ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 584

“ที่นี่มันใช้ได้เลย ตอนที่สร้างน่าจะลำบากน่าดูเลยใช่มั้ย?”

เย่เทียนไม่ได้สนใจความน่าหลงใหลของฮาชิโมโตะ มินาโตะ มองซ้ายมองขวาแล้วพูดวิจารณ์ “คิดว่าต่อให้แผ่นดินไหวก็คงไม่ได้รับผลกระทบใช่มั้ยครับ?”

“ถึงที่นี่จะอยู่ใต้ดิน แต่อากาศกลับดีตลอดปี เป็นสถานที่ที่สมจะพักอาศัยมาก”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะจ้องมองเย่เทียนด้วยสายตาที่ลึกซึ้ง แล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าคุณต้องการ ฉันจัดให้คุณสักห้องก็ได้”

“เยี่ยมไปเลยครับ!”

เย่เทียนตอบรับอย่างไม่ลังเล แล้วยิ้มอย่างขบขัน “เพียงแต่ คุณไม่กลัวผมแอบย่องไปห้องคุณในตอนดึกเหรอครับ?”

“คุณจะลองดูก็ได้”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะส่ายหน้าเบาๆ แล้วพูดอย่างสบายๆ ว่า “อย่าหาว่าฉันไม่เตือนแล้วกัน ตอนที่ฉันมาถึง ที่นี่ก็ได้สร้างเสร็จไปแล้ว จนถึงตอนนี้กลไกบางอย่างฉันยังไม่รู้เลย ถ้าคุณเกิดไปแตะต้องกลไกอะไรเข้า จะมาโทษฉันไม่ได้นะ”

พอเย่เทียนได้ยินอย่างนั้น แผนเล็กๆ ที่อยู่ในใจก็ถูกทำลายไปทันที เส้นทางพวกนี้เขาได้มองดูอย่างคร่าวๆแล้ว ที่นี่อย่างน้อยก็น่าจะสร้างมาไม่ต่ำกว่าร้อยปี ถ้าจะมีกลไกอะไรก็ไม่แปลกต่อให้เขาจะเป็นคนที่เก่งกาจแค่ไหน ถ้าไปเจอกับเส้นทางที่พังทลายเข้า เขาเองก็คงถูกฝังทั้งเป็นเหมือนกัน!

“น้าเล็ก หมอนี่มันเป็นพวกไร้ยางอาย อย่าไปข้องเกี่ยวกับมันมากเลยค่ะ!”

ฮาชิโมโตะ คันนะถลึงตาใส่เย่เทียนอย่างไม่เกรงใจ รีบก้าวเข้ามาขวางอยู่ตรงกลางระหว่างเย่เทียนกับฮาชิโมโตะ มินาโตะ

“เดี๋ยวก่อน ทำไมฉันถึงกลายเป็นคนไร้ยางอายไปได้ล่ะ?”

พอเห็นฮาชิโมโตะ คันนะมาบดบังสายตาที่จะมองไปยังฮาชิโมโตะ มินาโตะ เย่เทียนก็ขมวดคิ้วเบาๆ แล้วเผยให้เห็นฟันขาวๆ ซี่หนึ่ง “มา มา มา มาดูฟันขาวๆ ทั้งปากของฉัน ฉันไปหน้าด้านตอนไหนกัน?”

ฮาชิโมโตะ คันนะหางตากระตุก แล้วทำเสียงฮึดฮัดกับการความเอาแต่ใจของเย่เทียน แล้วพูดด้วยความโมโหว่า “ถ้าขืนนายยังพูดอะไรมั่วๆ อีก เดี๋ยวฉันก็สั่งคนให้เอานายไปขังไว้ในคุกใต้ดินหรอก!”

“จิ๊จิ๊ ยังคิดจะจับฉันอีก?”

เย่เทียนหัวเราะคิคิ แล้วสายตาคู่นั้นก็แสดงแววตาที่ข่มขู่ออกมา “หรือว่า เธอลืมเรื่องที่พบเจอตอนอยู่ข้างนอกไปแล้วอย่างนั้นเหรอ?”

พอถูกเย่เทียนพูดเตือนแบบนี้ ฮาชิโมโตะ คันนะก็ถึงกับแตกตื่น และอุทานออกมาด้วยความตกใจ แล้ววิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังฮาชิโมโตะ มินาโตะด้วยความเขินอาย

พอเห็นฮาชิโมโตะ คันนะหวาดกลัวเย่เทียนถึงขนาดนั้น ฮาชิโมโตะ คันนะก็ไม่รู้ว่าจะยิ้มหรือไม่ยิ้มดี

ต้องรู้ก่อนว่า ฮาชิโมโตะ คันนะด้วยบารมีของนายท่าน ตอนอยู่ที่ประเทศหยิงเธอนั้นเป็นถึงปีศาจน้อยที่ทำอะไรไม่สนกฎหมายเลยแต่ตอนนี้กลับถูกเย่เทียนเอาซะอยู่หมัด มันช่างตรงกับคำๆหนึ่งซะจริง คนชั่วมันก็ต้องมีคนที่ชั่วยิ่งกว่า!

ดูท่า ต่อไปถ้ามีเย่เทียนอยู่ด้วย เธอก็คงปวดหัวน้อยลงแน่ๆ!

“น้าเล็ก ไอ้หมอนี่มันชั่วช้าเกินไปแล้ว! น้าช่วยฉันสั่งสอนมันหน่อยสิคะ!”

ฮาชิโมโตะ คันนะหลบอยู่ข้างหลังฮาชิโมโตะ มินาโตะ ยื่นออกมาแค่หน้า แล้วใช้สายตาที่โกรธเกรี้ยวคู่นั้นจ้องมองมาที่เย่เทียน ถ้าใช้สายตาฆ่าคนได้ เย่เทียนก็คงตายไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบแล้ว

“คันนะ นาคิดว่าคุณชายเย่ก็เป็นคนดีออก”

“ก่อนหน้านี้เธอเอาแต่บอกว่าอยากก้าวขึ้นไปอยู่ระดับเดียวกับพ่อของเธอใช่มั้ย? ตอนนี้ถือเป็นโอกาสดี ฝึกฝนกับคุณชายเย่ให้ดี เชื่อว่าไม่เกินหนึ่งปีต้องเห็นผลอย่างแน่นอน!”

ฮาชิโมโตะ มินาโตะนั้นไม่รู้หรอกว่าเย่เทียนกับฮาชิโมโตะ คันนะมีความสัมพันธ์อะไรกัน ยิ่งไม่รู้หรอกว่าเย่เทียนไปตีก้นของฮาชิโมโตะ คันนะอย่างไม่กลัวตาย และได้ยิ้มสนับสนุนขึ้นมา

แน่นอนว่า จากการต่อสู้ของเย่เทียนเมื่อก่อนหน้านี้ มันก็ทำให้เธอมองความสามารถที่ยิ่งใหญ่ของเย่เทียนออก!

ยิ่งไปกว่านั้น เธอนั้นได้รู้ตัวตนของเย่เทียนแล้ว และแอบคาดเดาว่าเบื้องหลังของเย่เทียนต้องมีคนคอยหนุนหลังอย่างแน่นอน จึงถือโอกาสนี้ให้ฮาชิโมโตะ คันนะไปสืบดูสักหน่อย

ยังไงซะ ต่อให้แย่แค่ไหน เย่เทียนก็น่าจะแก้นิสัยที่โผงผางของฮาชิโมโตะ คันนะได้ละมั้ง?

เห็นได้ชัดว่า ฮาชิโมโตะ มินาโตะต้องการจะส่งแขก

เย่เทียนที่ได้ยินอย่างนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมาที่มุมปาก ตอนที่กำลังสู้กับเงาทมิฬ เขาก็รู้แล้วว่ามันเป็นแผนของฮาชิโมโตะ คันนะ

เพียงแต่ แค่เธอคนเดียวมันทำไม่ได้ และต้องให้ ฮาชิโมโตะ มินาโตะช่วยจึงจะทำได้

แต่แล้วตอนนี้ ฮาชิโมโตะ มินาโตะกลับทำเหมือนตัวเองไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรเลย มันจะไปมีเรื่องที่ง่ายดายขนาดนั้นได้ยังไง?

“ในเมื่อคุณเรียกผมว่าคุณชายเย่ เชื่อว่ายังไงคุณก็ต้องพอรู้จักผมบ้าง”

สายตาของเย่เทียนเคร่งขรึมลงไป “คุณคิดว่าเย่เทียนคนนี้ เป็นคนที่เรียกก็จะมาไล่ก็จะไปอย่างนั้นเหรอครับ?

ถึงแม้คำพูดของเย่เทียนจะเสียมารยาทมาก แต่ฮาชิโมโตะ มินาโตะก็ไม่ได้รู้สึกโกรธเลยสักนิด พูดแบบจะยิ้มไม่ยิ้มว่า “ไม่ทราบว่าคุณชายเย่ต้องการอะไร?”

“ง่ายมาก!”

เย่เทียนดีดนิ้วทีหนึ่ง สายตาก็ลงไปอยู่ที่อาวุธตรงหน้าของฮาชิโมโตะ มินาโตะ แล้วยิ้มออกอย่างชั่วร้าย “ให้ผมได้เก็บดอกเบี้ยสักหน่อยก็พอแล้ว!”

ทันทีที่พูดจบ เย่เทียนก็ขยับเท้า แล้วพุ่งไปอยู่ตรงหน้าฮาชิโมโตะ มินาโตะแทบจะภายในพริบตา มือใหญ่ๆ ที่หยาบกร้านได้คว้าไปอย่างไม่ลังเล

“เย่เทียน นี่นายคิดจะทำอะไร!”

ฮาชิโมโตะ คันนะรู้สึกตาลาย วินาทีต่อมาก็เห็นเย่เทียนเล่นทีเผลอใส่น้าเล็ก จึงได้ตะโกนออกมาทันที

ฮาชิโมโตะ มินาโตะถึงกับตกใจ ไม่นึกเลยว่าเย่เทียนจะกล้าล่วงเกินตัวเองแบบนี้ หน้าอกของเธอได้ถูกประกบเข้ามาอย่างแรง…..