คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 238

’สองคนนั้นทะเลาะกันบ่อย และไม่ชอบขี้หน้ากันนี่นา ความสัมพันธ์ของทั้งคู่พัฒนามาถึงขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?’

"เพราะ..."

เสี่ยวเซียว กัดริมฝีปากของเธอ เธอไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้

เมื่อเห็นว่าเธอไม่รู้จะทำอะไรต่อไป ลู เซียวเหยา จึงเลิกคิ้วขึ้นและอธิบายแทนเธอ “พี่สะใภ้ ไม่มีอะไรที่จะทำสำเร็จได้ในครั้งเดียวหรอกมันก็ต้องมีครั้งที่สอง ครั้งสาม และครั้งที่สี่ ตามมา”

“อย่างนั้นเหรอ?” ทัง โรลชูว ตัดสินทั้งสองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่แน่ใจว่าเธอพลาดอะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาไปหรือเปล่า

สายตาของเธอดูเหมือนจะทำให้ เสี่ยวเซียว รู้สึกผิดและไม่สบายใจ เธอแสร้งทำเป็นไม่อยากรู้และพูดว่า "เอาล่ะ เรามาที่นี่เพื่อล้างแค้นให้อันยี เราจะคุยเรื่องนี้หลังจากที่เราแก้ไขเรื่องอื่น ๆ แล้ว"

"ถูกต้อง" ทัง โรลชูว พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้

มันจะเป็นข่าวดีถ้า เสี่ยวเซียว และ เซียวเหยา ลงเอยด้วยกัน

เมื่อพวกเขากำลังจะขึ้นลิฟต์ ลู เซียวเหยา ก็อุทานออกมาว่า "เดี๋ยวก่อน มีใครบางคนยังไม่มาที่นี่"

"ใคร?" ทัง โรลชูว หันหน้ากลับมาและจ้องมองเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น

ลู เซียวเหยา หัวเราะเยาะ "เขาอยู่นี่ไง"

เขาชี้ไปที่ทางเข้าหลักของอาคาร และสายตาของสาวทั้งสามมองตามนิ้วของเขาไป

ร่างสูงกำลังเดินมาทางพวกเธออย่างรวดเร็ว

“โมเฟย!”

เมื่อเดินเข้ามาใกล้ ทัง โรลชูว ก็ร้องเสียงดังเมื่อเธอเห็นใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา

“ชู่ว ชู่ว คุณรู้จักเขาได้ไง?” เสี่ยวเซียว ถามที่คนข้าง ๆ

“เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับชินจิน”

ทัง โรลชูว เชื่อว่าเซียวเหยาเรียกโมเฟยมาที่นี่เพื่อช่วยพวกเขา

“บ้าเอ้ย!” ตอนแรกเธอต้องการแก้ไขปัญหานี้ด้วยความพยายามของพวกเธอเอง แต่เมื่อมีผู้ชายอีกสองคนอยู่เคียงข้าง พวกเขาอาจถูกเข้าใจผิดว่ากำลังมาแก้แค้น

"ฉันขอโทษนะ มาช้าไปหน่อย" เซิน โมเฟย หอบและยิ้มให้พวกเธออย่างเขินอาย

เมื่อเห็นทั้งคู่แสดง ลู เซียวเหยา และ เซิน โมเฟย ต้องกลั้นเสียงหัวเราะ เห็นได้ชัดว่าพวกเธอพยายามเปิดโปงคำโกหกของเธอ

"ฉันไม่ต้อนรับคุณที่นี่ ออกไป!" หยาง เฉียนเฉียน มีสีหน้าเศร้าหมอง เธอไม่สนใจคำถามอะไรทั้งนั้น แถมยังสั่งให้พวกเขาออกไปอีกด้วย

“นี่คือวิธีที่ตระกูลหยางปฏิบัติต่อแขกที่มาเยี่ยมงั้นเหรอ?”

ในเวลานี้ ซอง อันยี เดินไปและจ้องไปที่ หยาง เฉียนเฉียน ซึ่งกำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างเย็นชา

ดวงตาของ หยาง เฉียนเฉียน มีแสงแวววาวที่รุนแรงและโหดร้าย แต่ไม่นานนักเธอก็ดูหวาดกลัวร่างกายของเธอสั่นเทาอย่างควบคุมไม่ได้ และเธอเริ่มขอร้อง "อันยี มันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด ฉันไม่ควรแย่ง อี้เฉิน ไป มันเป็นความผิดของฉัน อย่าตีฉันเลย อย่าตีฉัน..."

การเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันของ หยาง เฉียนเฉียน ทำให้ ทัง โรลชูว และคนอื่น ๆ ตกตะลึง

จากนั้น ทัง โรลชูว และ เสี่ยวเซียว สบตากันก่อนที่พวกเขาจะเข้าหา หยาง เฉียนเฉียน ด้วยกัน

"หยาง เฉียนเฉียน เนื่องจากคุณชอบแสดง เราจะปล่อยให้คุณแสดงคนเดียวได้ยังไง?"

เมื่อเห็นว่าพวกเธอเดินเข้ามาหาเธอ ก็เห็นว่า หยาง เฉียนเฉียน ตกใจกลัวมากขึ้นขณะที่เธอตะโกน "พวกคุณจะทำอะไร?"