คุณสามี แห่ง ปาฏิหาริย์ นิยาย บท 654

"ไม่ พี่แดร์ริล อย่า..."

ดาลตัวรู้สึกขวัญหนีดีฟ่อ เขาจึงร้องตะโกน

แดร์ริลไม่สนใจดาลตัน แดร์ริลเตะเขาให้พ้นทางและอุ้มโมนิก้าออกจากตัวอาคาร

"ทำไมเธอถึงได้มาทำงานที่นี่?" แดร์ริลกล่าวถามขณะเขาก้าวเดิน

โมนิก้าอยู่ในอ้อมแขนของแดร์ริล

"พี่สะใภ้ของนายแนะนำให้ฉันมาทำ" โมนิก้ากล่าวอย่างอิดโรย

พี่สะใภ้? เขามีพี่สะใภ้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

แดร์ริลรู้สึกประหลาดใจเมื่อได้ยินเช่นนั้น เมื่อพวกเขากำลังเดินออกจากสวนซ่อนเร้น แดร์ริลก็รู้สึกเหนียวหนืดที่มือ เขามองลงไปและก็สะดุ้งตกใจทันทีเมื่อเห็นว่ามันคืออะไร

มือของเขาเต็มไปด้วยเลือด มันไหลออกมาจากชุดเดรสของโมนิก้า

"แดร์ริล ท้องน้อยของฉันมันเจ็บมาก" โมนิก้าโอดครวญ เธอเหงื่อแตกไหลท่วม

เธอรู้สึกเจ็บปวดรวดร้าวอย่างมากในตอนที่เจเน็ตเตะเธอเข้าไปที่ท้องน้อยของเธอ

"โมนิก้า" แดร์ริลรู้สึกราวกับโดนแทงเข้าไปที่หัวใจ

"ลูกของเรา... เรากำลังจะแท้งลูกใช่ไหม? ลูกของเรา..." โมนิก้ากุมท้องของเธอและร้องไห้ จากนั้นเธอก็เป็นลมหมดสติไป

"โมนิก้าเธอจะไม่เป็นอะไร ลูกของเราก็จะไม่เป็นอะไรด้วย..." แดร์ริลตะโกน เขาแบกเธอและรีบวิ่งไปที่โรงพยาบาล

...

ทางเหนือของเมืองตงไห่ ห่างออกไปประมาณสามพันกิโลเมตร

เธอสนับสนุนแด๊กซ์อย่างเต็มที่ในการตัดสินใจก่อตั้งสำนักใหม่ขึ้นมา

แด๊กซ์เคยเป็นถึงผู้นำองค์กรในโลกใต้ดิน แต่ตอนนี้เขาได้กลายเป็นวีรบุรุษแล้วทุกคนจะเรียกขานเขาว่าเจ้าสำนัก

แด๊กซ์ยิ้มเมื่อเขามองไปที่แนนซี่ เขาพยักหน้า “เราจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ตลอดไปเลยก็ได้ถ้าเธอชอบ แถมเรายังมีลูกได้หลายคนด้วย เราจะตั้งชื่อพวกเขาว่า แด๊กซ์นัมเบอร์วัน แด๊กซ์นัมเบอร์ทู แด๊กซ์นัมเบอร์ทรี...”

แนนซี่หัวเราะคิกคักขณะมองไปที่แด๊กซ์ "นายยังขี้เล่นเหมือนเดิมเลยนะ ต่อให้ตอนนี้นายจะเป็นถึงเจ้าสำนักแล้วก็เถอะ"

ในเวลาเดียวกัน สมาชิกคนหนึ่งก็รีบวิ่งเข้ามาหาพวกเขา "ลูกพี่แด๊กซ์ พี่สาว! โอ้ ไม่ โอ้ไม่!"

สมาชิกคนนั้นทั้งเหงื่อแตกไหลท่วมและหืดหอบ

"ใจเย็น ๆ ก่อน" แด๊กซ์กล่าว สมาชิกคนนี้คือเพื่อนสนิทของเขามาอย่างยาวนาน