ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 999

“เมื่อกี้พูดว่า……” จ้าวเกาหมิงตกนิ่งอึ้ง และถามด้วยความสงสัย

“ฮึ่ม!”มาคอมบ์บ่นพึมพำอย่างเย็นชา “ฉันไม่กลัวที่จะบอกคุณว่า ตอนนี้ความแข็งแกร่งขององค์กรส่วนใหญ่รวบรวมอยู่ที่อิตาลี เดี๋ยวฉันจะโทรศัพท์ก่อน เรียกคนมาสมทบหน่อย”

“ไม่ ไม่ได้!” จ้าวเกาหมิงอุทาน “นี่ถ้าให้คนเบื้องบนรู้เรื่องนี้ พวกเราก็……”

“ด้วยความกล้าหาญของคุณแค่นี้ ไม่น่าแปลกใจเลยถึงเป็นได้แค่นักโลจิสติกส์!” ก่อนที่เขาจะพูดจบ มาคอมบ์ก็เยาะเย้ยและดูถูก และพูดขัดจังหวะ “ฉันจะแจ้งคนที่ฉันไว้ใจ เมื่อถึงเวลาให้พวกเขาหาข้ออ้างที่จะแอบออกมา ตราบใดที่สามารถกลับไปในตอนเช้าของวันพรุ่งนี้โดยไม่ถูกคนเบื้องบนสังเกตเห็น พูดสั้นๆคือ คืนนี้ รอจนกว่าพวกเขามาถึงค่อยลงมือ!”

หลังจากพูดจบ มาคอมบ์ไม่สนใจว่าจ้าวเกาหมิงจะมีปฏิกิริยายังไง ก้าวไปข้างหน้า เปิดประตูห้อง และก้าวเท้าออกไป……

ในขณะที่เย่เทียนและคนอื่นๆออกจากบ่อนคาสิโน จากมุมหนึ่ง มีหญิงผมบลอนด์กำลังเฝ้าดูร่างของเย่เทียนและช่ายเหมยเป่าจากไปอย่างเงียบๆ

“หัวหน้า เป็นยังไงบ้าง? จะลงมือเลยไหม?” ข้างกายสาวสวยผมสีบลอนด์มีชายผิวดำก็มองไปทางแผ่นหลังของคนสองคนที่จากไปเหมือนกัน และถามด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา

“ไม่ต้องรีบร้อน รอไปก่อน จะต้องมีคนลงมือก่อน ให้พวกเขาไปลองเชิงดูความแข็งแกร่งงของไอ้หนุ่มคนนั้นก่อน!” สาวสวยสีผมบลอนด์ตอบเบาๆ มุมปากปรากฏรอยยิ้มที่อธิบายไม่ถูก ราวกับว่าความชนะอยู่ในกำมือของเธอ

ขณะที่ร่างของเย่เทียนกับช่ายเหมยเป่าหายลับตา สาวสวยสีผมบลอนด์ก็หันตัวกลับ และหายตัวไปจากบ่อนคาสิโนอย่างรวดเร็ว……

ไม่ใช่แค่สาวสวยสีผมบลอนด์เท่านั้น ทั่วทุกทิศในบ่อนคาสิโนต่างก็ซุบซิบกัน จากนั้นร่างนั้นก็หายไปอย่างรวดเร็ว

คุณต้องรู้ว่า แม้ว่าเรือสำราญจะมีชื่อเสียงในนามว่าท่องเที่ยวรอบโลก แต่ว่านอกเหนือนอกจากคนธรรมดาแล้ว ยังมีผู้มีอำนาจจากที่ต่างๆมากมาย สามารถอธิบายได้ว่าเป็นสถานที่ซ่อนผู้มีพรสวรรค์

ศึกการต่อสู้ระหว่างเย่เทียนกับมาคอมบ์ ได้แพร่ออกไป คนมีอำนาจมากมายต่างมาเดิมพัน แต่ส่วนใหญ่กลับมีเจตนาร้ายมากกว่า เผชิญกับเงินทุนที่สูงถึงหกหมื่นล้าน มีใครบ้างที่ไม่อยากแบ่งผลประโยชน์นี้ล่ะ?

หลังจากที่เย่เทียนพาช่ายเหมยเป่าออกจากบ่อนคาสิโน เขาไม่ได้กลับไปที่ห้อง แต่ยืนอยู่บนดาดฟ้า มองดูทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุดที่อยู่ข้างหน้า มองอย่างหลงใหล

ช่ายเหมยเป่าแปลกใจ ถ้ามองตั้งแต่วันแรกที่ขึ้นเรือ ก็ไม่รู้สึกอะไร ประเด็นสำคัญคืออยู่บนเรือเป็นวันที่สามแล้ว ดูทุกวันไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเหรอ? และเย่เทียนใจกว้างแค่ไหน? นี่มันเวลาไหนแล้ว ยังมีอารมณ์ที่จะดูทะเลอีก?

“คืนนี้จะไม่สงบสุข” ทันใดนั้น เย่เทียนก็พูดออกมาคำหนึ่ง

“ฉันรู้” ช่ายเหมยเป่าพยักหน้า แล้วถามด้วยความแปลกใจ “แต่ฉันสงสัยว่า ทำไมคุณถึงให้เวลาจ้าวเกาหมิงสองวันในการรวบรวมเงิน”

“นั่นคือการที่ฉันให้เวลาเขาลงมือ” เย่เทียนส่ายหัว และพูดโดยไม่หันหัว “กระต่ายถ้ามันรีบร้อนยังกัดคนได้ คนเราถ้าโดนบีบจนถึงทางตันมันก็ต้องสู้ตาย นับประสาอะไรกับคน!”

“เพราะอะไร” เมื่อได้ยินคำอธิบายของเย่เทียน ช่ายเหมยเป่าก็ขมวดคิ้วอย่างแรง เธอไม่รู้เลยว่าเย่เทียนกำลังคิดอะไรอยู่

“ถ้าไม่ให้โอกาสพวกเขาลงมือทำ แล้วจะเปิดเผยเรื่องราวมากมายออกมาได้อย่างไร?” เย่เทียนยิ้มและพูดว่า “ดูก็รู้ว่าจ้าวเกาหมิงยังอ่อนหัด แม้ว่าจะจับเขาไว้ ก็คงจะเหมือนกับคุณ ถามเรื่องอะไรคงไม่ได้ความ”

หลังจากหยุดนิ่งชั่วคราว เย่เทียนก็พูดต่อ: “ดูเหมือนว่าคนที่ชื่อมาคอมบ์ที่มาจากรัสเซียจะมีสถานะที่สูงกว่าจ้าวเกาหมิง แต่ยังไง เขาอยู่ในแดนหนึ่งขอบฟ้า ฉันสามารถฆ่าเขาได้ แต่ถ้าจะจับเขา มันก็ยากเหมือนกัน”

คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น นอกจากท่านจ้าว!

“เป็นเพราะว่าพลังคุณอ่อนแอเกินไป จะมาโทษฉันไม่ได้” ท่านจ้าวพูดเบาๆ ก้าวไปข้างหน้า มือทั้งสองข้างวางบนราว แล้วถอนหายใจ “ทะเลช่างทำให้คนเกรงกลัวจริงๆ!”

“ใช่แล้ว” เย่เทียนตอบเห็นด้วย นัยน์ตากระตุก เห็นในปากของท่านจ้าวมีซิการ์หนึ่งมวน และที่คอมีสร้อยทองเพิ่มมาหนึ่งเส้น แต่งตัวเหมือนเศรษฐีใหม่ เย่เทียนอดไม่ได้ที่จะกระตุกที่มุมปาก “ท่านจ้าว คุณกำลังเล่นอะไรเหรอ?”

“เมื่อกี้ตอนที่ฉันอยู่ข้างนอกค้นพบคนที่มีอำนาจจากสองกองกำลัง ดูเหมือนจะเป็นกลุ่มคนที่ไม่ยอมเป็นคนไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง” ท่านจ้าวไม่ตอบคำถามของเย่เทียน แต่หยิบซิการ์ออกมาหนึ่งมวน แล้วพูดอย่างใจเย็น

“คนทั้งสองฝ่าย?” เย่เทียนตกตะลึง จากนั้นก็ขมวดคิ้วเข้าหากันจนแน่น

“อืม มากกว่านั้นอีก” ท่านจ้าวพยักหน้า “คืนนี้ฉันออกหน้าไม่ได้ พวกคุณระวังตัวด้วย”

“เอ่อ มีเรื่องอะไรหรือเปล่า?” เย่เทียนถามด้วยความสงสัย

“ยังไงก็เถอะคืนนี้พวกคุณไปก่อน ฉันยังมีธุระต้องทำ เมื่อฉันทำธุระเสร็จ ฉันจะไปหาพวกคุณเอง” ท่านจ้าวตอบเบาๆ แต่ดวงตาจ้องมองไปข้างหน้า และไม่ยอมมองเย่เทียน

หลังจากนิ่งไปชั่วครู่ ก่อนที่เย่เทียนจะตอบ ท่านจ้าวก็พูดอีกครั้ง “เอาล่ะ คืนนี้ก่อนที่จะไปจะมีคนมาแจ้งคุณ ฉันไปแล้ว ถ้ามันใช้เวลานานเกินไป จะมีคนมาสนใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้”

พูดเสร็จ ท่านจ้าวก็หันหลังเดินจากไป……