ไม่นานหลังจากที่ฌอนจากไป ซาร่าซึ่งอยู่บนเตียงก็ลืมตาขึ้น
“ซาร่า เธอนี่เหลือเชื่อจริง ๆ” โทมัสยกนิ้วให้เธอเขากระซิบว่า “ไหนบอกซิ แคทเธอรีนจะโกรธขนาดไหนเมื่อเธอรู้ว่าลูกน้องคนสําคัญที่สุดของเธอถูกตัดนิ้ว?”
ซาร่าหรี่ตาชำเลืองมอง
แคทเธอรีนจะโกรธขนาดไหนน่ะเหรอ?
จากข้อมูลที่เธอได้รับลูกน้องของแคทเธอรีนคนนั้น แคทเธอรีนปฏิบัติต่อเขาเหมือนเป็นคนในครอบครัว
แคทเธอรีนทะนุถนอมความรู้สึกเหนือสิ่งใด เธอจะโกรธขนาดไหนถ้านิ้วของสมาชิกในครอบครัวเธอถูกตัดออก?
ชาตินี้ฌอนจะไม่สามารถอยู่กับแคทเธอรีนได้อีกแล้ว
...
ที่ไลโอน่า แคทเธอรีนจอดรถแล้วเธอก็เดินตรงไปที่ประตูหลัก
เมื่อคนที่ประตูเห็นเธอ เขาก็เข้าไปรายงานทันที
ไม่กี่นาทีต่อมา แอลก็พาบางคนมาด้วย พอมาถึงเธอเห็นแคทเธอรีนเข้าก็ตกตะลึง "คุณผู้หญิง…"
“อย่าเรียกฉันว่า ‘คุณผู้หญิง’ อีกเลย ฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้นมาตั้งนานหลายปีแล้วนะ” แคทเธอรีนมองเธอด้วยรอยยิ้ม
พวกเขาไม่ได้เจอกันมาสามปีแล้ว ผิวของแอลเข้มเกรียมแดดเห็นได้ชัดว่าเธอถูกย้ายไปยังที่ที่ไม่ดีนัก
“แอลไม่ได้เจอกันนานเลย ช่วงที่ผ่านมาคุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...