คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 25

หลังจากนั้นไม่นาน ทัง โรลชูวก็เข้ามาจากข้างนอก

"ผู้จัดการคะ คุณต้องการพบฉันเหรอคะ?"

“คุณรู้ไหมว่าทำไมฉันถึงอยากพบคุณ”

การจ้องมองของหลี่น่านั้นเฉียบคมมาก และเธอเปล่งประกายออร่าของผู้มีอำนาจที่เหนือกว่า

ทัง โรลชูวเคารพผู้จัดการคนนี้มาโดยตลอด เนื่องจากหลี่น่าไม่เพียงแต่มีความสามารถเท่านั้น แต่เธอยังมีความเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยมด้วย

ใครจะไม่ชอบผู้ประสบความสำเร็จสูงเช่นนี้? ไม่ต้องพูดถึงว่าเธอเคยช่วยโรลชูวมาหลายครั้งแค่ไหน

"ไม่ค่ะ ฉันไม่รู้ ผู้จัดการบอกฉันมาตามตรงเถอะค่ะ"

ทัง โรลชูวส่ายหน้า เธอคิดว่าไม่มีอะไรให้ยอมรับหรือทำอะไรผิด

“มิสทัง แม้ว่าฉันจะชื่นชมการทำงานที่เป็นมืออาชีพของคุณ แต่เราก็ต้องรักษาสิ่งต่าง ๆ ให้ชัดเจน ฉันไม่สนใจชีวิตส่วนตัวของคุณ แต่ฉันหวังว่าคุณจะไม่ปล่อยให้มันกระทบกับงานของคุณ คุณเห็นนักข่าวที่ชั้นล่างไหม? พวกเขาได้รับผลกระทบแล้ว พนักงานของเราจะเข้าและออกก็ลำบาก เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะคุณ ดังนั้นคุณควรเป็นคนดูแลก่อนหมดวันนี้ ฉันไม่ต้องการเห็นนักข่าวจากสื่ออื่น ๆ ที่ชั้นล่าง เข้าใจไหม?"

หลี่น่ามีความคมคายและดุดัน ซึ่งทำให้ภาพที่ดีของเธอดูโดดเด่นและมีพลังมากยิ่งขึ้น

เพียงแค่นั้น ทัง โรลชูวก็รู้สิ่งที่เกิดขึ้นทันที

เขาเรียกเธอเข้ามาเพราะเหตุนี้!

เมื่อเช้านี้เธอไม่ได้ออกไปทำข่าว ดังนั้น เธอจึงไม่รู้ว่ามีผู้สื่อข่าวจำนวนมากอยู่ชั้นล่าง

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์นี้เกิดจากเธอจริง ดังนั้น เธอจึงควรเป็นคนจัดการมัน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ทัง โรลชูวไม่ได้พยายามปัดความรับผิดชอบของเธอ เธอพูดตรง ๆ ว่า “ผู้จัดการไม่ต้องกังวล ฉันจะจัดการโดยเร็วที่สุด ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันขอตัวค่ะ”

"เอาล่ะ ไปได้ ตั้งใจกับงานของคุณ คุณเป็นคนที่ทำงานดี อย่าปล่อยให้ใครมาทำลายอนาคตของคุณ ฉันเชื่อว่าคุณจะดีขึ้นกว่าเดิมในอนาคตตามผลงานของคุณ"

ในที่สุดท่าทีที่เข้มงวดของหลี่น่าก็ผ่อนคลายลงมาก เธอไม่พูดจริงจังอีกต่อไป

ทัง โรลชูวตกใจ เธอรู้ความหมายของหลี่น่าทันที

เธอกำลังบอกให้โรลชูวอย่าไปสนใจคนที่ไร้ค่า

หรือว่าหลี่น่าจะเห็นข่าวเมื่อเช้านี้?

ทัง โรลชูวยิ้ม "ขอบคุณค่ะ ผู้จัดการ ฉันจะทำให้ดีขึ้นกว่านี้ค่ะ"

หลังจากนั้น เธอก็พยักหน้าให้หลี่น่าแล้วเดินออกไป

หลี่น่ายิ้มในห้องทำงานของเธอ

เธอเป็นนักข่าวด้วย ดังนั้นเธอจึงคุ้นเคยกับสถานการณ์ดังกล่าวมากกว่าใคร ๆ ดังนั้น เธอจึงมีความชำนาญในการจัดการกับมันมาก

“ขอบคุณที่สละเวลามาสัมภาษณ์ฉัน เกี่ยวกับคำถามของคุณ ฉันจะตอบคำถามทีละข้อ ก่อนอื่นฉันไม่มีความตั้งใจที่จะเดบิวต์เหมือนที่พวกคุณทุกคนพูด ฉันก็เป็นนักข่าวเหมือนกัน ฉันชอบงานนี้มากและไม่มีแผนที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรตอนนี้

“สำหรับสิ่งอื่น ๆ ฉันไม่มีอะไรจะพูดมาก กู โรลโรลเป็นลูกสาวของแม่เลี้ยงของฉัน ส่วนจี ยินเฟงเป็นเพื่อนสมัยเด็กของฉัน ทั้งสองคนคือครอบครัวของฉัน ดังนั้น...ตั้งแต่พวกเขาตัดสินใจที่จะอยู่ด้วยกัน ฉันพูดได้แค่ว่า ฉันเคารพการตัดสินใจของพวกเขาและได้แต่อวยพรให้พวกเขา เพราะว่าพวกเขามีความรักอย่างบริสุทธิ์ใจ ฉันจึงเต็มใจมอบให้พวกเขา”

“สุดท้ายนี้ ฉันอยากจะขอให้ทุกคนได้โปรดหยุดถามเกี่ยวปัญหานี้ พี่สาวของฉันท้องแล้ว ได้โปรดอย่าทำร้ายเธอ”

หลังจากให้สัมภาษณ์เสร็จ ทัง โรลชูวก็โค้งคำนับผู้ฟังอย่างสุดซึ้ง

เธอดูจริงใจและซื่อสัตย์ ไม่มีการแสดงแต่อย่างใด

แต่จากคำพูดของเธอ ทุกคนจับได้อย่างชัดเจนถึงความรู้สึกสูญเสีย ความเศร้า การทำอะไรไม่ถูก ความเจ็บปวดและอื่น ๆ อีกมากมายที่อธิบายไม่ได้ คำพูดของเธอฟังดูซาบซึ้งมาก

ผู้สื่อข่าวดูเหมือนจะรู้สึกได้และไม่รู้ว่าจะถามอะไรเธอต่อไป

ทัง โรลชูวเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและเธอรู้ว่าเธอได้รับผลตามที่ต้องการ

ฉลาดในการสื่อสาร ต่อหน้าผู้คนบางทีเธออาจจะไม่มีประสบการณ์เท่านักข่าวบางคนที่นั่น แต่การคิดอย่างรวดเร็วของเธอนั้นดีที่สุด

เธอให้ข้อมูลมากมายในคำพูดของเธอ ซึ่งมากพอที่จะทำให้นักข่าวฟังและคาดเดาได้