คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 269

เมื่อเทียบกับ ลู เส้าหลิน แล้วนั้น ทัง โรลชูว ได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มีรอยขีดข่วนเล็กน้อย แต่มันก็ดูน่ากลัวมากเมื่อเห็นรอยนั้นบนหน้าขาว ๆ ของเธอ

ลู ชินจิน จึงประหลาดใจเมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอมีรอยขีดข่วน

“เกิดอะไรขึ้นกันแน่?” เขาถาม

"ฉันไปมีเรื่องกับคนอื่นมาน่ะ"

ทัง โรลชูว ลังเลเล็กน้อยก่อนที่เธอจะตอบ แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ต้องบอกอยู่ดี

ลู ชินจิน ขมวดคิ้วขณะที่เขาจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอ ไม่ควรมีรอยขีดข่วนแม้แต่น้อยบนใบหน้าที่ขาวเนียนของเธอ

“แล้วพวกนั้นล่ะ พวกเขาได้รับบาดเจ็บไหม?” เขายื่นมือออกมา และลูบไล้รอยขีดข่วนของเธอ แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง

"ฉันมีอาการบาดเจ็บเล็กน้อย แต่พวกนั้นไม่เป็นอะไร"

เมื่อเห็นแววตาห่วงใยของเขา ทัง โรลชูว ก็รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย นับตั้งแต่ที่เธอแต่งงานกับเขา เธอก็สร้างปัญหาให้เขามาโดยตลอด และทำให้เขาต้องกังวล

เธอจับมือเขามากุมไว้ จากนั้นเขาก็เงยหน้าขึ้นมองเธอ

เธอเห็นดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเป็นห่วง ทัง โรลชูว ก็เม้มปากและยิ้ม "ชินจิน ขอโทษนะคะ ฉันทำให้คุณเป็นห่วงอีกแล้ว"

ปกติแล้วตาของเธอจะดูสดใส ตอนนี้ดูมืดมนเพราะเต็มไปด้วยความรู้สึกเสียใจและรู้สึกผิด

ลู ชินจิน เม้มริมฝีปากบางของเขา เขาขมวดคิ้วแน่นมองไปที่เธออย่างเงียบ ๆ

ดวงตาของเขามืดมิดราวกับน้ำหมึก ทำให้เขาซ่อนอารมณ์ของเขาไว้ได้อย่างสมบูรณ์

เขาโกรธมาก!

ทัง โรลชูว รู้สึกถึงความไม่พอใจของเขาอย่างรุนแรง และความรู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย เธอจึงเปิดปากอธิบายทันที “ฉันไม่ได้ตั้งใจจะสู้นะ พวกนั้น…”

หลังจากจบประโยคคางของเธอก็ถูกเขาบีบ เขาเชยคางของเธอเพื่อให้เธอสบตากับเขา

"ไม่ถูก" เขาพูดเบา ๆ

"ไม่ถูก?" เธอขมวดคิ้ว พูดตามตรง ตอนนี้จิตใจของเธอตกอยู่ในภาวะสับสนวุ่นวาย นอกเหนือจากการต่อสู้ เธอก็ไม่รู้แล้วว่าเธอทำอะไรผิด

เมื่อเห็นสีหน้าสับสนของเธอ เขาก็รู้ว่าเธอไม่รู้ว่าทำอะไรผิดมา

อันที่จริงความผิดของเธอเป็นเพียงสิ่งที่เขาไม่ชอบ

เขาถอนหายใจเบา ๆ และจูบที่ริมฝีปากของเธอเบา ๆ ราวกับขนนกเกาะอยู่บนริมฝีปากของเธอ

"ชูว ผมไม่อยากเห็นคุณมองผมด้วยสายตาที่รู้สึกผิด ผมไม่อยากให้คุณขอโทษผม หรือขอบคุณผม เราแต่งงานกันแล้วไม่ใช่เหรอ?"

เขาพึมพำเบา ๆ ใกล้ริมฝีปากของเธอ