ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 150

เมืองซีหยางเล็กมาก และมีคนรวยไม่มากนัก

แม้ว่าจะมีเศรษฐีสองสามคนอาศัยอยู่​ พวกเขาก็คงมีหญิงรับใช้ตามมาด้วย

หญิงรับใช้ทุกคนต่างคิดเหมือนกันว่า ในเมืองเล็ก​ ๆ นี้​ ส่วนใหญ่จะไม่จ้างระยะสั้น​ และไม่ได้เป็นที่ต้องการในตลาดของเมืองนี้

ปี้ซงต้องใช้ลำบากยากเข็ญในการชักนำหญิงรับใช้เหล่านี้มาที่ซีหยาง

อีกทั้งเขายังต้องหาผู้คุ้มกันหญิง ผสมผสานกับหญิงรับใช้

แต่ก็ใช้เวลาวันเดียว

สิ่งที่เฉียวเหลียนเหลียนกำลังจับจ้องมองอยู่คือฝีมือ เธอพาเด็ก ๆ ไปนั่งที่ลานเล็ก ๆ

หญิงวัยกลางคนสองคนสวมชุด​สวย​ แต่งหน้าและทาแป้งยืนอยู่ในสวน​ และตำหนิเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ยืนเรียงกันเป็นแถว

เมื่อเฉียวเหลียนเหลียนเข้ามา หญิงรับใช้เหล่านั้นก็เพราะเธอแต่งตัวเหมือนคนไม่มีเงิน

กู้เส้ากำหมัดข้างหนึ่ง และไอเบา ๆ สองครั้ง

ในที่สุด หัวหน้าหญิงรับใช้ก็ส่งเสียงบางอย่าง แต่น้ำเสียงของเธอยังแสดงความเกียจคร้าน "มาเลือกหญิงรับใช้เหรอ? "

เฉียวเหลียนเหลียนขมวดคิ้ว​ “ใช่”

พอคำนี้ออกมา​ก็รู้ว่าเป็นลูกค้าจริง​ ๆ

หญิงรับใช้สองคนนั้นกระฉับกระเฉงในทันที และพวกเธอรีบไปหาเฉียวเหลียนเหลียน​ คนแรกกล่าว "คุณผู้หญิงต้องการหญิงรับใช้กี่คน หน้าตาดีหรือธรรมดา ฉลาดหรือซื่อตรง​ ที่นี่มีครบ"

เฉียวเหลียนเหลียนยังคงสงบนิ่ง "ขอดูก่อนละกัน"

มีหญิงสาวประมาณสิบกว่าคนในสนาม ทุกคนแต่งกายด้วยชุดเครื่องแบบ ยืนเรียงแถวอย่างเชื่อฟัง พวกเธอดูเหมือนได้รับการฝึกฝนมา

เฉียวเหลียนเหลียนหันกลับมา เธอเหมือนจะคิดอะไรบางอย่างออก

ในสายตาของหัวหน้าหญิงรับใช้แล้ว ไม่มีใครดูไม่ดีในสายตาเธอ ไม่ว่าพวกเขาจะแย่แค่ไหน พวกเขาก็สวยเสมอ สวยมากสวยน้อยขึ้นอยู่กับเสน่ห์ของแต่ละคน

แวบแรกดูเหมือนป้านิดหน่อย

เฉียวเหลียนเหลียนรู้สึกตลก

หัวหน้าหญิงรับใช้สังเกตเห็นว่ากู้เส้าท่าทางไม่ธรรมดา

ในช่วงหลายปีของการเป็นหัวหน้าหญิงรับใช้ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ครอบครัวร่ำรวยจะเลือกสาวใช้ที่ปลอมตัวมา

กู้เส้าและเฉียวเหลียนเหลียนรู้สึกเฉย ๆ ในตอนแรก​ แต่เมื่อพวกเขามองใกล้ ๆ พวกเขาพบว่ามีหญิงสองคนเดินอย่างแข็งขัน พวกเขาไม่อ่อนน้อมถ่อมตนหรือเอาแต่ใจ ดูแล้วไม่ธรรมดา

คนทั่วไปอาจจะไม่สามารถแยกความแตกต่างได้ว่าใครคือหัวหน้าหญิงรับใช้ มีเพียงคนที่จัดการหญิงรับใช้ในตระกูลใหญ่ ๆ เท่านั้นที่บอกได้

ทันใดนั้น หญิงรับใช้คนหนึ่ง ก็คว้าหญิงรับใช้อีกคนหนึ่งมา และทั้งสองก็คุยกันและแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน

ผลลัพธ์สอดคล้องกันอย่างน่าประหลาดใจ

พวกเขาต้องเป็นคนของเศรษฐีปลอมตัวมาแน่

“อยากให้เราแนะนำหญิงรับใช้ที่ซื่อสัตย์และจริงใจสักคนไหม? ” หญิงรับใช้ด้านหลังถาม “เขาพาสามีและลูกเขยมาด้วย”

“อยากดลือกคนที่ซื่อสัตย์​ แต่ยังปลอมตัว? ” หญิงรับใช้ที่อยู่ด้านหน้าไม่เห็นด้วย “ฉันเข้าใจว่าพวกเขามาที่นี่เพื่อเลือกนางบำเรออย่างลับๆ”

“ไม่น่าเป็นไปได้” หญิงรับใช้ที่อยู่ข้างหลังรู้สึกสับสนเล็กน้อย

"เป็นไปได้หรือไม่ ต้องลองถึงจะรู้" หญิงรับใช้ด้านหน้ามองอย่างกล้า ๆ กลัว​ ๆ

เฉียวเหลียนเหลียนยังคงมองดูหญิงสาวรับใช้สองสามคน หัวหน้าหญิงรับใช้หัวเราะและเดินไปถามว่า "ตัดสินใจได้หรือยังว่าเลือกหญิงรับใช้คนไหน? "

ก่อนที่เฉียวเหลียนเหลียนเหลียนจะตอบ หัวหน้าหญิงรับใช้ก็ดึงหญิงสาวสองสามคนออกมา "คุณผู้หญิง​ ดูหญิงสาวสองสามคนนี้เป็นไงบ้าง? "

เฉียวเหลียนเหลียนมองอย่างระมัดระวัง

เธอสวยจริง​ ๆ ใบหน้าของเธอดูเหมือนจะเต็มไปด้วยน้ำแร่ และรูปร่างของเธอก็เพรียวบางด้วย ทำให้คนอยากปกป้อง

ขณะที่เธอกำลังหันศีรษะไปถามกู้เส้า กู้เส้าก็หน้าเคร่งขรึม

“ไม่” เขาพูดอย่างเย็นชา

หญิงรับใช้หุบยิ้ม

“ต้องเลือกคนแบบนี้” กู้เส้าชี้ไปที่สาวใช้สองสามคนโดยไม่ตั้งใจ ซึ่งทุกคนล้วนแข็งแรงและหล่อเหลา เป็นคนประเภทที่สามารถทำงานได้

แม้ว่าเฉียวเหลียนเหลียนจะยังไม่มีท่าทีอะไร แต่ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความสุข

กู้เส้าที่ยืนข้าง ๆ ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

โชคดีที่เขาฉลาด​ และเกือบทำให้หัวหน้าหญิงรับใช้โดนหลอก

“คุณผู้หญิงเลือกเลย” หัวหน้าหญิงรับใช้ฝืนยิ้ม

ในที่สุดเธอก็มองไปที่กู้เส้า "คุณเลือกคนไหน? "

กู้เส้าไม่ตอบ

เฉียวเหลียนเหลียนฉลาด​เกินไป​ ตอนนี้เขาไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนี้สงสัยอะไรหรือไม่

จะเป็นอย่างไรถ้าเขาจะบอกว่าเขาเลือกคนนี้ เฉียวเหลียนเหลียนจะสงสัยไหม ?

เขาต้องระมัดระวัง และไม่ให้เฉียวเหลียนเหลียนสงสัย

หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วน กู้เส้าไม่ได้ตัดสินใจเลยทันที

กู้เชวี่ยพึมพำข้าง​ ๆ "ทำไมไม่ซื้อทั้งสองคนหล่ะคะ? "

หญิงรับใช้ทั้งสองขมวดคิ้ว พยักหน้าแล้วพูดว่า "ในเมื่อคุณผู้หญิงชอบเราทั้งสอง ก็ซื้อเราทั้งสองเลยก็ได้"

“ครอบครัวเราจะใช้สาวใช้สองคนได้อย่างไรกัน? ” เฉียวเหลียนเหลียนลังเล

อย่างไรก็ตามหญิงรับใช้สองคนนี้ค่อนข้างดี แม้ว่าพวกเขาจะขายตัวเป็นทาส​ แต่พวกเขาก็ไม่ประจบประแจงและไม่ยอมเสียศักดิ์ศรี

เฉียวเหลียนเหลียนตัดสินใจในทันที "ฉันซื้อทั้งหมด"

กู้เส้าถอนหายใจ

ยังดี ก็ยังดี

สองคน คนละสิบตำลึง มีลายนิ้วมืออยู่ในจุดนั้น ดูแลชีวิตของพวกเขาด้วย และข้ามถนนไปที่ว่าการอำเภอ

จนถึงขณะนี้ครอบครัวได้หญิงรับใช้สองคน

เฉียวเหลียนเหลียนให้คนที่ดูซื่อสัตย์อุ้มกู้เกอ และให้คนที่ดูดื้อรั้น แข็งแรงช่วยถือตะกร้าไม้ไผ่ และเริ่มซื้อส่วนผสมที่จำเป็นต่อไป

กู้เส้าตามมาในตอนท้าย​ และการแก้ปัญหานี้ทำให้เขารู้สึกดี​

และความตื่นเต้นของเขาลดลง

เขานึกขึ้นได้ว่ามีคนสองคนตามหลังเขาอย่างเงียบ ๆ และรอจังหวะที่กู้เส้า​หันหลัง​ จากนั้นพวกเขาก็โปรยผงในมือ

กู้เส้าตาเบิกกว้างและล้มลง

ทั้งสองแสร้งทำเป็นพยุงเขาอย่างไม่รีรอ และเดินเข้าไปในหมู่ฝูงชน