คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 102

หลังจากนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง ทัง โรลชูว ก็มาถึงโรงแรม เธอเดินไปที่เคาน์เตอร์เพื่อเช็คอิน

แต่พนักงานที่เคาน์เตอร์บอกเธอว่าการจองของเธอถูกยกเลิก

ทัง โรลชูว ตกตะลึง แต่เธอเดาได้ว่า กู โรลโรล เป็นคนบงการที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้อีกครั้ง

พวกเขาจองห้องด้วยกันเมื่อพวกเขาออกไป เมื่อเธอมาถึงที่นี่ทีหลังผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นได้ยกเลิกห้องของเธอไปแล้ว!

"ฉันขอโทษคุณช่วยจองห้องอื่นให้ฉันได้ไหม?"

พนักงานที่เคาน์เตอร์ตอบกลับมาอย่างขอโทษว่า "ฉันขอโทษค่ะคุณผู้หญิง ตอนนี้โรงแรมของเราเต็มแล้ว"

“บ้าจริง!”

ทัง โรลชูว โกรธมาก

ขณะที่เธอคิดว่าคนที่ทำแบบนี้กับเธอได้ กู โรลโรลและกลุ่มของเธอก็เดินเข้าไปหาเธอ ยิ้มเยาะเธอแสร้งทำด้วยน้ำเสียงขอโทษขณะที่เธอพูดว่า "ฉันขอโทษ โรลชูว ดูเหมือนว่าเราจะยกเลิกห้องของคุณโดยไม่ได้ตั้งใจในตอนนี้ฉันอาจจะต้องรบกวนคุณในการหาโรงแรมอื่นไปก่อนได้ไหมตอนนี้!"

"กู โรลโรล เธอเจตนาทำแบบนี้!"

ทัง โรลชูว จ้องมองเธออย่างเย็นชาด้วยสายตาที่เย็นชาซึ่งค่อนข้างน่ากลัว

"แล้วไงคุณจะทำอะไรกับฉันงั้นเหรอ?"

กู​ โรลโรล เงยคางขึ้นเพื่อตอบโต้ เธอไม่กลัว ทัง โรลชูว และแค่ต้องการให้ ทัง โรลชูว โกรธเท่านั้น

ทัง โรลชูว เหล่ตาของเธอและกำลังจะตอบกลับเมื่อพนักงานเคาน์เตอร์แตะที่ไหล่ของเธออธิบายว่า "คุณทังค่ะ ฉันขอโทษอย่างยิ่งดูเหมือนว่าจะมีคนจองห้อง เพรสซิเดนเชียลสวีทที่ดีที่สุดให้คุณ คุณสามารถเช็คอินได้ตอนนี้ โปรดอภัยให้ฉันสำหรับความผิดพลาดก่อนหน้านี้ด้วยค่ะ"

"อะไรนะ?"

ท่าทีของ กู โรลโรล เปลี่ยนจากความเย่อหยิ่งเป็นความกลัวในหนึ่งวินาที

โรงแรมแห่งนี้เป็นโรงแรมระดับ 5 ดาวที่มีชื่อเสียงที่สุดใน เมืองเอช และการจองห้อง เพรสซิเดนเชียลสวีท นั้นเป็นเรื่องยากมาก เหตุผลเดียวที่พวกเขาสามารถอยู่ในโรงแรมนี้ได้ก็เพราะสถานะของ จี ยินเฟง

แม้ว่าเขาจะไม่สามารถจองห้องเพรสซิเดนเชียลสวีทได้ตามก็ตาม

ไม่มีใครคาดคิดว่า ทัง โรลชูว จะสามารถอยู่ที่นั่นได้!

ทัง โรลชูว ไม่ตกใจเท่า กู โรลโรล เพราะเธอรู้ว่า ลู ชินจิน ต้องอยู่เบื้องหลัง

เธอยิ้มให้ กู โรลโรล เพื่อพยายามทำให้เธอโกรธ "ขอบคุณที่เป็นห่วงนะ แต่ดูเหมือนว่าฉันไม่จำเป็นต้องหาที่ใหม่อีกแล้ว"

ใบหน้าของ กู โรลโรล กระตุกอย่างรุนแรงสองครั้งดวงตาของเธอจ้องมองไปที่ ทัง โรลชูว อย่างโหดเหี้ยมราวกับว่าเธอต้องการสับเธอเป็นชิ้น ๆ

ดวงตาของ ลู ชินจิน จดจ่ออยู่กับรูปลักษณ์ที่สวยงามของเธอรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเขา

เธอพยักหน้าอย่างจริงใจขณะที่เธอยิ้มน่ารัก "แน่นอนนี่คือดอกไม้ที่คุณให้ฉัน"

ลู ชินจิน มองเธอด้วยสายตาที่ครุ่นคิด "คุณแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น ๆ แน่นอนหลังจากแต่งงานกับผู้ชายที่ร่ำรวย คุณไม่ได้ขอเพชรหรือทรัพย์สินใด ๆ คุณไม่ต้องการสถานะจากผม และคุณไม่ได้ขอใช้เงินของผมในฐานะสามีของคุณ ผมรู้สึกไม่มีตัวตนและไร้ประโยชน์เลย"

ทัง โรลชูว หัวเราะเบา ๆ กับคำพูดของเขา "ฉันมีเพชรและทรัพย์สิน ฉันสามารถได้รับสถานะด้วยความพยายามของตัวเอง ส่วนเงินของทังกรุ๊ปทั้งหมดเป็นของฉัน ตราบใดที่ฉันไม่ได้ใช้ชีวิตแบบฟุ่มเฟือยจนเกินไปฉันก็มีเงินเพียงพอสำหรับทั้งชีวิต สำหรับคุณ คุณสามารถอยู่กับฉันไปตลอดชีวิตนั่นทำให้คุณรู้สึกมีประโยชน์หรือไม่? "

คำพูดของเธอทำให้หัวใจของ ลู ชินจิน ชายที่สงบราวกับภูเขาเต้นเร็วขึ้น เขาหายใจเข้าลึก ๆ และถามอย่างใจเย็น "ผมขอถือเป็นก้าวแรกที่คุณตกหลุมรักผมได้ไหม?"

ทัง โรลชูว ตกตะลึงขณะที่เธอส่ายหัวอย่างโง่เขลา “ฉัน...ฉันไม่รู้ แต่ฉันเต็มใจที่จะใช้ชีวิตที่เหลือกับคุณ”

ใช่ เธอไม่แน่ใจเกี่ยวกับอารมณ์ของเธอ แต่จากก้นบึ้งของหัวใจ เธอต้องการใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับเขา

นั่นเป็นเพราะเขาเคารพเธอปฏิบัติต่อเธออย่างดีและให้ความปลอดภัยแก่เธออย่างที่ไม่เคยมีใครเคยมีมาก่อน

มันคุ้มค่าที่จะใช้ชีวิตร่วมกับเขา!

"ผมจะจำไว้ ผมจะรอให้คุณยอมรับผม แต่ผมหวังว่าวันนั้นจะมาถึงเร็วกว่านี้"

หลังจากที่เขาพูดเขาก็จูบเธอ จูบนั้นยาวนานและน่าหลงใหลเป็นพิเศษ