ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 401

โกรธส่วนโกรธ โมโหส่วนโมโห ตั้งแต่แรกเริ่มเย่เทียนยังไม่ได้ใช้คัมภีร์หวง ต่อสู้กับหลัวสามด้วยพละกำลังเลือดเนื้อล้วนๆ

ถ้าจะให้พูดก็เพราะเย่เทียนไม่ค่อยแน่ใจในสาเหตุที่หลัวสามปรากฏตัว

ถ้าฉินเจิ้งตั้งใจจัดฉากยังไม่เท่าไหร่ ไม่ว่าเขาจะอาละวาดแบบไหนฉินเจิ้งก็ไม่ว่าอะไรหรอก

แต่ถ้าฉินเจิ้งไม่ได้จัดฉาก มาอยู่บ้านคนอื่นแล้วอาละวาดใหญ่โตขนาดนี้ต่อให้ฉินเจิ้งไม่ว่าอะไรต่อหน้าเขาแต่ในใจต้องไม่พอใจอย่างแน่นอน

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเย่เทียนไม่คิดมากขนาดนี้หรอก จะตีก็ตี จะฆ่าก็ฆ่า แต่ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนเดิมแล้ว คนจากหลายฝ่ายเพ่งเล็งเขาอยู่ ไม่จำเป็นต้องบีบให้พันธมิตรอย่างตระกูลฉินไปเข้าพวกกับฝ่ายตรงข้ามใช่มั้ยล่ะ

ด้วยความคิดนี้ เย่เทียนจึงไม่ได้ลงมือหนักกับหลัวสามมาก

แน่นอนว่าแม้จะโทษไม่ถึงตาย ทว่ายังมีโทษอยู่

ช่วงเวลาระหว่างที่ทั้งสองคนคลาดผ่านกันไป เย่เทียนหันหลังด้วยความเร็วแสง ยกขาโดยไม่ลังเล ถีบไปที่ระหว่างขาของหลัวสามอย่างโหดเหี้ยม

หลัวสามในตอนนี้กำลังอยู่ในช่วงสิ้นแรงเก่าและยังไม่มีแรงใหม่ แม้จะรับรู้ถึงอันตรายที่ใกล้เข้ามา แต่ก็มีตอบโต้ไม่ทัน

ซี้ด!

เสียงอื้อๆเสียงหนึ่งดังขึ้น ทุกคนในที่นี้อดสูดหายใจเข้าลึกไม่ได้ ตากระตุกอย่างรุนแรง

“โอ๊ย…..”

จุดสำคัญโดนจู่โจม หลัวสามส่งเสียงร้องโหยหวน ร่างสูงใหญ่ล้มลงไปกองกับพื้นและขดตัวเป็นกุ้ง ไม่ต้องคิดก็รู้ว่าเจ็บปวดถึงขีดสุด

“คุณพระคุณเจ้า! ลูกเตะผ่าหมากนี่จะโหดเหี้ยมเกินไปแล้ว”

“ถีบได้ดี ใครใช้ให้ไอ้แก่ระยำนั่นทารุณเราซะยับขนาดนั้นเล่า สมน้ำหน้า!”

“แหมๆ สงสัยจะใช้งานไม่ได้แล้วมั้งเนี่ย!”

เหล่าบอดี้การ์ดคิดกันไปต่างๆนานา สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือสายตาที่พวกเขาทุกคนมองเย่เทียนเจือความหวาดกลัว

แม้แต่ฉินโล่หยินยังรู้สึกว่าเย่เทียนทำเกินไป เธอรีบวิ่งเข้าไปหมายจะเช็คอาการบาดเจ็บของหลัวสาม แต่ยังไงซะเธอก็เป็นผู้หญิง ไม่สะดวกตรวจดูจริงๆ จึงได้แต่มองค้อนเย่เทียนอย่างตำหนิ

“พี่เย่ ทำไมพี่ถึงถีบตรง ตรงนั้นของปู่สามล่ะ!”

เย่เทียนยักไหล่ ไม่มีทีท่าสำนึกเลยสักนิด

“ตาแก่นี่ลงมือปุบปับ ไม่ให้ฉันได้ตั้งตัวเลย”

“นี่ฉันถีบเขาไปแค่ทีเดียว และเห็นแก่นายท่านฉินแล้วด้วย มิฉะนั้นฉันเอาเขาตายแน่”

ฉินโล่ยินไม่มีคำใดจะตอบโต้ เธอหันไปมองหลัวสามที่กุมเป้าอย่างเจ็บปวดหน้าตากลายเป็นสีม่วงแล้วไม่รู้จะพูดอะไรดี

“คุณชายเย่เอ๋ยคุณชายเย่ คุณต้องโมโหใหญ่โตขนาดนี้เลยเหรอ?”

ฉินเจิ้งรีบเข้าไปพยุงหลัวสามให้ไปนั่งตรงโซฟาด้านข้าง และพูดอย่างอ่อนใจ “ฉันยอมรับว่าหลัวสามจงใจทดสอบฝีมือของนาย เรื่องนี้ฉันผิดเอง แต่ยังไงซะเขาก็อายุปูนนี้แล้ว ทำไมคุณถึงไม่ออมมือให้หน่อยล่ะ?”

เย่เทียนได้ฟังแบบนั้นแล้วขมวดคิ้วเป็นปมทันที สายตาที่มองฉินเจิ้งฉายแววไม่พอใจอยู่ลางๆ

“นายท่านฉิน คุณหมายความว่ายังไงครับ?”

“คุณชายเย่ อย่าเพิ่งใจร้อนสิ ฟังฉันพูดให้จบก่อน”

สัมผัสได้ถึงความไม่พอใจของเย่เทียน ฉินเจิ้งรีบยิ้มเฝื่อนๆและอธิบาย

“คุณชายเย่ คุณก็คงรู้ดีว่าที่ตระกูลฉินของฉันมีฐานะอย่างทุกวันนี้ได้ต้องยกความดีความชอบให้บรรพบุรุษคนหนึ่งที่ได้เป็นผู้แข็งแกร่งระดับดำ”

บวกกับการเดินทางไปจ๊กกลางครั้งนี้ อิทธิพลต่างๆที่แย่งชิ้งสิทธิ์ในการขุดเหมืองหยกต่างมีนักบู๊อยู่เบื้องหลังกันหมด ทำให้เย่เทียนตระหนักถึงปัญหาหนึ่งได้อย่างลึกซึ้ง

เกรงว่าอิทธิพลและคนร่ำรวยต่างๆบนโลกใบนี้ล้วนแต่มีสำนักศิลปะการต่อสู้หนุนหลังอยู่เหมือนกันหมดสินะ

ทำให้เย่เทียนไตร่ตรองถึงปัญหาที่เกี่ยวพันถึงตัวเขา บริษัทแซ่เจิ้งที่เมืองเอก!

เมื่อชาติก่อนบริษัทแซ่เจิ้งแห่งเมืองเอกปิดฉากอย่างอนาถด้วยการที่พี่น้องผิดใจกันจนเรือสำเภาใหญ่ธุรกิจของพวกเขาล่มจม

แต่สองพี่น้องตระกูลเจิ้งในชาตินี้กลับหลุดพ้นจากเส้นทางเมื่อชาติที่แล้ว ร่วมมือร่วมใจกันอีกครั้ง

จนเย่เทียนอดสงสัยไม่ได้ว่ามีสำนักศิลปะการต่อสู้ไหนออกโรงกำราบสองพี่น้องนี้หรือเปล่า และสยบความบาดหมางระหว่างกันและกันไว้ได้

ยังไงซะบริษัทแซ่เจิ้งแห่งเมืองเอกก็เป็นหนึ่งในห้าร้อยธุรกิจระดับโลก พวกเขาไม่จำเป็นต้องกัดบริษัทแซ่เฉินไม่ปล่อย และเอาแต่ใช้ลูกไม้ต่ำช้า

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าต้องเป็นคำสั่งจากสำนักศิลปะการต่อสู้ที่อยู่เบื้องหลังบริษัทแซ่เจิ้งอย่างแน่นอน จนพวกเขาต้องการทำลายบริษัทแซ่เฉินโดยไม่สนสิ่งใดๆ เพื่อจะได้ครอบครองยาปฏิชีวนะโดยไม่เปลืองแรง

ส่วนสำนักศิลปะการต่อสู้นี้ เย่เทียนเดาอย่างใจกล้าว่าอาจจะเป็นพรรคชิงเฉิง!

ไม่อย่างนั้นหากคิดตามตรรกะปกติ เขาทลายอิทธิพลตัวแทนของพรรคชิงเฉิงในเมืองเจียงหนัน และพวกเขาแสดงตัวชัดเจนว่าต้องการยาปฏิชีวนะที่บริษัทแซ่เฉินคิดค้น ยอมรามือไปง่ายๆแบบนี้ดูไม่เข้ากับความน่าเกรงขามของสำนักศิลปะการต่อสู้เท่าไหร่เลยนะ

ถึงยังไงตัวเองในตอนนั้นก็ฆ่าธรรมบาลฝั่งซ้ายของพรรคชิงเฉิงไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดพรรคชิงเฉิงก็ไม่น่าจะยอมจบเรื่องง่ายๆแบบนี้

ว่ากันว่า มีเพียงการเป็นโจรพันวัน ไม่มีใครป้องกันโจรถึงพันวันหรอก

เทียบกับพรรคชิงเฉิง แก๊งS.P.Lที่ซุ่มอยู่ในเงามืดตึงมือมากกว่า ตอนนี้เย่เทียนอยากจัดการแก๊งS.P.Lก่อนมากกว่า แล้วค่อยกลับมาคิดปัญหาของพรรคชิงเฉิง

เมื่อเป็นแบบนี้ ก็ต้องมีคนไปข่มพรรคชิงเฉิงก่อน ให้พวกเขาไม่กล้าทำอะไรตามใจชอบ!

ส่วนสำนักที่อยู่เบื้องหลังตระกูลฉินก็เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดไม่ใช่เหรอ