คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 1962

แดร์ริลตัดสินใจไว้ว่าไม่ว่าจะอย่างไร วันนี้เขาก็จะไม่ให้โดน็อกหนีไปได้ แต่เขาก็ไม่อาจลงมือด้วยตัวเอง เขากลัวว่าจะทำให้เดบร้าบาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจ เขาแข็งแกร่งเกินไปและผลก็อาจจะทำให้เขาต้องทำเดบร้าบาดเจ็บ

นี่เป็นเหตุผลที่แดร์ริลให้แบรดและคนอื่น ๆ ลงมือแทน มีเงื่อนไขเดียวก็คือเดบร้าต้องไม่เป็นอันตราย เมื่อเขาได้เห็นเธอบาดเจ็บ หัวใจเขาก็เจ็บปวด เขาสั่งให้คนของตนถอยทันทีโดยไม่ลังเล

ตอนนั้นแบรดและทหารเวสต์ริงตันนับพันต่างก็หยุดชะงัก แต่ไม่มีใครยอมถอย

แบรดดูกังวลใจและตะโกนถามว่า “ฝ่าบาท โดน็อกนั้นเจ้าเล่ห์มาก หากว่าเราปล่อยเขาไป จะจับเขาอีกครั้งก็คงยาก”

เขารู้ว่าแดร์ริลหยุดกองทัพไว้เพราะห่วงเรื่องความปลอดภัยของเดบร้า แต่ว่าความปลอดภัยของผู้หญิงคนหนึ่งเทียบไม่ได้กับการจับกุมตัวโดน็อก ในฐานะของจักรพรรดิ แดร์ริลเป็นคนสำคัญที่สุดในโลก ทำไมเขาต้องมาห่วงเรื่องหาผู้หญิงด้วย การปล่อยโดน็อกหนีไปจะเป็นภัยมหันต์ในอนาคต โดน็อกนั้นมีขวานแยกนภาและคงไม่อาจประมาทได้

ตอนนั้นดวงตาแดร์ริลแดงก่ำ เขาคำราม “หุบปาก ฉันบอกให้นายถอยหูหนวกกันหมดหรือไง? พวกนายอยากจะฝ่าฝืนคำสั่งฉันเหรอ? ถอย ถอยมาให้หมด”

แดร์ริลจ้องโดน็อกเขม็ง รู้สึกหงุดหงิดสับสน

แต่ว่าเขาก็ไม่มีทางเลือก หากว่าพวกเขายังสู้กันต่อไปเดบร้าก็จะบาดเจ็บได้ เธอเป็นผู้หญิงที่เขารัก เขาไม่มีทางปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นได้

"ทรงอย่ากริ้วพ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท พวกเราจะถอย” แบรดตัวสั่นสะท้านเมื่อรู้สึกได้ถึงโทสะของแดร์ริล เขาถอยทัพทันทีและเวลาเดียวกัน ทหารม้าดำ 10,000 นายก็จากไปเช่นกัน

แบรดยังไม่รู้ว่าแดร์ริลห่วงเรื่องความปลอดภัยของเดบร้ามากกว่าแม้ว่าโดน็อกจะสำคัญมากก็ตาม

เฮ้อ

โดน็อกเจ้าเล่ห์ ในสถานการณ์เช่นนี้เขาก็ยังไม่ลืมที่จะวิจารณ์แดร์ริลกรอกหูเดบร้า

เมื่อเธอได้ยินดังนั้น เดบร้าก็หน้าแดงทันใด ความคิดดี ๆ ที่เธอมีให้แดร์ริลก่อนหน้าหายไปทันที ‘แดร์ริลทำแบบนี้เพื่อให้ได้ตัวฉันเหรอ? เป็นคนชั่วช้าจริง ๆ จะดีได้สักแค่ไหนเชียว?’

เดบร้ามองแดร์ริล เธอไม่อาจเก็บซ่อนความรังเกียจชิงชังและโทสะไว้ได้ “แดร์ริล หากนายคิดว่าปล่อยเราไปแล้วฉันจะชอบนาย ก็คิดผิดแล้ว ฉันจะไม่มีวันปรายตามองคนอย่างนายแน่”

จากนั้นเธอก็ประคองโดน็อกและพูดเบา ๆ “ศิษย์น้อง ไปกันเถอะ”

“ครับ” โดน็อกตอบ