คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 366

อะไรกันเนี่ย?

เธอโยนมันทิ้งทันที และรีบลุกออกจากเตียง คว้าโทรศัพท์แล้ววิ่งไปที่ระเบียง

ลู ชินจิน ออกจากห้องน้ำ เมื่อเห็นว่าเธอกำลังวิ่งไปที่ระเบียงเขาจึงพยายามหยุดเธอเอาไว้ แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร เธอก็วิ่งไปที่ระเบียงแล้วปิดประตูแล้ว

เธอวิ่งราวกับว่ามีสัตว์ประหลาดวิ่งไล่เธอ

ลู ชินจิน ส่ายหัวด้วยเสียงหัวเราะ เขาเดินไปที่เตียงและสังเกตเห็นว่ามีของสีแดงบนผ้าปูที่นอนสีเทา

คิ้วเหมือนลูกศรของเขาขมวดคิ้วขณะที่เขาเดินผ่านไป ดวงตาของเขาบ่งบอกถึงสนุกสนาน

นั่นคือเหตุผลที่เธอวิ่งหนีอย่างรวดเร็ว

ที่ระเบียง ทัง โรลชูว คำรามใส่ผู้หญิงที่อยู่อีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ “หยิง เสี่ยวเซียว ของขวัญนั่นมันอะไรกันเนี่ย?”

อีกด้านของสาย หยิง เสี่ยวเซียว หัวเราะเบา ๆ "ทำไมล่ะ ฉันค่อนข้างรอบคอบใช่ไหมล่ะ?"

"รอบคอบก็บ้าล่ะ!" ทัง โรลชูว โกรธมาก

“ชินจินจะคิดยังไง ถ้าเขาเห็น”

เธอไม่อยากให้ชินจินเข้าใจเธอผิด

หยิง เสี่ยวเซียว ไม่ไยดี "ก็ไม่เห็นต้องคิดยังไงเลย เขาจะขอบคุณฉันด้วยซ้ำ"

“หยิง เสี่ยวเซียว!” ทัง โรลชูว คำรามออกมาด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นว่าเธอกำลังโกรธจริง หยิง เสี่ยวเซียว จึงต้องตอบอย่างอาย ๆ ว่า "รีบซ่อนมันสิ สามีเธอจะได้ไม่เห็น"

“ซ่อนไว้ เพื่อไม่ให้เขาเห็น?”

รูม่านตาของ ทัง โรลชูว เบิกกว้างด้วยความตกใจ แย่แล้ว! มันยังอยู่บนเตียง เธอรีบดุเพื่อนเธอทันที

ไม่ใช่เวลามาคุยกับ หยิง เสี่ยวเซียว แล้ว เธอวางสายอย่างรวดเร็วและรีบวิ่งเข้าไปในห้อง

เมื่อเธอรีบเข้าไปเธอก็เห็นชายคนนั้นนั่งอยู่บนเตียงโดยจดจ่ออยู่กับแล็ปท็อปของเขา เมื่อได้ยินเสียงเขาจึงเงยหน้าขึ้นไปเธอ

ทัง โรลชูว กลืนน้ำลายของเธอก่อนที่จะแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น "ขอฉันเก็บของก่อนนะ"

ขณะที่เธอพูดเธอก็เดินไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า

หลังจากซ่อนชุดชั้นในไว้ที่ด้านในสุดของตู้แล้ว ทัง โรลชูว ก็ถอนหายใจก่อนจะพึมพำกับตัวเอง "เสี่ยวเซียว อันยี ถ้าพวกแกสองคนแต่งงาน ฉันจะให้ของขวัญแบบนี้เหมือนกันแน่นอน"

ในขณะที่เธอปิดประตูตู้ เธอก็หันกลับมาและตกลงไปในอ้อมกอดที่อบอุ่น

เธอตะโกนด้วยความประหลาดใจก่อนที่จะเงยหน้าขึ้น และพบกับรูม่านตาที่มืดคู่หนึ่งซึ่งมันส่องแสงที่ทำให้เธอหลงใหล

ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีที่เธอจ้องมองเขา

เธอไม่รู้เลยว่าเธอช่างยั่วยวนแค่ไหน

เขาก้มศีรษะลงและจูบเธอที่ริมฝีปาก

กลิ่นของความโหยหวน ความปรารถนาอบอวลไปทั่วทั้งห้อง