คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 172

"พ่อครับ! พ่อ!" แดร์ริลตะโกนด้วยดวงตาสีแดงในขณะที่ตัดเชือกด้วยดาบแล้วอุ้มพ่อของเขาไว้ในอ้อมแขน

ในขณะเดียวกัน ร่างกายของแดเนียลนั้นเสียหายโดยสิ้นเชิงแล้ว ร่างของเขาส่งกลิ่นเหม็นไหม้ ผิวหนังและเสื้อผ้าของเขาผสมปนเปไปด้วยเลือดและเนื้อ

"ลูกพ่อ… ลูก บอกพ่อสิ ลูกได้ทำมันหรือเปล่า? ลูกทำเรื่องแบบนั้นรึเปล่า?" แดเนียลพึมพำด้วยใบหน้าซีดเผือดและริมฝีปากสีขาวจากความเจ็บปวดในร่างกายที่เกินคำบรรยาย เขาสั่นเทา

"ผมไม่ได้ทำ ผมไม่ได้ทำมัน!" แดร์ริลร้องไห้ เสียงของเขาผสมกับน้ำตาที่ไม่อาจควบคุม

"ดี… จริง..." แดเนียลกล่าวด้วยกำลังที่เขาเหลืออยู่ทั้งหมด

ด้วยรอยยิ้มจาง ๆ นั้น ดวงตาของเขาก็ปิดลง พวกเขาไม่รู้ว่าชายคนนี้เป็นหรือตาย

"พ่อ! พ่ออย่าทำให้ผมกลัวสิ ได้โปรด อย่าหลอกผมสิ!" แดร์ริลกรีดร้องจนเสียงแหบ เขาเขย่าร่างของแดเนียลอย่างแรง แต่มันก็ไม่มีการตอบสนองเลย

"หยุดแหกปากซะ มันสำคัญหรอกหรอกว่าพ่อแกตายรึเปล่า มันสมควรตายแล้ว!" ยูมิเดินเข้ามาพร้อมส้นสูง ชี้นิ้วของเธอไปที่แดร์ริล "แกโตมาในคฤหาสน์ดาร์บี้ตั้งแต่ยังเด็ก แต่ตอนนี้แกกลับมากับคนมากมายเพื่อสร้างปัญหา แกไม่กลัวสวรรค์จะลงทัณฑ์แกบ้างรึไง?"

ปัง

ทันใดนั้น แดร์ริลก็ยืนขึ้นช้า ๆ ดวงตาที่แดงก่ำเป็นเลือด เขาเดินไปหายูมิที่ละก้าว ๆ

"ก-แกจะทำอะไร!" ยูมิสั่นเทาเมื่อเธอมองไปที่สายตาของเขา

เธอจะไม่มีทางลืมสายตานี้ของเขาไม่ตลอดชีวิต มันน่าสะพรึงกลัวอย่างมาก

เปรี้ยง!

แดร์ริลหวดมือของเขาฟาดใบหน้าของยูมิอย่างรุนแรง เขาใช้แรงทั้งหมดของเขาในการตบ ทันใดนั้น ร่างของยูมิก็ลอยไปไกลกว่าสิบเมตรแล้วตกกระแทกกับพื้น

"อ๊าา!" เธอกระอักเลือกออกมา

โดยไม่รอให้เธอลุกขึ้นมาได้ แดร์ริลตบเธอซ้ำอีกครั้ง, อีกครั้ง, และอีกครั้ง!

ผัวะ! ผัวะ! ผัวะ!

ตุบ!

แดร์ริลปล่อยมือ ส่งร่างของฟลอเรียนให้ตกลงไปที่พื้น เขาสูดหายใจไม่หยุด มือของเขาจับที่ลำคอของตัวเองอย่างหวาดผวา

ในขณะเดียวกัน คนของแด๊กซ์ แซนเดอร์ส ได้จัดการสมาชิกของตระกูลดาร์บี้ทั้งหมดลงได้แล้ว พวกเขาทั้งหมดนอนกองอยู่กับพื้นอย่างหมดหนทาง

เงียบ ทุกอย่างเงียบสนิท หากมีเข็มตกพื้น พวกเขาคงได้ยินกันอย่างชัดเจน

"ฉัน แดร์ริล ดาร์บี้ ถูกฟูมฟักเลี้ยงดูมาโดยคุณปู่ แต่ตอนนี้ พ่อของฉันไม่รู้จะเป็นหรือตาย" แดร์ริลกล่าวพร้อมดาบในมือ เสียงของเขาสะท้อนพลังอำนาจที่อบอวลไปทั้งโถง

เขากำหมัด เล็บจิกเนื้อของเขาจนเลือดไหล แต่เขาไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดแม้แต่น้อย "ถ้าพ่อของฉันรอด ถือว่าหนี้ของพวกเราถือว่าเป็นโมฆะ แต่ถ้าพ่อฉันไม่รอด พวกแกทุกคนในตระกูลดาร์บี้ ตาย"

เปรี้ยง!

สายฟ้าได้ผ่าลงมา ตามมาด้วยห่าฝนที่หนักหน่วง แดร์ริลเดินออกจากคฤหาสน์พร้อมพ่อในอ้อมแขนของเขา