คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 106

เมื่อเห็นความแน่วแน่ของ ทัง โรลชูว แล้วท่าทางหยิ่งผยองของ เสี่ยวไอ ก็ลดลงจนไม่เหลืออะไรเช่นกัน เธอกัดฟันและวิ่งออกไปอย่างหดหู่

ขณะที่เธอจากไป ทัง โรลชูว ก็ดึงสายตาของเธอและเพิกเฉยต่อการปรากฏตัวของพวกเขา

กู โรลโรล รู้สึกไม่อดทนที่ เสี่ยวไอ หายไปนานแล้ว เมื่อเห็นเธอกลับมาคนเดียวดวงตาของเธอก็หลบตาด้วยความผิดหวัง “ทัง โรลชูว อยู่ที่ไหน?”

เสี่ยวไอ มีสีหน้าน่าเกลียด เธอลังเลก่อนที่จะพูดซ้ำสิ่งที่ ทัง โรลชูว พูด

หลังจากได้ยินคำพูดของ เสี่ยวไอ กู โรลโรล ก็โกรธ เธอลุกขึ้นจากที่นั่งและด่าว่า "นังบ้านั่น!"

เสี่ยวไอ ยืนอยู่ข้างหลังเธอถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ "โรลโรล เราควรทำยังไง? ตอนนี้เราไม่สามารถทำอะไรกับผู้หญิงคนนั้นได้ เพราะทั้งวิธีที่ยากและนุ่มนวลไม่ได้ผล"

กู โรลโรล ไม่ตอบ แต่ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยวจากความโกรธ เมื่อมองไปที่ด้านหลังของ ทัง โรลชูว เธอกัดฟัน ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยเจตนาที่หลอกลวง

กู โรลโรล รู้ว่า ทัง โรลชูว ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะจัดการกับตอนนี้ ประวัติของชายที่อยู่เบื้องหลัง ทัง โรลชูว ทำให้เธอโกรธ

เธอต้องการหาโอกาสที่จะทำให้ ทัง โรลชูว อับอายและสอนบทเรียนบางอย่างเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ อย่างไรก็ตามเธอไม่ได้คาดคิดว่าตัวเองจะต้องอับอายแทน

กู โรลโรล รู้สึกเกลียดชังและอิจฉาอย่างมาก

นังสาระเลวนั้นจะดีกว่าเธอทุกครั้งได้อย่างไร?

ผู้ชายของเธอตัวตนของเธอและแม้แต่ส่วนแบ่งของตระกูลทัง...เธอต้องมองไปที่ ทัง โรลชูว ทุกครั้งและอยู่ต่ำกว่า ทัง โรลชูว ทุกครั้ง

เธอมีความรู้สึกแบบนั้นมากพอแล้ว!

“กู โรลโรล?”

เมื่อเห็นท่าทีของ กู โรลโรล ที่เปลี่ยนไป เสี่ยวไอ และ เสี่ยวเหมยรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

หลังจากนั้นไม่นาน ทัง โรลชูว ก็พูดด้วยเสียงเยาะเย้ยว่า "กู โรลโรล ทุกคนไม่ว่างนะ ถ้าเธอจะทำสีหน้าแบบนั้นต่อไปฉันคิดว่าไม่จำเป็นที่ต้องถ่ายรูปด้วยกันหรอก"

กู โรลโรล หายใจเข้าลึก ๆ หันหน้าไปทาง ทัง โรลชูว ในที่สุดเธอก็ยิ้ม

อย่างไรก็ตามมันไม่ใช่รอยยิ้มที่เป็นมิตร เรารู้สึกได้ถึงการแข่งขันในอากาศ

"ทัง โรลชูว อย่าหยิ่งเกินไป เธอคิดว่าฉันไม่สามารถจัดการกับเธอได้งั้นเหรอ?"

“หึ ๆ บอกให้ฉันรู้ว่าเธอมีวิธีอะไรอีก ฉันจะเล่นเกมนี้กับเธอจนจบ?”

ทัง โรลชูว เยาะเย้ยเธอโดยไม่กลัวการคุกคามของเธอ

ใบหน้าของ กู โรลโรล กระตุกสองครั้งมีเงาแวบผ่านตาของเธอ "มารอดูกัน"