คิดจะรัก คิดถึงอดีต(เมีย) นิยาย บท 42

เรื่องนี้ถึงยังไงก็ปิดบังเอาไว้ไม่ได้อยู่แล้ว ทางด้านของป้าจางก็จะไม่พูดโกหกให้กับเธอ ถ้าอย่างนั้นสู้ให้เธอคว้าโอกาสแรกเอาไว้ซะ ถึงยังไงเธอจากออกมากี่โมง ฟ้าดินรู้ ตัวเธอเองรู้

คำพูดนี้พอได้ยินมาถึงหูของจี้เหลียนเฉิง กลับเหมือนกับเสียงฟ้าผ่า

“แฟน? ใคร?”น้ำเสียงของเขาตื่นตระหนกอยู่ไม่น้อย

ไป๋ซีเยว่พูดโกหกแล้ว อารมณ์ความรู้สึกเลยประหม่านิดหน่อยอย่างเลี่ยงไม่ได้ แน่นอนว่าฟังคำโกหกของอีกฝ่ายไม่ออกเป็นธรรมดา

เธอพูดขึ้น“พอได้แล้วคุณจี้ คุณไม่ต้องปิดบังฉันแล้วล่ะ ฉันกำลังขับรถ ไม่คุยกับคุณแล้ว”

เธอวางสายไปเลยทันที

จี้เหลียนเฉิงอึ้งตะลึงไปสองสามวินาที หยิบโทรศัพท์ออกมาโทรออกไปหาหมายเลขหนึ่ง

ส่วนไป๋ซีเยว่มาถึงโรงพยาบาล เข้าร่วมการส่งมอบเวรแผนก จากนั้น ก็ถูกหลิวฉางเลี่ยงเรียกไปที่ห้องทำงาน

“ผ.อ.”

หลิวฉางเลี่ยงกำลังก้มหน้ามองเวชระเบียนผู้ป่วยอยู่“นั่งลงสิ”

ไป๋ซีเยว่นั่งลง“ท่านเรียกพบฉันเหรอคะ?”

หลิวฉางเลี่ยงยื่นเวชระเบียงผู้ป่วยในมือให้กับเธอ“เฉียนควนโทรศัพท์หาคุณแล้ว? คุณดูสักหน่อย นี่เป็นเวชระเบียนผู้ป่วยของญาติคนนั้นของเขา”

ไป๋ซีเยว่รับมา“เขาเคลื่อนไหวรวดเร็วมากเลย ผู้ป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่ง? แล้วจะเปลี่ยนโรงพยาบาลทำไมล่ะคะ รักษาที่โรงพยาบาลอันดับหนึ่งไปเลยก็ได้แล้วนะคะ”

โรงพยาบาลประชาชนอันดับหนึ่งของจังหวัด ขนาด ชื่อเสียงแน่นอนว่าดีกว่าฝู้เจี่ยอยู่แล้ว

หลิวฉางเลี่ยงพูดขึ้น“โรงพยาบาลอันดับหนึ่งเป็นโรงพยาบาลที่รับรักษาโรคติดต่อมากที่สุด อันนี้คุณก็ทราบสินะ?”

หรือไม่ก็ เขาคิดพิจารณาแล้ว แต่ว่าไม่ได้แยแสสนใจเลยสักนิด ถึงยังไงเขาก็เป็นคณบดี คนที่รับรักษาผู้ป่วยไม่ใช่เขา คนที่ทำการผ่าตัดก็ไม่ใช่เขาเหมือนกัน ถึงยังไง ไม่เกิดเรื่องอะไรขึ้นก็ดี พอเกิดเรื่องขึ้นก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา

ไป๋ซีเยว่พูดขึ้น“ท่านจัดการก็ได้แล้วค่ะ เดิมทีมะเร็งเต้านมก็ไม่ใช่การผ่าตัดที่ยุ่งยากอะไรมากมาย ฉันเห็นตำแหน่งนี้ของเธอแล้ว ก็ค่อนข้างจัดการง่ายผลการตรวจรักแร้เป็นnegative หลีกเลี่ยงการตัดเต้านมและตัดต่อมน้ำเหลือง ถือได้ว่าค่อนข้างง่ายอีกด้วย”

“พวกคนของแผนกศัลยกรรมเต้านมและต่อมไทรอยด์ถ้าเกิดได้ยินคำพูดนี้ของคุณ จะมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ได้นะ”หลิวฉางเลี่ยงมองไปยังลูกศิษย์ที่ภาคภูมิใจของตัวเอง ความภูมิใจในตัวเองที่แฝงอยู่ในน้ำเสียงปกปิดเอาไว้ไม่อยู่“เอาล่ะ คุณไปทำงานเถอะ ทางด้านของคณบดีเฉียน ผมจะบอกกับเขาเอง”

ไป๋ซีเยว่ลุกขึ้น“ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปราวด์วอร์ดแล้วค่ะ”

“เดี๋ยวก่อน”หลิวฉางเลี่ยงเรียกเธอเอาไว้“ช่วงค่ำของวันถัดจากวันมะรืน คุณไปกินข้าวด้วยกันกับผม”

ไป๋ซีเยว่เริ่มปฏิเสธไปอย่างตอบสนองแบบมีเงื่อนไขทันที“ผ.อ.ค่ะ ฉันไม่แต่งงาน ทุ่มทั้งกายและใจทั้งหมดให้กับงาน ท่านไม่ควรจะแอบไปเที่ยวเล่นไม่ใช่เหรอคะ? ท่านเป็นผ.อ.ของแผนกศัลยกรรมที่แสนยิ่งใหญ่และสูงส่ง วันๆเอาแต่มาแนะนำจัดหาคู่แต่งงานแบบนี้ มันลดคุณค่าลงไปไม่น้อยเลยนะคะ”

ผ.อ.หลิวพูดอย่างยิ้มๆ“ความหมายนี้ของคุณมันไม่ถูกต้องอยู่นะ ทำไมถึงเหยียดหยามต่อสายงานอาชีพล่ะ? จัดหาคู่แต่งงานแล้วมันทำไม? เป็นอาชีพที่มีพลังบวกมากเลยนะ แล้วก็ วันถัดจากวันมะรืน ก็ไม่ได้จะให้คุณไปนัดบอดดูตัวจริงๆสักหน่อย”