ข้ามภพมาเป็นแม่เลี้ยงของวายร้ายทั้งห้า นิยาย บท 51

กู้เส้ารู้สึกขมขื่นในใจ

เขาตั้งใจกลับไปเอาเงินเพื่อสร้างบ้านในครั้งนี้

ด้วยเหตุนี้ ผู้หญิงคนนี้จึงเพิกเฉยต่อเขาอย่างสิ้นเชิง ตั้งแต่การกำหนดวันที่เริ่มต้น การจ่ายเงินมัดจำ ไปจนถึงลายเซ็นและลายนิ้วมือ เธอจึงไม่สนใจเขาเลย

แม้แต่อารมณ์ที่หดหู่ของเขา เฉียวเหลียนเหลียนก็ไม่เห็น

เมื่อเธอรับหลักฐานการรับเงินมัดจำจากช่างทั้งสอง เธอก็นำไปเก็บที่ห้องทดลอง

“ถ้างั้น คุณผู้หญิงโปรดวางใจรอได้เลย สองวันนี้พวกเราจะเคลื่อนย้ายวัสดุมา ” ช่างหลี่กล่าว

เฉียวเหลียนเหลียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้มและส่งช่างทั้งสอง

ป้าหลิวเดินตามเธอไป เตรียมจะกลับบ้านเพื่อทำความสะอาดบ้าน

ขณะที่เธอหันกลับมา ป้าหลิวดูเหมือนจะเห็นใครบางคนกำลังดึงอยู่ที่มุมบ้านของเธอ เธอหรี่ตา และเห็นว่าเป็นคนจริงๆ

“เสี่ยวเฉียว ตรงนั้น” ป้าหลิวรีบคว้าแขนเฉียวเหลียนเหลียน

เฉียวเหลียนเหลียนไม่ได้หันมามอง "ป้า ไม่เป็นไร ทำอะไรก็ทำเลย"

หัวใจของป้าหลิวสงบลงและเธอก็หันหลังกลับบ้าน

คนสองคนที่แอบดูอยู่ตรงมุมเกือบทั้งวันก็ไม่มีใครเห็นพวกเขา

เมื่อเฉียวเหลียนเหลียนส่งช่างทั้งสองเสร็จ

กู้เส้ายังคงยืนอยู่ในลานบ้าน เขาไม่พอใจต่อการละเลยของเธอที่มีต่อเขา

ทันทีที่เขาเห็นเฉียวเหลียนเหลียน เขาก็ก้าวไปข้างหน้าทันที “ผมเป็นคนหาช่างมา”

เฉียวเหลียนเหลียนมองเขาแปลกๆ “ฉันรู้”

กู่เส้า "..."

เหตุใดจึงไม่มีคำชมเชย

กู้เส้ากัดฟันกรอดและอยากจะถาม แต่เขาอายเกินกว่าจะพูดออกไป

เฉียวเหลียนเหลียนไม่มีความอดทนต่อเขา เห็นเขาไม่พูดก็คิดว่าเขาไม่มีอะไรจะพูด เรียกกู้จงออกมาพูดสองประโยค หลังจากนั้นก็พากู้จงเอาอาหารไปให้เจ้าตัวอ้วน

อาการบาดเจ็บของห่านขาวตัวน้อยที่ได้รับการช่วยเหลือค่อยๆ ดีขึ้น และได้พบกับคนในครอบครัว เมื่อเห็นว่านี่คือเฉียวเหลียนเหลียนเจ้าตัวอ้วนก็ไม่ตื่นตระหนกหรือกรีดร้อง และรออย่างเงียบๆคอยที่จะกินอาหาร

ปล่อยให้กู้เส้าอยู่คนเดียว เขาไม่สามารถโกรธหรือโมโหได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงแตะจมูกของเขาอย่างช่วยไม่ได้

...

คนสองคนที่หลบอยู่นอกกำแพงบ้านป้าหลิวคือพี่ชายคนโตและสะไภ้คนโตตระกูลกู้

ทั้งสองเจอกับครอบครัวเฉียวเหลียนเหลียนโดยบังเอิญที่ทางเข้าหมู่บ้าน เมื่อเห็นว่ากู้เส้าไม่ได้ลงจากเกวียนมาทักทาย สะไภ้คนโตจึงโกรธจัด และพาหัวหน้าครอบครัวเดินมาที่บ้านร้างเก่า

บังเอิญได้ยินคนพูดกันว่าลูกชายคนที่สามของตระกูลกู้กลับบ้านแล้ว และมีรายได้มหาศาล เขากำลังจะสร้างบ้านใหม่ให้กับครอบครัว

สร้างบ้าน!

คนดี!

แววตาของพี่สะไภ้ตระกูลกู้เป็นประกายขึ้นมาทันที เธอรู้สึกว่าบ้านที่เธออาศัยอยู่นั้นค่อนข้างโทรม และรู้สึกว่าถึงเวลาที่จะต้องสร้างบ้านใหม่แล้ว หากได้สร้างบ้านใหม่พวกเขาก็จะได้ไม่ต้องอยู่ในห้องแออัด

ลูกชายของเธอกู้จ้วงหรือจ้วงจ้วงตอนนี้อายุสิบสามปีแล้ว เขานอนเบียดอยู่ในห้องกับพ่อแม่สามคน ตอนค่ำพ่อแม่จะทำอะไรก็ไม่สะดวก

ตอนนี้เหล่าซานจะสร้างบ้าน พวกเขาต่างเป็นครอบครัวเดียวกัน เธอจะมีโอกาสอยู่...

“หยุดคิดเถอะ เมียของเหล่าซานร้ายกาจขนาดนั้น เธออยู่ได้?” กู้เหว่ยสาดน้ำเย็นมาที่เธอ

สะไภ้คนโตตระกูลกู้ตื่นเต้น “เธอไปเอาเงินมาจากไหน? คุณคิดว่าเหล่าซานจะเอาเงินทั้งหมดให้เธอไหม?”

พระเจ้าไม่โปรดปรานใครเลย เด็กคนนี้มีสายตาไม่ดีตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แม้ว่าเขาจะได้รับการรักษา แต่เขาก็ยังฟื้นฟูได้ไม่เต็มที่

แต่หูของเขาไวมาก

เขาฟังเสียงเบาๆ ได้ชัดเจนเหมือนเสียงคนธรรมดา

ดังนั้นเมื่อเฉียวเหลียนเหลียนสังเกตเห็นว่าลูกชายคนโตตระกูลกู้และภรรยาของเขากำลังซ่อนและแอบดูอยู่ข้างนอก เธอไม่ได้ยืนขึ้นเพื่อถามพวกเขาทันที แต่ส่งกู้จงไปดักฟังแทน

พวกเขาสองคนทำตัวลับๆล่อๆ และเฉียวเหลียนเหลียนก็ทำได้เช่นกัน

ยิ่งไปกว่านั้น เธอไม่ได้รู้สึกผิดอะไรเลย เธอรู้ล่วงหน้าว่าตระกูลกู้จะทำอะไร เช่นนี้เธอสามารถปกป้องเด็ก ๆได้

“แม่ เขาบอกว่าจะรอให้เราสร้างบ้านเสร็จ แล้วเขาจะเอาโฉนดที่ดินมายึดบ้าน...”

กู้จงได้ยินคำพูดทุกคำอย่างชัดเจน

เฉียวเหลียนเหลียนเม้มริมฝีปาก เธอไม่ได้พูดอยู่พักหนึ่ง

แน่นอนว่าโฉนดที่ดินไม่ได้อยู่ในมือของกู้เส้า

เธอเคยค้นบ้านร้างหลังนี้มาหลายครั้งแล้ว แต่เธอไม่เคยเห็นโฉนด ดังนั้นเธอจึงเดาว่าสิ่งนี้อยู่ในมือของกู้เส้าหรือมือของหญิงชรา

เมื่อได้รับการยืนยันในที่สุด เธอก็โล่งใจจริงๆ

“แม่ เราจะทำยังไงกันดี?” แม้ว่ากู้จงจะฉลาดมากมาโดยตลอด แต่เขายังเป็นเด็ก เขาค่อนข้างตื่นตระหนกเมื่อได้ยินว่าป้าบอกว่าจะยึดบ้านหลังเก่า

“อย่ากลัวไปเลย” เฉียวเหลียนเหลียนลูบหัวจง “ปีนี้แม่จะต้องให้ลูก ๆได้อยู่บ้านหลังใหม่ที่สามารถหลบลมฝนได้อย่างแน่นอน ”

คงจะดีถ้าได้โฉนดมาง่าย

ถ้าไม่ได้ ก็ได้แค่... แยกทาง