คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 136

"งั้นก็แกล้งทำต่อไปนะ"

ทัง โรลชูว จิกเธอ "ฉันกำลังทำเพื่อแก การประชุมประจำปีนี้สำคัญมากถ้าแกทำผลงานได้ดี แกจะมีโอกาสได้รับการเลื่อนตำแหน่งและมีโชค ถ้าแกคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อเดือนที่แล้ว ฉันบอกว่าฉันอยากจะ ดึง ลู เส้าหลิน ลงจากตำแหน่งรองผู้จัดการ ตอนนี้ฉันเป็นรองผู้จัดการแม้ว่าตำแหน่งของเราจะเท่ากัน แต่ หลี่ น่า ก็ให้ความสำคัญกับฉันมากขึ้น แกยังไม่เห็นว่าท่าทีของ ลู เส้าหลิน ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้แย่แค่ไหน"

"ที่แกพูดก็ถูก แต่มันเกี่ยวอะไรกับที่แกต้องการให้ฉันทำงานหนักด้วยล่ะ?" ใบหน้าของ ซอง อันยี เต็มไปด้วยความสับสน

ทัง โรลชูว อดไม่ได้ที่จะกลอกตาและจิกเธออีกครั้ง "แกนี่ซื่อบื้อมาก แม้ว่าฉันจะสามารถปราบปรามเธอได้ แต่เธอก็ยังเป็นรองผู้จัดการอยู่ดี แกสนใจตำแหน่งนี้ไหมล่ะ? เราจะดึงเธอลงมา พอถึงตอนนั้น ลู​ เส้าหลิน คงไม่มีอำนาจและ กู โรลโรล จะต้องเสียอาวุธของเธอไป คงไม่มีอะไรสนุกไปกว่านี้แล้ว”

คำพูดของ ทัง โรลชูว แสดงให้เห็นถึงการขอความร่วมมือเช่นเดียวกับการหลอกลวงและการวางกับดักเพื่อทำให้ใครบางคนหลงทาง

อย่างไรก็ตามแม้ว่า ซอง อันยี จะรู้ แต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีคัดค้านแม้แต่น้อย แต่ดวงตาของเธอกลับสว่างขึ้นและเป็นประกาย "ดูเหมือนว่ามันน่าสนุกทีเดียว"

"ใช่ไหมล่ะ? แกต้องทำงานหนักเพื่อประสิทธิภาพของแกสำหรับการประชุมประจำปีนี้สำคัญมาก อย่าทำให้ฉันผิดหวัง"

เธอตบไหล่ ซอง อันยี ด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

ซอง อันยี พยักหน้าเหมือนนกหัวขวาน เธอยิ้มขณะพูด "ไม่ต้องห่วง ตำแหน่งรองผู้จัดการจะต้องเป็นของฉันแน่นอน!"

เมื่อใกล้ถึงวันประชุมประจำปีบรรยากาศภายใน บริษัท ก็ร้อนขึ้นอย่างช้า ๆ พนักงานหลายคนแอบคุยเรื่องรายชื่อคนดัง

ระหว่างการสนทนาของพวกเขาเราสามารถได้ยินชื่อของ A-listers ที่มีอิทธิพลเหล่านั้นครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งรวมถึงหัวหน้า บริษัท บันเทิงอื่น ๆ ผู้กำกับใหญ่หลายคน

เห็นได้ชัดว่า ไทม์ เอนเตอร์เทรนเมนต์ได้ทุ่มเทอย่างมากในการกอบกูภาพลักษณ์ที่ถูกทำลายของพวกเขา

อย่างไรก็ตาม ไม่นานหลังจากการสนทนากันอย่างดุเดือดบางคนก็เริ่มคุยกันว่า ธันเดอร์โบล เอนเตอร์เทรนเมนต์ จะส่งใครมาหรือไม่

เมื่อพูดถึง ธันเดอร์โบล เอนเตอร์เทรนเมนต์ หลายคนก็แสดงสีหน้าโหยหา ในฐานะ บริษัท บันเทิงชั้นนำของวงการบันเทิงจึงเป็นความฝันของใครหลาย ๆ คน

แน่นอนว่าทุกคนรู้ดีว่าไม่ใช่แค่ใครก็สามารถเข้าสู่ บริษัท แบบนั้นได้

ซอง อันยี พยักหน้าอย่างตื่นเต้น "ถาม ถาม ถาม! ถามเลย!"

เย็นวันนั้น ทัง โรลชูว อาบน้ำและนั่งข้าง ลู ชินจิน เธอนอนลงอย่างเคยชินและวางศีรษะลงบนตักของเขา

ลู ชินจิน กำลังดูเอกสารบางอย่าง เมื่อเห็นเธอเป็นแบบนั้นเขาก็อดไม่ได้ที่จะขยับมือเพื่อดึงเอกสารออกให้พ้นทาง เขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอและท่าทีของเขาเต็มไปด้วยความอ่อนโยน "เหนื่อยเหรอ?"

"เปล่าค่ะ แม้ว่าฉันจะยุ่งอยู่กับการเตรียมการประชุมประจำปี แต่ก็ยังเป็นวันที่ดี"

ทัง โรลชูว จับแขนข้างหนึ่งของเขาและนำไปที่ใบหน้าของเธอ เธอคลอเคลียกับมันเบา ๆ

ลู ชินจิน ปล่อยให้เธอถูกับมันเหมือนลูกแมว เขาไม่สามารถช่วยตัวเองจากการสัมผัสแก้มของเธอได้ "อย่างแรกคุณได้รับบาดเจ็บและตอนนี้คุณมีภาระงานหนักมาก ดูเหมือนว่าคุณจะน้ำหนักลดลงนะ"

"ไม่เป็นไร ฉันไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องน้ำหนัก ขอแค่แผลของฉันไม่เป็นแผลเป็นเท่านั้นก็พอ"