คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1786

”แฟนนี่ เมแกนอยู่ที่ไหน?” แอมโบรสเดินเข้ามาและถามเสียงเย็น

สีหน้าแฟนนี่เปลี่ยนทันทีและเธอก็โมโห เธอนั้นรักษาการตำแหน่งประมุขอยู่นะ ใครกันที่กล้ามาเรียกชื่อเธอเฉย ๆ แบบนี้? เมื่อเธอหันหน้ามาและสบตาเข้ากับแอมโบรส ทั้งร่างก็สั่นเทาทันที

วินาทีต่อมาแฟนนี่ก็ตั้งสติได้และยิ้มให้แอมโบรสพร้อมพูดว่า “โอ้ องค์ชายเสด็จมานี่เอง”

ในฐานะศิษย์ที่เมแกนเชื่อใจ แฟนนี่รู้เรื่องเกี่ยวกับแอมโบรสและตัวตนของเขา แฟนนี่ยิ้มกว้างซึ่งต่างไปมากจากท่าทีเย็นชาของเธอก่อนหน้า

แอมโบรสยิ้มและพูดอย่างนิ่ง ๆ ว่า “คุณไม่จำเป็นต้องสุภาพมากนักก็ได้ ผมมาที่นี่เพื่อมาหาเมแกนด้วยเรื่องด่วน”

ตอนที่พูดเช่นนี้แอมโบรสดูนิ่งสงบก็จริง แต่ในใจเขากลับยิ้มเย็น

‘ยัยแฟนนี่นี่ปลอมมาก อนาคตเธอต้องเป็นคนที่เอาใจยากแน่นอน แต่ว่าฉันเป็นองค์ชาย ก็ไม่มีความจำเป็นที่ต้องสนใจเรื่องของเธอ’

“หม่อมฉันเข้าใจแล้ว…” สีหน้าแฟนนี่เปลี่ยนและเธอยิ้มฝืด “ท่านประมุขไม่อยู่ตอนนี้ หากว่าพระองค์มีเรื่องอะไรจะหารือ เราสามารถไปสนทนากันได้ในห้องโถงเพคะ”

ขณะที่พูดเธอก็โค้งเป็นท่าทางเชื้อเชิญ

แฟนนี่ไม่ลืมด่าบรรดาศิษย์ที่อยู่ด้านหลัง “พวกเธอรออะไรอยู่ล่ะ? ไปได้แล้ว กล้าดียังไงมาขวางทางองค์ชาย ฉันว่าพวกเธอคงไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วมั้ง”

บรรดาศิษย์หญิงต่างก็พากันหลีกทางอย่างหวาดกลัว พวกเธอมองแอมโบรสและรู้สึกตกใจมาก

‘ชาย… ชายหนุ่มคนนี้เป็นองค์ชายเหรอ?’

ความจริงก็คือเมื่อไม่กี่ปีก่อน แอมโบรสมาที่สำนักง้อไบ๊ในงานเสี้ยงครบรอบ 1000 ปีของสำนัก แอมโบรสนั้นผ่านมาทางนี้พอดี พวกเขาจึงขี้นมาหาเอร่า แต่ว่าออโรร่าได้จากไปพร้อมกับเอร่าแล้วและแอมโบรสก็ก่อเรื่องไว้วุ่นวาย บรรดาศิษย์ต่างก็จำได้อย่างชัดเจน แต่ว่าเรื่องก็ผ่านไปหลายปีและแอมโบรสก็โตขึ้นมากจากตอนนั้น ดังนั้นพวกศิษย์จึงจำเขาไม่ได้

ไม่นานแฟนนี่ก็นำแอมโบรสเข้ามาในห้องโถง

แฟนนี่นั้นพยายามจะทำให้แอมโบรสประทับใจด้วยการพาเขาไปนั่งและสั่งศิษย์ของสำนักนำชามาให้

แอมโบรสไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะดื่มชา เขาถามแฟนนี่ทันทีที่นั่งลงว่า “แฟนนี่ ประมุขสำนักของเธอไปไหน? เกิดอะไรขึ้นที่นี่? ทำไมทุกคนถึงได้ดูโศกเศร้าแบบนี้?”

แฟนนี่ถอนใจ สีหน้าเธอเต็มไปด้วยความอับอาย “พูดตรง ๆ เพคะ ประมุขของเราติดอยู่ในพระราชวังทวีปโมอาน่าเหนือ”

‘อะไรนะ?’

“ศิษย์พี่วิทแชม”

ขณะที่พวกเขาคุยกันอยู่ ทันใดก็มีคนของสำนักที่ทำหน้าที่คุมห้องขังเดินเข้ามาอยากเร่งร้อน เธอดูวิตกมาก “ศิษย์พี่วิทแชม มีเรื่องผิดปกติแล้ว”

ศิษย์หญิงนั้นพูดไปหอบไปพร้อมเหงื่อไหลท่วมตัว

“เธอตื่นตกใจอะไร?” แฟนนี่จ้องพร้อมพูดอย่างหมดความอดทน “ไม่เห็นเหรอว่าฉันกำลังคุยกับองค์ชายอยู่? เอามารยาทไปไว้ที่ไหน?”

ศิษย์หญิงนั้นเกือบหลั่งน้ำตาเพราะความกังวล

“มีอะไรล่ะ? พูดมาสิ” แฟนนี่จิบชาและถามอย่างหมดความอดทน

ศิษย์หญิงตัวสั่นพร้อมทั้งลงคุกเข่ากับพื้น เธอเหงื่อไหลท่วมตัวไม่หยุดและพูดออกมาทันที “ศิษย์พี่วิทแชม ไม่ดีแล้ว เมื่อกี้นี้ออโรร่ากัดลิ้นตัวเองและฆ่าตัวตาย”

สีหน้าแฟนนี่เปลี่ยนทันใด เธอผุดลุกขึ้น “ว่าอะไรนะ? ออโรร่ากัดลิ้นตัวเองและฆ่าตัวตายเหรอ?”

‘นังชั่วออโรร่า มันนี่ต้องสร้างปัญหาตลอด ตอนที่เมแกนจับตัวออโรร่าก็เพื่อที่จะเอามาไว้เป็นแต้มต่อกับแดร์ริล แต่ตอนนี้ออโรร่าตายแล้ว แผนนี้ก็ไม่ได้ผลอีกต่อไป ที่สำคัญนังออโรร่าดันมาตายภายใต้การดูแลของฉัน มันต้องตกเป็นความผิดของฉันแน่หากว่าเมแกนรู้เข้า’