ข้านี่แหละ ลูกผู้ชายตัวจริง นิยาย บท 13

“นี่คือชุดนอนของนาย ฉันซักให้นายเรียบร้อยแล้วก่อนที่นายจะออกจากโรงพยาบาล ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ เดี๋ยวนายก็ไปอาบด้วยนะ”สวี่ฉิงพูดเบาๆ

เจียงเฉิงตอบรับอย่างเลื่อนลอย สวี่ฉิงคุ้นชินกับท่าทีแบบนี้ของเจียงเฉิง ในทุกวันสวี่ฉิงจะต้องสั่งให้เจียงเฉิงอาบน้ำ เจียงเฉิงถึงจะไป ไม่อย่างงั้นเขาจะนั่งเหม่อลอยอยู่อย่างนั้น

เมื่อเข้ามาในห้องอาบน้ำ สวี่ฉิงก็ถอดเสื้อผ้าออก เผยให้เห็นรูปร่างเซ็กซี่สมบูรณ์แบบ เธอเปิดฝักบัว สัมผัสกับน้ำอุ่นๆที่ค่อยๆไหลผ่านร่างกาย สวี่ฉิงถอนหายใจอย่างสบายใจ

เดิมทีเธอคิดว่าเจียงเฉิงจะต้องตายเพราะฆ่าตัวตาย แต่คิดไม่ถึงว่าไม่เพียงเจียงเฉิงจะไม่ตาย ในทางกลับกันจู่ๆยังเปิดใจเปลี่ยนไปอีกด้วย

เสร็จสิ้นการผ่าตัดที่เป็นไปไม่ได้ ทำให้ฟางเจี้ยนกั๋วติดหนี้บุญคุณครั้งใหญ่ แถมยังได้สั่งสอนหลี่ซินเยว่สองแม่ลูกที่เหยียดหยามเขาอีกด้วย

ขณะที่สวี่ฉิงครุ่นคิดไปด้วยตีฟองในอาบน้ำไปด้วย อาจจะเป็นเพราะผ่านช่วงเวลาความเป็นความตาย อาจจะเกิดการเปลี่ยนแปลงก็เป็นได้

เจียงเฉิงนั่งผ่อนคลายที่เตียง เมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลออกมาจากห้องอาบน้ำ ฉากนี้ทำให้เจียงเฉิงจินตนาการถึงภาพที่เกิดขึ้น

วันนี้เจียงเฉิงรู้สึกว่าตัวเองผ่านนรกแล้วขึ้นมาจากสวรรค์ ถึงแม้ว่าจะตายเพราะช่วยคน แต่กลับได้รับการถ่ายทอดวิชาจากหมอเทวดา

เขารู้ดีว่า ตอนนี้ที่ตนเองเข้าใจวิชาการแพทย์ที่หมอเทวดาถ่ายทอดเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย เนื่องจากในขณะที่เขาสลบไปเป็นเวลานาน ในสมอของเขาได้รับข้อมูลมากมาย ถึงจะเป็นตอนนี้เขาก็ยังซึมซับไม่หมด

“โอ้ย——”

ในขณะที่เจียงเฉิงกำลังครุ่นคิดอะไรอยู่นั้น จู่ๆก็ได้ยินเสียงร้องตกใจดังลอดมาจากห้องอาบน้ำ

เจียงเฉิงรีบลุกขึ้น แล้วพุ่งตัวเข้าไปเปิดประตูห้องน้ำทันที เขาเห็นสวี่ฉิงสวมชุดนอนนั่งอยู่บนพื้น ด้านล่างกระโปรงชุดนอนเผยให้เห็นขาเรียวยาวผิวขาว สวี่ฉิงยื่นมือไปนวดคลึงบริเวณข้อเท้าของเธอ ด้วยสีหน้าเจ็บปวด

“คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”เจียงเฉิงรีบถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง

เสวี่ฉิงเห็นเจียงเฉิงเปิดประตูเข้ามา จึงรีบยื่นมือไปดึงกระโปรงชุดนอนลง แล้วพูดว่า“ไม่เป็นไร แค่หกล้มเล็กน้อยน่ะ”

เมื่อเจียงเฉิงได้ยินย่างนั้นจึงเดินไปข้างหน้าช้อนตัวสวี่ฉิงขึ้นมา แต่สวี่ฉิงเป็นผู้หญิงแกร่งที่พึ่งพาตัวเอง เธอดิ้นไปมากล่าวว่า“ไม่ต้อง ฉันเดินเองได้”

“อย่าขยับ！”

เจียงเฉิงยื่นมือไปจับบริเวณข้อเท้าของสวี่ฉิง แล้วนวดคลึงเบาๆ

เดิมทีสวี่ฉิงคิดว่าจะเจ็บมาก แต่คิดไม่ถึงว่าเจียงเฉิงจะนวดได้ผ่อนคลายขนาดนี้ ในความทรงจำของสวี่ฉิงเจียงเฉิงไม่เคยห่วงใยตัวเองแบบนี้มาก่อน อีกทั้งยังไม่เคยแสดงท่าทีเป็นห่วง แต่ไหนแต่ไรมาตนพูดอะไร เขาก็จะทำอย่างนั้น

สวี่ฉิงรู้สึกสบายมาก เจียงเฉิงก็เหมือนกัน เพราะผิวของสวี่ฉิงดีมาก ผิวนุ่มลื่น ให้ความสัมผัสที่ดีมาก

ในตอนที่สวี่ฉิงรู้สึกผ่อนคลายอยู่นั้น เจียงเฉิงก็ใช้แรงมากขึ้น ได้ยินแค่เสียงดังแคร๊ก สวี่ฉิงก็รู้สึกว่าความเจ็บปวดหายไปแล้ว

“เสร็จแล้ว คราวนี้สินอนตื่นมาก็น่าจะดีขึ้น”เจียงเฉืงปล่อยขาของสวี่ฉิงแล้วพูดอย่างยิ้มๆ

สวี่ฉิงหมุนข้อเท้าไปมาอยู่ครู่หนึ่ง พบว่าตอนนี้กลับไปเป็นปกติแล้ว เจียงเฉิงเดินเข้าห้องน้ำโดยไม่พูดอะไร

สวี่ฉิงนวดคลึงบริเวณข้อเท้าที่ถูกเจียงเฉิงบีบคลึง ถึงแม้ว่าในใจจะรู้สึกสงสัย แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือความโล่งใจมากกว่า อย่างน้อยสามีคนนี้ของเธอก็ไม่ซื่อบื้ออีกแล้ว

ในตอนที่เจียงเฉิงอาบน้ำเสร็จ ก็เตรียมจะขึ้นร่วมเตียงเคียงหมอนกับสาวสวย แต่ก็พบว่าสวี่ฉิงหันหลังให้กับตนแล้ว อีกทั้งบนพื้นยังปูที่นอนแล้วเสร็จสับ