาก็มาถึงสถานที่ที่พวกหลิวชิงใช้ซ่อนตัว

ที่นี่เป็นโกดังเก่าที่ค่อนข้างผุพัง เทียบกับคฤหาสน์หลังใหญ่ที่พวกหลิวชิงเคยอยู่ไม่ได้เลย

ข้อดีเพียงอย่างเดียวคือรอบๆโกดังเก่าไม่ค่อยมีสิ่งก่อสร้าง หากมีคนมาหาเรื่องก็จะรู้ตัวได้ทันที

คนที่รับหน้าที่เฝ้ายามอยู่หน้าประตูพอเห็นเย่เทียนปุ๊บก็เดินเข้ามาต้อนรับทันี สีหน้าฉายแววนับถือชื่นชม

“คุณชายเย่ ท่านมาได้ยังไงกันครับ?”

คนที่ยังอยู่ที่นี่ล้วนเป็นคนที่ซื่อสัตย์ต่อแก๊งมังกรฟ้ากันทั้งนั้น และคนเหล่านี้ส่วนใหญ่เคยเห็นความแข็งแกร่งของเย่เทียนกับตา และยอมสยบให้ด้วยใจจริง

พวกเขาจะไม่เร่าร้อน ไม่นับถือได้ยังไง

“อืม พวกหลิวชิงอยู่มั้ย?”

เย่เทียนพยักหน้าและยิ้มตาหยี เขารู้ความคิดของลูกน้องพวกนี้ดี

“อยู่ครับ อยู่ครับ”

ลูกน้องคนนั้นรีบพยักหน้า

“เอาล่ะ พวกนายจะไปทำอะไรก็ไปทำเถอะ”

เย่เทียนสั่งเสียงเรียบ และก้าวยาวๆเข้าไปในโกดัง

หลิวชิงและพวกเชิ่งหู่กำลังรวมหัวกันหารืออะไรบางอย่าง พอเห็นเย่เทียนเดินเข้ามาก็รีบเข้ามาต้อนรับ

“คุณชายเย่ครับ ในที่สุดคุณก็มา พวกเราจะเครียดตายกันอยู่แล้ว”

พวกหลิวชิงเครียดมากจริงๆ พวกเขาในตอนนี้ไม่ใช่พี่ใหญ่แก๊งใต้ดินที่พูดคำไหนคำนั้นอีกแล้ว

การเชื้อเชิญของหยางซิงในคืนนี้ต้องเปรียบเสมือนงานเลี้ยงหงเหมินอย่างแน่นอน และเย่เทียนก็ตกลงง่ายดายขนาดนี้ ถ้าเกิดปัญหาอะไรจริงๆพวกเขาจะสูญเสียต้นทุนสุดท้ายที่จะพลิกตัวกลับมา!

“มีอะไรต้องเครียด”

เย่เทียนยักไหล่ นั่งลงข้างๆด้วยท่าทีสบายๆและเอ่ยถาม “ว่ามาสิ รายละเอียดเป็นยังไง”

หลิวชิงพยักหน้าและพูดด้วยท่าทีขมขื่น “ไม่กี่ชั่วโมงก่อน จู่ๆก็มีข่าวแพร่ออกมาในแวดวงว่าหยางซิงอยากเชิญคุณไปพูดคุยที่หอวั่งไห่ เพื่อหารือเรื่องราวระหว่างพวกคุณครับ”

“คุณชายเย่ ไอ้สารเลวนั่นต้องไม่หวังดีแน่ๆ งานนี้เป็นงาเลี้ยงหงเหมินแน่นอนเลยครับ”

“ผมรู้ว่าคุณมีความสามารถและใจกล้าไม่กลัว แต่เบื้องหลังหยางซิงมีนักบู๊คอยหนุนอยู่ หากพวกเขาก็อยู่ที่นั่น เกรงว่า…..”

หลิวชิงพูดไม่จบประโยค แต่ใครๆก็รู้ในสิ่งที่เขาจะสื่อ

เย่เทียนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เพิ่งค้นพบว่าเรื่องนี้ลำบากกว่าที่เขาคิดไว้ไม่น้อย แต่พอคิดอีกแบบเขาก็หัวเราะออกมา

“คุณชายเย่ ทำไมคุณถึงหัวเราะล่ะครับ พวกเราเครียดกันจะตายอยู่แล้วนะครับ!”

"ให้ผมพูด คุณอย่าไปตามนัดคืนนี้เลยนะครับ หรือเราจะใช้โอกาสนี้จู่โจมฐานทัพใหญ่ของสหภาพถุงซิง หลอกล่อพวกเขาแล้วไปโจมอีกด้าน

“หลังจากจัดการหยางซิงแล้ว พวกเราจะออกจากยุทธภพ หลังจากนี้หูไห่จะเป็นคนนำทุกคนติดตามคุณเองครับ”

เย่เทียนพยักหน้าเล็กน้อย พวกหลิวชิงรู้หน้าที่แบบนี้เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้วโดยไม่ต้องสงสัย

หลังจากนั้นพวกเขาก็หารือเกี่ยวกับกระบวนการในคืนนี้ เย่เทียนถึงไปจากโกดัง

เพิ่งจะขับรถออกมามือถือก็ดังอีกครั้ง แต่ไม่ใช่ตี๋ต้าจื้อที่เย่เทียนคาดหวังไว้ หากแต่เป็นสายจากว่านชิงเฟิง

กับตาแก่ที่พยายามจะฝากตัวเป็นศิษย์กับตัวเอง เย่เทียนพอจำได้อยู่ลางๆ

“หมอเทพเย่ ใช่คุณมั้ยครับ?”

หลังจากรับสาย เสียงชราทว่าเจือความเคารพของว่านชิงเฟิงก็ดังเข้ามาตามสาย

แม้ว่าด้วยอายุของเขาเป็นคุณปู่ของเย่เทียนยังได้ แต่ด้วยทัศนคติที่ว่าผู้ปราดเปรื่องเป็นอาจารย์ ว่านชิงเฟิงวางตัวไว้อย่างผู้ต่ำกว่า

“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ”

ยังไงซะก็เคยเจอกันแค่ครั้งเดียว เย่เทียนไม่คิดจะมีพิธีรีตองกับว่านชิงเฟิง เขาถามตรงเข้าประเด็นทันที

“คืออย่างนี้ครับหมอเทพเย่ อีกไม่กี่วันจะมีงานประชุมการแพทย์แผนจีน ผมอยากเชิญคุณมาร่วมด้วยครับ ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลามั้ยครับ”

“งานประชุมการแพทย์แผนจีน?”

เย่เทียนพึมพำ และพูดโดยไม่ตอบตกลงและไม่ปฏิเสธ “ขอดูก่อนนะครับว่าผมมีเวลามั้ย ถ้ามีเวลาผมแวะไปได้ครับ”

เย่เทียนไม่รู้สึกสนใจในเรื่องนี้เลยสักนิด แต่ตาแก่ว่านชิงเฟิงอุตส่าห์ถ่อมาเชิญ ถ้าปฏิเสธไปเลยออกจะใจร้ายไปหน่อย

“ได้ครับๆๆ อีกสองวันผมจะโทรหาคุณอีกครั้งนะครับ”

หลังจากวางสายแล้ว เย่เทียนพยักหน้าอย่างใช้ความคิด มิน่าล่ะก่อนหน้านี้ถึงได้เจอลูกศิษย์หมอระดับประเทศผู้โด่งดังอย่าง พานเหลียงผิงที่งานแถลงข่าว สงสัยน่าจะมาเข้าร่วมงานประชุมการแพทย์แผนจีนอะไรนี่แหละ