“ใช่” แคทเธอรีนตอบด้วยเสียงต่ำ เธอคิดเช่นเดียวกัน
...
8:30 น.
การพิจารณาคดีเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
โลแกนถูกนําตัวออกมา ทุกวันนี้เขายังคงรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลและมีอาการดีขึ้นเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม เขายังคงเดินกระเผลก มือพันผ้าก๊อซหนา
ออสตินเห็นเข้าก็ออกอาการ เขากําลังจะลุกขึ้นไปหาแต่แคทเธอรีนกดไหล่เขาพลางมองห้ามด้วยสายตา
ออสตินได้แต่กัดฟันและนั่งลงตามเดิม
ผู้พิพากษามองไปยังทุกคนและเคาะค้อนเพื่อประกาศเริ่มต้นการพิจารณาคดี “โจทก์ซาร่า นีสัน กล่าวหา
โลแกน ลอว์ ว่าได้ทำการลักพาตัวเธอในวันที่ 28 ของเดือนนี้ จําเลยมีอะไรจะพูดหรือไม่?”
นายโอนีล กระแอมในลําคอและยืนขึ้นท่ามกลางฝูงชนที่มองมาอย่างไม่เป็นมิตรและเกรี้ยวกราด “จําเลยแก้ต่างว่าไม่มีความผิด จําเลยถูกวางกับดักครับท่าน”
ฌอนยืนขึ้น รูปลักษณ์ที่หล่อเหลาและงดงามของเขาดูเย็นชาอย่างหาที่เปรียบมิได้ “ท่านที่เคารพ เหล่านี้คือประจักษ์พยานของผู้เห็นเหตุการณ์สามคนที่อยู่ในถ้ำขณะนั้น พวกเขาทั้งหมดเป็นพยานเห็นโลแกน ลอว์มีเจตนาที่จะทําร้ายคุณซาร่า นีสัน หากเราไม่ได้หยุดเขาไว้ได้ทัน ผลที่ตามมาคงสุดจะจินตนาการได้ ถึงกระทั่งตอนนี้ทนายความของจําเลยยังต้องการต่อสู้ในทางคดี”
ผู้พิพากษาอ่านคําให้การและพยักหน้า "นี่เป็นหลักฐานคำฟ้องร้องคดีโดยแท้จริง"
นายโอนีลรีบพูดขึ้นว่า “เรามีหลักฐานอยู่ในมือว่าลูกความของผมถูกวางกับดัก ศาลที่เคารพ ลูกความของผมระบุว่าคืนก่อนเกิดเหตุ เขาอยู่คนเดียวในอพาร์ตเมนต์ของเขาและสั่งอาหารมาส่ง เขาเป็นลมหลังจากกินอาหารและในเวลาต่อมาเขาตื่นขึ้นในถ้ำ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...