คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 241

ฉันไม่เหนื่อยหรอกตราบใดที่มีคุณอยู่ข้าง ๆ ฉัน

เสียงของเขาสั่นเล็กน้อย ราวกับว่าเขากำลังพยามที่จะข่มความรู้สึกที่ล้นหลามของเขา

ทัง โรลชูว เม้มปากเเน่น อีกมือกุมที่หน้าอกของเธอ ดวงตาคู่สวยเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวด ทำให้เธอยิ่งดูน่าสงสารเข้าไปอีก

“ผมคงไม่สามารถที่จะควบคุมตัวเองได้ ถ้าคุณยังมองผมด้วยสายตาแบบนั้นอยู่”

ลู ชินจิน ยิ้มพร้อมทั้งพูดกึ่งติดตลกกึ่งจริงจังว่า

ถ้าไม่ใช่เพราะสถานที่ เขาคงจะกอดเธอแน่นพร้อมกับจูบริมฝีปากแดงนุ่มนิ่มนั่นแล้ว

ได้ยินเช่นนั้น ทัง โรลชูว ก็เลิกคิ้วสูง สายตาของเธอฉายแววซุกซน

และจู่ ๆ เธอก็พุ่งตัวจู่โจมจูบที่ริมฝีปากของเขา

ดวงตาของเขาสะท้อนแสงวิบวับในขณะที่เขาโอบกอดเธอแน่น ไม่อยู่เฉย เขาจูบเธอกลับ ลิ้นของเขาทำให้เธอสูญเสียประสาทรับรสของตัวเองไป

เธอค่อย ๆ ตอบรับเขาอย่างเขินอาย แต่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรู้สึกแรงกล้า

เมื่อลิ้นของทั้งสองบรรจบกัน บรรยากาศก็เริ่มร้อนแรงขึ้นหนุ่มสาวสูญเสียการควบคุมตัวเอง

ก่อนที่เขาจะไม่สามารถห้ามใจตัวเองได้ ลู ชินจิน ถอนจูบอย่างไม่ค่อยเต็มใจ จ้องมองไปยังริมฝีปากน่ารักของเธอด้วยสายตาร้อนแรง

เขาสัมผัสลูบไล้ฝีปากเธออย่างทะนุถนอม พร้อมพูดว่า “กลับบ้านแต่วันนะวันนี้”

ทัง โรวชูวตอบตกลงอย่างแผ่วเบา

ทั้งสองยังคงกอดกันต่อไปสักพัก ก่อนที่เขาจะต้องผละไป

ลู ชินจิน เพิ่งจะออกไปไม่นาน เซา เสี่ยวหวัน และ กู โรลโรล ก็เข้ามา

ขณะที่ ทัง โรลชูว เดินเข้าไปเอาน้ำในห้องน้ำ เสียงน้ำไหลดังเสียจนเธอไม่ได้ยินความวุ่นวายที่เกิดขึ้นด้านนอกเลย

เมื่อเธอปิดก๊อกน้ำ เธอจึงสามารถได้ยินบทสนทนาด้านนอกชัดเจน

“โรลโรล พ่อของลูกเขาจะไม่ได้สติแบบนี้ตลอดไปเลยใช่ไหม?”

นั่นคือเสียงของ เซา เสี่ยวหวัน

ไม่เช่นนั้นแล้วล่ะก็ เธอคงไม่พยายามอย่างมากที่จะแย่ง จี ยินเฟง มาจาก ทัง โรลชูว

อีกไม่นานเธอก็จะได้เป็นผู้บริหารของ ทัง กรุ๊ป และภรรยาของบ้านตระกูลจี

เมื่อได้ยินคำพูดอันเย่อหยิ่งของหญิงสาวสองคนด้านนอก ทัง โรลชูว กัดฟันแน่นด้วยความเกลียดชัง พวกเธอเองซินะที่วางแผนทั้งหมดนี้

เธอเองก็ยังสงสัยว่าทำไม ทัง กรุ๊ป ถึงอยากลงทุนร่วมกับตระกูลจี

และตอนนี้เธอก็ได้รู้แล้วว่าใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง

มันคือบริษัทที่พ่อของเธอสร้างขึ้นมาด้วยน้ำพักน้ำแรงของเขา เธอจะไม่มีวันยอมให้ใครมาแตะต้องมัน

เธอไม่ได้พยายามที่จะแสดงตัว หรือไปทะเลาะกับผู้หญิงสองคนนั้น เธอเดินออกมาหลังจากที่พวกเขาได้ออกไปแล้ว

เธอเดินไปที่เตียงของพ่อ จ้องมองไปยังใบหน้าอันแสนอมทุกข์ของเขา รอยยิ้มเย้ยหยันปรากฎบนริมฝีปากของเธอ “คุณพ่อได้ยินหรือเปล่าคะ คุณพ่อทะนุถนอมพวกเขาด้วยรักสุดหัวใจ แต่กลับเป็นพวกเขาเองที่วางแผนเรื่องทั้งหมดนี้เพื่อที่จะแย่งทุกอย่างไปจากคุณพ่อ”

เธอรู้สึกผิดต่อพ่อของเธอ ได้แต่เม้มปากแน่นและพูดต่อไปว่า “พ่อคะ หนูจะไม่มีวันยอมให้ ทัง กรุ๊ป ตกไปอยู่ในมือของพวกเขา หนูจะปกป้องบริษัทของเรา เพื่อพ่อและแม่ค่ะ”