ประคองแก้วไวน์ผลไม้ในมือ ซอง อันยี ยืนเงียบ ๆ อยู่ในมุมหนึ่ง ดวงตาที่ถูกตบแต่งอย่างโฉบเฉี่ยวด้วยอายโชว์โดว์ จ้องไปยังร่างสูงโปร่งที่ยืนอยู่ไม่ไกลจากเธอนะ
เธอสงสัยว่าอะไรกันที่ทำให้เขาระเบิดเสียงหัวเราะลั่นขนาดนั้น
เสียงหัวเราะคิกคักลอดผ่านริมฝีปากแดงระเรื่อของเธอ ระหว่างทางมาที่นี่ เขาบ่นมาตลอดทางว่าเขายอมมาก็เพราะพี่สะใภ้ของเขาขอให้เขามาเป็นเพื่อนเธอ
อย่างไรก็ตาม เขาดูเปลี่ยนไปราวกับเป็นคนละคนเมื่อเขามาถึงในงาน
เขาทิ้งเธอไว้คนเดียว เดินไปทั่วงาน ยุ่งอยู่กับการดื่มและพูดคุยไปเรื่อยราวกับหนุ่มสังคม
ซอง อันยี ดื่มไวน์ผลไม้ในแก้วรวดเดียวด้วยความโกรธ
“อืม หวาน อร่อย”
เธอมองหาพนักงานเสิร์ฟไปรอบ ๆ เพื่อขอเครื่องดื่มเพิ่ม ทันใดนั้นสายตาก็ไปหยุดอยู่ที่ร่างคุณตา
เธอหยุดมองหาพนักงานเสิร์ฟ และวิ่งไปหาร่างคุ้นตานั้น
แต่ด้วยความที่มีผู้คนมากมายอยู่ภายในห้องจัดเลี้ยงเพียงแค่พริบตาเดียวเธอก็คลาดกับคน ๆ นั้น
หายใจหอบ เธอยังคงมองหาคน ๆ นั้นท่ามกลางฝูงชน
จู่ ๆ ก็มีคนมาแตะที่ไหล่เธอ เธอหันหลังกลับไปก็พบกับดวงตาใสซื่อบริสุทธิ์คู่หนึ่ง
“คุณกำลังมองหาใครอยู่หรือเปล่าคะ?” เธอคนนั้นถามพร้อมกับส่งยิ้มสดใส
เธอหยุดชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะส่ายหน้า “เปล่าค่ะ ฉันกำลังมองหาห้องน้ำ”
มองไปรอบ ๆ ถ้ายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ “ที่นี่ใหญ่มากเสียจนฉันหาทางไปห้องน้ำไม่เจอ คุณพอจะทราบไหมคะ?”
เด็กสาวพยักหน้า “ฉันรู้ค่ะ ฉันจะพาคุณไปเอง”
ซอง อันยี ไม่ได้ปฏิเสธความช่วยเหลือ และพูดตอบไป “ขอบคุณมากค่ะ ขอโทษที่ต้องรบกวนคุณ”
“ทัง โรลชูว อยากเจอฉัน?” เซิน เฉียน ขมวดคิ้วด้วยความงุนงง “ทำไมเธอถึงอยากเจอฉันล่ะ?”
ซอง อันยี ปล่อยเธอไปและถอยหลังกลับมา อธิบายและยิ้มออกมา “เป็นเพราะเรื่องคลิปวิดีโอน่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของเธอคนอื่น ๆ คงจะยังคิดว่า ชูวชูว เป็นนางมันร้าย”
“ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร” เซิน เฉียน ตอบกลับนิ่ง ๆ
“สำหรับเธออาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร แต่กับ ชูวชูว นั่นคือเรื่องที่ช่วยชีวิตเธอไว้ ดังนั้นเธอจึงอยากจะขอบคุณเธอด้วยตัวเอง”
“นั่นไม่จำเป็น…” เซิน เฉียน ดึงมือของเธอกลับ เพราะเธอเคยทำร้าย ทัง โรลชูว มาก่อน และคลิปวิดีโอนั่นก็แทบจะไม่ได้ช่วยไถ่บาปอะไรเธอเลย เธอไม่สมควรได้รับคำขอบคุณ
“ฉันไม่สนหรอก เธอต้องไปเจอโรลชูว ไม่อย่างนั้นเธอคงจะเสียใจมาก”
ระหว่างพูด ซอง อันยี ก็บอกที่อยู่ของ ทัง โรลชูว ให้กับ เซิน เฉียน พร้อมกับโน้มน้าวให้เธอไป ก่อนจะเดินออกมาจากห้องน้ำ
ยืนนิ่งอยู่ในห้องน้ำ เซิน เฉียน รู้สึกสับสนกับสิ่งที่ ซอง อันยี ได้บอกเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม