ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 533

“โย่ บังเอิญจริงๆเลย！ไม่คิดเลยว่าพวกเธอก็จะมาร่วมงานประมูลด้วย”

เมื่อเห็นเย่เทียนเดินเข้ามากับเฉินหวั่นชิง เมิ่งซ่วนเลยปกเสื้อพร้อมกับนำเหอหยุนเดินเข้ามาทักทาย

“บังเอิญจริง！บังเอิญที่พวกคุณเองก็มารอพวกเราอยู่ที่นี่ด้วย”

“เป็นยังไงบ้างล่ะ คงไม่ได้ทำให้พวกคุณรอกันนานไปหรอกใช่ไหม？”

ด้วยวิสัยทัศน์ของเย่เทียนก็เห็นสองคนนี้มาจงใจยืนรออยู่ที่หน้าประตูนานแล้ว เนื่องจากการถากถางดูถูกของสองวันที่ผ่านมา เขาจะมีทัศนคติที่ดีได้อย่างไรกัน

“เอ๊ะ？！”

ดวงตาของเมิ่งซ่วนดูเย็นชาขึ้นเล็กน้อย การที่ทำให้คนพูดออกมาตรงๆเช่นนี้ เขาจึงได้แต่มองด้วยความน่าเกลียดไปอย่าหลีกเลี่ยงไม่ได้

“ฉันพูดกับนายเหรอ？”

อย่างไรก็ตาม เมิ่งซ่วนตอบสนองอย่างรวดเร็วพร้อมกับพูดอย่างเย็นชา “นายเป็นแค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน ทำให้ผู้ชายอย่างพวกเราเสียหน้ากันจริงๆ！”

“น่าแปลกจริงๆ ทำไมฉันถึงได้กลิ่นความอิจฉาผ่านคำพูดของนายกันนะ？”

เย่เทียนไม่ได้โกรธพร้อมกับทำเสียงจุ๊จุ๊ “หรือว่า นายเองก็อยากเกาะผู้หญิงกินเหมือนกัน？”

“น่าขันจริงๆ！จะพูดยังไงฉันก็มีทรัพย์สินเป็นสิบล้าน จำเป็นจะต้องมาเกาะผู้หญิงกินด้วยหรือไง？”

เมิ่งซ่วนตกตะลึงไปชั่วขณะและเยาะเย้ยออกไปในทันที “นายคงไม่ได้คิดว่าผู้ชายทุกคนบนโลกใบนี้จะทำตัวไม่เคารพตัวเองแบบนายน่ะเหรอ？”

เขาดูถูกเย่เทียนจากก้นบึ้งของจิตใจและเอาเรื่องอัปยศอดสูเกาะผู้หญิงกินแสดงออกมา หน้าหนาราวกับกำแพงเมือง！

“งานประมูลกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้วและฉันก็ไม่อยากจะมาขัดขวางการทำตัวเท่ๆของนายตรงประตูทางเข้านี้หรอกนะแต่ได้โปรดอย่ามายืนขวางทางเข้าเรา”

เย่เทียนยกมือข้นพร้อมกับเหลือบดูนาฬิกา ขี้เกียจคุยกับคนที่คิดไปเองอย่างเมิ่งซ่วน

“ก็จริง ตำแหน่งของพวกนายคงจะเป็นโซนDสินะ หากไม่รีบเข้าไปที่ก็คงโดนแย่งไปหมด”

เมิ่งซ่วนถอนหายใจออกมาด้วยใบหน้าที่มีชัย “ไม่เหมือนกับพวกเราที่อยู่โซนCที่ได้จัดแจงที่ไว้เรียบร้อยแล้ว ไม่ว่าจะเข้าไปช้าหรือเร็วก็ค่าเท่ากัน！”

เมื่อมาถึงตรงนี้ เย่เทียนก็พอจะรู้แล้วว่าทำไมพวกเขาทั้งสองถึงได้มายืนรออยู่ตรงหน้าประตูโรงแรมนี้ พวกเขาต้องการที่จะโอ้อวดก็เท่านั้นเอง！

เพียงแต่เย่เทียนไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เมิ่งซ่วนสองคนนั้นทำไปเพื่ออะไรกัน？

นอกจากนี้ เมิ่งซ่วนสองคนนี้สมองหมูกันหรือเปล่า？ชุดแต่งงานราคาเกือบสามล้านที่ตนเป็นคนซื้อมา คนที่พอมีไอคิวก็เดาได้สิว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย？

“ใช่ใช่ใช่ นายพูดถูกต้อง”

เย่เทียนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ หากไม่ใช่เพราะว่าไม่ต้องการใช้กำลังต่อหน้าเฉินหวั่นชิงล่ะก็เขาคงต่อยคนเลวอย่างเมิ่งซ่วนกระเด็นไปแล้ว ทำตัวราวกับแมลงวันบินโฉบไปโฉบมา ช่างน่ารำคาญเสียจริง！

เมิ่งซ่วนไม่รู้ถึงสิ่งที่เย่เทียนคิด เมื่อได้ยินคำพูดยืนยันจากเขาก็ดูภาคภูมิใจขึ้นมาในทันทีและไม่ได้คิดอะไรอีก

เขาถือว่าเย่เทียนเป็นแค่คนไร้ค่าที่เกาะผู้หญิงกินแต่กลับไม่ได้คิดถึงเฉินหวั่นชิงเลยแม้แต่น้อย

ถึงแม้จะไม่ได้กล่าวถึงความสามารถของเย่เทียนแต่แค่เฉินหวั่นชิงคนเดียวก็เทียบอะไรไม่ติดแล้ว！

ไม่ว่าจะพูดอะไร ทั้งสี่คนก็ได้เข้าไปในงานประมูลด้วยกัน เย่เทียนที่สายตาเฉียบคมก็ได้ไปเห็นเซ่อันและเจ๊หยกที่นั่งอยู่ที่โซนDโบกมือมาให้

“เพื่อนของพวกนายสองคนเรียกน่ะ！ยังไม่รีบไปอีกเหรอ？”

เมื่อเมิ่งซ่วนเห็นเช่นนี้ ในใจก็รู้สึกเหนือกว่าพร้อมกับพูดออกเสียงเตือนเย่เทียนอย่างคลุมเครือ

“คุณเย่คะ ตำแหน่งที่นั่งของท่านอยู่ตรงนี้ เชิญท่านตามดิฉันมาเลยค่ะ”

ขณะนั้นเอง ผู้ช่วยหญิงของพี่เหวินก็เดินมาต้อนรับเย่เทียนพร้อมกับพูดด้วยท่าทางที่แสดงความเคารพต่อเย่เทียนและเฉินหวั่นชิง

เย่เทียนนั้นรู้ดีถึงความเขินอายของหญิงสาวจึงอดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา

“เมิ่งเมิ่ง ผู้ช่วยหญิงพาพวกเขาไปที่ไหนกันน่ะ？”

ขณะเดียวกัน เมื่อเห็นแผ่นหลังของเย่เทียนกับเฉินหวั่นชิงที่ค่อยๆจากไป เหอหยุนเลยอดไม่ได้ที่จะถามเมิ่งซ่วน

คิ้วของเมิ่งซ่วนขมวดแน่นนานแล้ว เขาเองก็สงสัยในคำถามนี้เช่นกัน

แต่สิ่งที่เขาแน่ใจก็คือผู้ช่วยผู้หญิงไม่ได้มาต้อนรับพวกเขาแต่กลับเลือกไปต้อนรับเย่เทียนสองคนนั้น ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตำแหน่งที่นั่งของเย่เทียนสองคนนั้นจะต้องสูงกว่าโซนCเป็นแน่！

“แม่งเอ๊ย！ไอ้ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกินแบบนี้ไปพูดอะไรให้หลงกลเชื่อกันนะ นึกไม่ถึงเลยว่าจะยอมขูดเลือดเยอะขนาดนี้ เสียท่ากูจริงๆ！”

ในที่สุดเมิ่งซ่วนก็ปะติดปะต่อเรื่องเข้ากับตัวตนของเฉินหวั่นชิงในฐานะผู้จัดการใหญ่ของบริษัทและยกเครดิตทั้งหมดให้กับเฉินหวั่นชิง

ทางด้านเซ่อันกับเจ๊หยกที่นั่งอยู่ที่นั่งโซนDก็จ้องมองไปที่เย่เทียนตลอด พวกเขาเดามาก่อนแล้วว่าเย่เทียนกับเฉินหวั่นชิงจะไม่ได้นั่งในโซนD แต่จะให้เจาะจงว่าที่ไหน พวกเขาเองก็ไม่รู้ชัดเช่นกัน

“เสี่ยวอัน นายว่าพวกเขาจะนั่งกันที่ไหน？”

เจ๊หยกที่สงสัยอยู่ในใจจึงอดไม่ได้ที่จะถามออกไป

เซ่อันขดริมฝีปาก “จากการทำนายของฉันครั้งก่อน เดาว่าพวกเขาทั้งสองคนคงจะได้นั่งที่โซนVIP น่ะสิ”

เจ๊หยกยังคงแสดงท่าทีสงสัยอยู่

อย่างไรก็ตาม เซ่อันได้พูดมาก่อนหน้านี้แล้วว่ามันเป็นสิ่งที่เขาคาดเดาเท่านั้น เย่เทียนมาจากตระกูลชนชั้นสูงที่มีเกียรติหรือไม่ก็เป็นสิ่งที่ไม่อาจรู้แน่ชัดได้

สิ่งที่สำคัญที่สุดเลยก็คือเซ่อันเองก็ได้พูดคร่าวๆเกี่ยวกับบริษัทแซ่เฉินไว้ด้วย ด้วยทรัพยากรทางการเงินของบริษัทแซ่เฉิน การที่เฉินหวั่นชิงจะเสียเงินสองสามล้านเพื่อนับสนุนเย่เทียนนั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไรแต่การที่จะประมูลสร้อยรักนิรันดร์จนถึงตอนสุดท้ายคงทำให้เฉินหวั่นชิงทนไม่ไหวเช่นเดียวกัน

แต่จะพูดอย่างไรก็ตาม เย่เทียนกับเฉินหวั่นชิงก็แต่งตัวมาร่วมงาน อีกทั้งยังมีผู้ช่วยหญิงนำทางอีก ทั้งสามคนนั้นได้ดึงดูดสายตาของผู้คนอย่างไม่ต้องสงสัยและอดอยากรู้ไม่ได้ว่าที่นั่งของพวกเขาคือโซนไหนกันแน่.....