เมื่อแดร์ริลได้หายไปจากครรลองสายตา ยูมิก็คลานขึ้นมาอย่างเชื่องช้า แล้ววิ่งไปหานายท่านชราแห่งดาร์บี้ "คุณปู่คะ นี่มันเกินไปแล้วนะ!"
ยูมิเดือดพล่านด้วยความโกรธ ใบหน้าสวยงามของเธอมีรอยมือของแดร์ริลและมีรอยเลือด
นายท่านชราแห่งดาร์บี้ตัวสั่น เขาเมินยูมิแล้วมองไปที่อีกด้านของห้อง ด้านหน้าของทางเข้านั้นมีแด๊กซ์ แซนเดอร์ส ยืนอยู่ พร้อมกับคนรับร้อยของเขา
ในขณะเดียวกัน สมาชิกตระกูลดาร์บี้ของเขาถูกทุบตีจนหมด เลือดสาดไปทั่วพื้น
"แกเป็นใคร?!" นายท่านชราแห่งดาร์บี้ถาม เขามองที่แด๊กซ์
แด๊กซ์เดินมาข้างหน้าแล้วตอบพร้อมรอยยิ้ม "แด๊กซ์เป็นชื่อต้นของฉัน ส่วนแซนเดอร์ส เป็นนามสกุล"
อะไรนะ?
ทุกคนถึงกับกลั้นหายใจ 'แด๊กซ์ แด๊กซ์ แซนเดอร์ส?' ทุกคนในเมืองตงไห่รู้จักชื่อนี้
แด๊กซ์ แซนเดอร์ส
นายท่านชราแห่งดาร์บี้ยืนขึ้นแล้วกล่าว "โอ้ แซนเดอร์สนี่เอง แล้วเธอมาทำอะไรในคฤหาสน์ของดาร์บี้? เธอพยายามจะเข้ามายุ่งเกี่ยวกับปัญหาของตระกูลพวกเรางั้นรึ!"
ในขณะเดียวกัน ยูมิเพิ่งฟื้นจากอาการตกใจ "ใช่ ตระกูลดาร์บี้ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกแซนเดอร์ส ทำไมคุณถึงนำคนมาที่คฤหาสน์ดาร์บี้ด้วย?"
เหล่าแซนเดอร์สนั้นมีความเกี่ยวข้องกับมาเฟีย และพวกดาร์บี้ก็คงรับไม่ไหวหากไปล่วงเกินพวกเขา ยังไงก็ตาม ตระกูลดาร์บี้นั้นเป็นตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเจียงหนาน หากพวกเขาต้องสู้กัน ดาร์บี้เองก็มีทรัพยากรเกินพอในการต่อกรกับแซนเดอร์ส
แด๊กซ์นำมือไพล่หลังแล้วกล่าวอย่างสุขุม "แน่นอน ฉันไม่ได้สนใจจะเอาตัวเองเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับปัญหาของตระกูลพวกนาย แต่" เขาหยุดลง ก่อนที่รอยยิ้มจาง ๆ จะปรากฏขึ้นบนใบหน้า "ถ้าพวกนายล่วงเกินแดร์ริล นั่นหมายถึงล่วงเกินฉันเช่นกัน"
"พอแล้ว ฉันไม่อยากฟังเรื่องไร้สาระของเธออีก" แด๊กซ์กล่าวอย่างเย็นชา เขาฟาดขวานของเขาบนเสาประตู
ทั้งกรอบประตูพังครืนลงมา สร้างเสียงดังจนทำให้หญิงสาวบางคนต้องร้องไห้ออกมา
"ฉันจะพูดอีกรอบนะ ฉันไม่เชื่อที่เธอพูดออกมาสักคำ" แด๊กซ์กล่าว เขาออกเสียงชัดเจนในทุกพยางค์ "จากนี้ไป ใครกล้าแตะต้องแดร์ริล มันต้องตาย"
หลังจากกล่าวจบ เขาก็โบกมือให้คนของเขา แล้วพวกเขาก็ตามแด๊กซ์ออกจากคฤหาสน์ไป
"เฮ้อ..." นายท่านชราแห่งดาร์บี้ยืนแข็งทื่อ เขามองทิศที่แด๊กซ์จากไปอย่างสงสัย สมาชิกตระกูลทั้งหมดปิดปากสนิท ไม่มีใครกล้าส่งเสียง คำพูดของแด๊กซ์ที่ฝากไว้ก่อนไปนั้นดังเหมือนสายฟ้าฟาด เสียงของเขายังดังสะท้อนในโถง พวกเขาไม่เคยคิดเลยว่าการลงโทษแดร์ริลจะเป็นการล่วงเกินคนอย่างแด๊กซ์ แซนเดอร์ส เข้า
"คุณปู่! คุณปู่!" ยูมิเป็นคนแรกที่ฟื้นตัวจากอาการตกใจ เธอกุมใบหน้าที่มีบาดแผล "แด๊กซ์ แซนเดอร์ส เพิ่งขัดขวางกงการของตระกูลของเราโดยการพาคนมาแล้วทำร้ายพวกเรา นี่มันยอมรับไม่ได้อย่างที่สุด! เราปล่อยพวกเขาไปแบบนี้ไม่ได้!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์
ต่อให้หน่อยครับรอมาหลายเดือนแล้วครับ2091...
สุดท้ายก็เป็นนิยายที่แต่งไม่จบอีกเรื่อง...
แพทเทิรฺนนี้อีกแล้วพระเอกเป็นลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงแต่งงานมา 3 ปี ลำบากเหลือแสนแม้แต่แขนก็ไม่ได้แตะ สุดท้ายกลายเป็นว่าพระเอกเป็นคนร่ำรวยมาจากตระกูลใหญ่แทบทุกเรื่อง อีแม่ยายก็พยายามหาลูกเขยใหม่บังคับลูกสาวให้หย่าตอดเวลา...
2073 ต่อหน่อยครับ...