เย่เทียนถือเป็นรุ่นหลาน ผู้อาวุโสได้ดื่มไปแล้วและเขาจะไม่ดื่มได้ไง ดังนั้นเขาจึงรีบหยิบแก้วขึ้นมาและดื่มจนหมดแก้ว แต่สิ่งที่เย่เทียนไม่ได้สังเกตก็คือ ทุกคนที่นั่งอยู่ในนั้น มุมปากของพวกเขาก็มีรอยยิ้มจางๆปรากฏขึ้นพร้อมกัน เมื่อพวกเขาเห็นสิ่งนี้
เมื่อสุราเข้าปาก เย่เทียนรู้สึกเพียงว่ารสขมมาจากปลายลิ้นของเขาในตอนแรก แต่ในไม่ช้า ความหวานก็พุ่งออกมาจากปากของเขาไปยังสมองของเขา จากนั้นเย่เทียนก็กลืนมันลงและทันทีก็รู้สึกแสบร้อนในลำคอ ทำให้ไอ 2-3 ครั้ง แล้วก็รีบคีบอาหารกินสองสามคำจึงบรรเทาอาการ
เมื่อเห็นเย่เทียนเป็นเช่นนี้ ก็ทำให้เจ้าสำนักหลายคนหัวเราะคิกคัก ครั้งแรกที่พวกเขาดื่มก็เป็นแบบนี้ แต่หลังจากที่พวกเขาชินกับมันแล้ว มันก็ไม่ได้อะไรแล้ว
มีประสบการณ์แล้ว เย่เทียนไม่กล้าที่จะหมดแก้วโดยตรง แต่ดื่มไปเพียงจิบเล็กๆ โดยไม่พูดคุย และเพียงแค่ฟังพวกเขาคุยกัน แม้ว่าจะเป็นการคุยเล่น แต่ถ้าไว้ที่อื่น นี่ก็ถือว่าเป็นข่าวใหญ่เช่นกัน!
อาหารมื้อนี้ กินไปจนถึงบ่ายสองโมง สิ่งที่เย่เทียนไม่คาดคิดก็คือ เจ้าสำนักแต่ละสำนักล้วนแต่เป็นคนขี้นินทา จากทั้งงานเลี้ยง ล้วนนินทาเรื่องชาวบ้าน เย่เทียนถึงกับหมดคำพูด
เย่เทียนไม่ได้รีบร้อนที่จะกลับไปที่บ้านของตระกูลหลู่กับหลู่ซูหาง แต่พักอยู่ในโรงแรม พูดคุยกับจินไห่เซวียนและจิ่วเจี้ย เพราะรอบคัดเลือกกำลังจะสิ้นสุดลงแล้ว และไม่รู้ว่าจะได้เจอกันอีกเมื่อไหร่
"ตูตูตู..." ทั้งสามคนสนทนาไม่ถึงสิบนาที โทรศัพท์ผ่านดาวเทียมของเย่เทียนก็ดังขึ้นเป็นครั้งแรก
เย่เทียนขมวดคิ้วและเหลือบมองลง แต่มันเป็นหมายเลขที่ไม่รู้จัก เห็นได้ชัดว่าเพิ่มรหัสไว้
“ใคร?”เย่เทียนขอตัวไปรับโทรศัพท์กับจินไห่เซวียนและจิ่วเจี้ย จากนั้นเดินออกไปและหยิบขึ้นมารับสาย
“เย่เทียน ผมเอง หยุนหลินไห่” เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นที่ปลายอีกด้านของโทรศัพท์
“ลุงเหอ มีธุระอะไรหรือ?” เย่เทียนถามตรงๆ หยุนหลินไห่รู้สถานการณ์ของเขาดี และถ้าไม่ธุระอะไรจริงๆ เกรงว่าเขาจะไม่โทรมา
“เป็นอย่างไรบ้าง?ได้จิตแห่งไท่ก๊กมาหรือยัง? ร่างกายของคุณ…” หยุนหลินไห่ไม่ตอบเย่เ00 ทียน แต่ถามแทน
“ฮ่าฮ่า” พูดถึงเรื่องนี้ เย่เทียนหัวเราะออกมาจากใจ เพราะว่า ความสำเร็จของเขาจากการเดินทางสู่โลกบู๊ครั้งนี้ช่างยอดเยี่ยมจริงๆ อย่าพึ่งพูดถึงเรื่องการได้จิตแห่งไท่ก๊กและแก้ไขปัญหาของพลังงานสองอย่างในร่างกาย เพียงแค่การทะลุแดนสองแดนติดต่อกัน ก็บุกเข้าไปในสามยอดรวมเกล้าโดยตรง ก็ทำให้เย่เทียนมีความสุขมากแล้ว ยิ่งไม่ต้องพูดถึงวิวัฒนาการของญาณทิพย์
“ดูคุณหัวเราะอย่างมีความสุขเช่นนี้ ดูเหมือนว่าคุณจะได้รับมันแล้วใช่ไหม?” หยุนหลินไห่ถามด้วยรอยยิ้ม
“อืม ขอบคุณลุงเหอที่เป็นห่วง ตอนนี้พลังงานทั้งสองในร่างกายของผมถูกหลอมรวมเข้าด้วยกันแล้ว” เย่เทียนตอบด้วยรอยยิ้ม
“ดี ดี” หยุนหลินไห่รู้สึกโล่งใจ และแน่นอนแล้วเขาไม่ต้องการให้เย่เทียนเป็นอะไรไป แต่เขาเปลี่ยนการสนทนาและถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม“เย่เทียน ผมมีข่าวร้ายและข่าวดี คุณอยากฟังเรื่องไหนก่อน?” เมื่อได้ยินเช่นนี้ เย่เทียนก็แสดงสีหน้าจริงจัง และเขารู้ว่าหยุนหลินไห่ต้องมีธุระ “ฟังข่าวร้ายก่อน”
“อืม” หยุนหลินไห่พยักหน้าและพูดช้าๆ “เราได้รับข้อมูลที่เชื่อถือได้ว่า ยอดมนุษย์ในสหรัฐอเมริกาได้ทำการเคลื่อนไหวมากมายเมื่อเร็วๆนี้ และคาดว่าพวกเขากำลังวางแผนบางอย่างอยู่”
“คุณเจาะจงมากกว่านี้ได้ไหม? มันคือเรื่องอะไร?” เย่เทียนขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้
แน่นอนว่าหยุนหลินไห่ ได้ยินคำหยาบของเย่เทียน ส่ายหัวและยิ้มอย่างขมขื่น เขาเข้าใจเย่เทียน เพราะว่า นั่นคือพระสันตะปาปา แม้ว่าประเทศวาติกันจะเป็นเพียงประเทศเล็กๆที่มีประชากร 500 กว่าคน แต่ว่า มันเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับชาวคาทอลิกทั่วโลก ผิดใจกับพระสันตะปาปา ก็เท่ากับว่าผิดใจกับชาวคาทอลิกประชากรหลายร้อยล้านคนอย่างไม่ต้องสงสัย...
หยุนหลินไห่เข้าใจความยากลำบากของเย่เทียน แต่เรื่องนี้เย่เทียนต้องไป ไม่ต้องพูดถึงว่าเพื่อหนังสือเล่มนี้ เพียงแค่แผนการชั่วร้ายของยอดมนุษย์ของสหรัฐอเมริกา หยุนหลินไห่ก็จะให้เย่เทียนไป มิฉะนั้น เมื่อสงครามโลกครั้งที่สามเกิดขึ้นจริงๆ มันจะสาหัสอย่างแน่นอน
ความคิดทั้งหมดนี้แวบเข้ามาในหัวของหยุนหลินไห่ จากนั้นน้ำเสียงของเขาก็อ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย และเขาพูดอย่างสงบ“ไม่ต้องกังวล ผมรู้ด้วยว่างานนี้อาจจะหนักไปหน่อย ดังนั้นผมได้จัดกองกำลังพลังวิเศษไปช่วยคือคุณ"
“ตกลง จะไปเมื่อไหร่?” เย่เทียนไม่ปฏิเสธ เขารู้ว่าหยุนหลินไห่คิดอย่างไร และตอนนี้มีพลังเพิ่มก็คือพลัง
“ยิ่งเร็วยิ่งดี ผมให้พวกเขาไปอิตาลีก่อน ถึงตอนนั้นแล้วคุณค่อยไปหาพวกเขาโดยตรง แล้วเข้าประเทศวาติกันด้วยกัน” หยุนหลินไห่พูดอย่างเคร่งขรึม “โอ้ ใช่แล้ว ไม่ใช่แค่พวกเขา แต่ยังรวมถึงนังงูสาวพวกเธอด้วยเช่นกัน ผมให้พวกเธอไปด้วย และเมื่อคุณไปถึงอิตาลีก็ติดต่อผมมา ผมจะให้พวกเธอติดต่อกับคุณ”
“ได้ ผมจะจัดการเรื่องที่นี่ให้เสร็จก่อน แล้วผมค่อยไป” เย่เทียนพยักหน้า “ใช่แล้วลุงเหอระหว่างที่ผมไปที่ประเทศวาติกัน โปรดส่งคนไปแอบปกป้องเพื่อนของผมด้วย"
“ได้ ผมจะจัดการให้” หยุนหลินไห่ตอบรับโดยตรง
ทันใดนั้น เย่เทียนก็หยุดพูดและวางสายทันที แต่สีหน้าเคร่งขรึมของเขาไม่ได้ลดลงแม้แต่น้อย
นั่นคือประเทศวาติกันเลยนะ! สถานที่ศักดิ์สิทธิ์สำหรับชาวคาทอลิกทั่วโลก! หากพลาด โดนคนทั้งโลกไล่ล่าและสังหาร เย่เทียนจะไม่กังวลได้ไง...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่
ฝากถึงทีมงาน เราชอบอ่านนิยายมานาน...อ่านทุกประเภทและนิยายจีน..จากปี2520..อ่านมาตลอดในเวปใหญ่ๆ ชอบที่ทีมงานในเวปที่ให้อ่านฟรี..ก็อยากสนับสนุนถ้ามีโอกาส..และเวปดังๆเขาเก็บแพง..สมัยก่่อนเคยอ่านนิยายทั้งไทยจีน ค่าเช่าเล่มละ3บาท...แต่เวปดังๆเขาคิดตอนละ3บาท บางเรื่องมีหลายพันตอนซึ่งเมื่อเทียบแล้วเป็นเงินหลายพันบาท ซึ่งแพงกว่าเช่ามาก...เพื่อให้เวปพัฒนาขึ้น มีนิยายให้อ่านมากๆเรื่อง...มีค่าอ่านเช่น10ตอน3บาทหรือแล้วแต่ทางทีมงานจะตั้งราคา ที่ไม่สูงมากอย่างเวปอื่นซึ่งทีมงานคงรู้..นำมาปรับปรุงเวปนี้ เพราะชอบการแปลแบบนี้...
55555โดนสะงั้น...
Goๆๆๆๆๆๆ...
สุดยอดๆๆๆๆ...
ต่อไปๆๆๆ...
ยอมรับว่าเล้าใจๆๆ...
ติดตามๆๆๆๆไปต่อ...
ไปต่อๆๆๆ...
ต่อๆๆไปเลย...
สุดยอด...