คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 183

ทัง โรลชูว ไม่รู้ว่าเธอหมดสติไปนานแค่ไหน เธอรู้แค่ว่าเธอตื่นขึ้นมาในห้องที่มืดมาก มีกลิ่นอับชื้นจนน่าขยะแขยง ทำให้เธอรู้สึกคลื่นไส้

เธอลุกขึ้นนั่งและพบว่าแขนขาของเธอนั้นถูกมัดด้วยเชือก เธอไม่สามารถขยับตัวได้เลย

ทัง โรลชูว หยุดชั่วครู่และพยายามคิดย้อนกลับไป จู่ ๆ เธอก็จำได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ

"ลักพาตัว!"

เธอกำลังเดินทางไปหา ชินจิน แต่ถูกลักพาตัวในขณะนั้น!

ความรู้สึกกลัวเพิ่มขึ้นภายในตัวเธอ รู้สึกกลัวเพราะเมื่อเธอมองไปรอบ ๆ ตัว

สิ่งที่เธอเห็นมีแต่ความมืดมิด แต่ก็ยังมีแสงจันทร์สลัวที่ส่องเข้ามาในห้องนี้ เธอจึงรู้ว่าเธอถูกนำมาขังไว้ในโกดังร้างสักแห่งหนึ่ง

ทุกอย่างรอบกายเธอเงียบเกินไป รอบ ๆ ดูแปลกไปหมด เต็มไปด้วยความมืดและความเงียบงัน มันจึงทำให้เกิดความกลัวขึ้นภายในใจเธอ

“มีใครอยู่ไหม?”

เธอพูดขึ้นด้วยเสียงที่สั่นไหวเล็กน้อย

เสียงของเธอสะท้อนภายในพื้นที่โกดังแห่งนี้ มันทำให้เธอกลัวมากขึ้น

"มีใครอยู่ไหม? ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ! ทำไมต้องลักพาตัวฉันมา?"

ร่างกายของ ทัง โรลชูว สั่นสะท้าน

เธอไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ จิตใจของเธอเริ่มยุ่งเหยิง

“ใครเป็นคนลักพาตัวฉันมา”

“ลักพาตัวฉันมาแล้วจะมีประโยชน์อะไร?”

“หรือจะเป็น กู โรลโรล?”

ทัง โรลชูว ยังคงถอยหลังอย่างหวาดกลัว เห็นได้ชัดว่าคนเหล่านี้ไม่ใช่คนดี

เมื่อ ทัง โรลชูว เห็นรอยยิ้มที่น่ากลัวบนใบหน้าของพวกเขา หัวใจของเธอก็เริ่มสั่นไหว

"ฮ่า ๆ ๆ เราต้องมีเหตุผลที่จะลักพาตัวเธอด้วยเหรอ?"

ทั้งสี่คนมองหน้ากันและหัวเราะออกมา จากนั้นพวกเขาสแกน ทัง โรลชูว ตั้งแต่หัวจรดเท้า

"จุ๊ จุ๊ นักข่าวทัง เธอรู้ไหมว่าเธอดังใหญ่แล้วนะ"

"เธอเป็นหญิงสาวจากครอบครัวที่ร่ำรวยจริง ๆ เธอดูคุณตอนนี้สิ เธอกำลังทำให้ฉันเป็นคนหื่นนะ"

"ฮ่า ๆ ๆ คืนนี้ฉันกับพี่ ๆ จะเล่นกับเธอยังไงดีนะ?"

ปีศาจทั้งสี่ตัวคลี่ยิ้ม และเดินเข้าไปหา ทัง โรลชูว ช้า ๆ