คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 389

เมื่อสิ้นสุดเสียงของเธอ ทัง โรลชูว หน้าซีดเผือดลง “เธอก็ไปพบผู้อาวุโสเฉินมางั้นเหรอ?”

“แน่นอน” กู โรลโรล ไม่ได้พยายามซ่อนความทะเยอทะยานของเธอในครั้งนี้ ก็ในเมื่อฉันต้องการที่จะเป็นผู้บริหารของ ทังอกรุ๊ป คนต่อไป ฉันก็ต้องสู้ทุกวิถีทางเพื่อประโยชน์ของฉันสิ”

เป็นตามที่คาดไว้ เธอช้าไปก้าวหนึ่ง

ทัง โรลชูว สูดลมหายใจเข้าลึก ผู้อาวุโสเฉิน บอกว่าเขาจะไม่สนับสนุนเราทั้งคู่ เขาโกหกฉันอย่างนั้นเหรอ?”

เธอแค่ต้องการจะแกล้งพูดแหย่โดยใช้คำพูดของผู้อาวุโสเฉินเท่านั้น ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้รู้ความจริงจากสิ่งนี้

เมื่อ กู โรลโรล ได้ยินเธอพูด ความรู้สึกผิดแล่นผ่านขึ้นมายังใบหน้าของเธออย่างรวดเร็ว แต่ ทัง โรลชูว ก็สังเกตเห็นได้ทัน

ความกังวลที่อยู่ในใจได้คลายลง ทัง โรลชูว หยักริมฝีปากขึ้น “ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสเชิญก็จะไม่สนับสนุนเธอเหมือนกันนะ”

“สนับสนุนสิ เขาจะสนับสนุนฉัน” กู โรลโรล ที่พยายามแกล้งทำเป็นมั่นใจแต่ก็ไม่เป็นผล เธอในตอนนี้นั้นเริ่มกระวนกระวายใจและวิตกกังวล ผลโหวตของผู้อาวุโสเฉิน มีผลอย่างมากต่อทั้งเธอ และ ทัง โรลชูว เธอจะแพ้ให้กับ ทัง โรลชูว ไม่ได้

ทัง โรลชูว ยิ้มอย่างอ่อนโยน “ถ้าอย่างนั้น ฉันก็จะรอเจอเธอที่การประชุมผู้ถือหุ้นที่จะมีขึ้นในครั้งนี้แล้วกันนะ”

พูดจบเธอก็หันหลังกลับ รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอหายบอกไปทันทีพร้อมกับดวงตาของเธอแน่วแน่ เธอจะไม่ยอมแพ้กับคะแนนเสียงของผู้อาวุโสเฉินหรอก

“เซียวเหยา ช่วยฉันหน่อย”

“ไม่ว่าคุณจะต้องการความช่วยเหลืออะไรพี่สะใภ้ คุณแค่บอกผมมา” ลู เซียวเหยา หันหลังกลับไปจ้อง กู โรลโรล และ จี ยินเฟง ดวงตาของเขาฉายแววดุร้าย “ถ้าบอกให้ผมไปฆ่าพวกเขา ผมก็จะทำอย่างไม่ลังเล”

ถ้ากินเขาได้ก็จะกิน เธอหยุดเดินจ้องไปที่เขาอย่างหมดหนทาง “เราเป็นพลเมืองที่ปฎิบัติตามกฏหมายนะ เราจะไม่ทำตัวเหมือนพวกคนเถื่อนที่ฆ่าคนเป็นผักเป็นปลาได้ง่าย ๆ”

ลู เซียวเหยา หยักไหล่อย่างไร้เดียงสา “ผมล้อเล่นน่ะ มันก็แค่การอุปมาอุปไมย”

ถ้าเค้าต้องฆ่าใครซักคนจริง ๆ เขาก็คงไม่สามารถที่จะทำเรื่องโหดร้ายอย่างนั้นได้

จากนั้นมันจะเป็นแค่เรื่องล้อเล่นเท่านั้น

ทัง โรลชูว ถอนหายใจอย่างหมดหนทางก่อนจะเริ่มเดินต่อไป

“หาใครสักคนให้ช่วยจับตาดูผู้อาวุโสเฉินให้ฉันที ฉันอยากจะรู้กิจวัตรประจำวันของเขา”

“แน่นอน ผมเชื่อคุณ” จี ยินเฟง ยกมือขึ้นมาลูบที่แก้มของเธออย่างแผ่วเบา รอยยิ้มของเขาอบอุ่นและนุ่มนวล

“ยินเฟิง…” ความเชื่อมั่นของเขาทำให้ กู โรลโรล รู้สึกซาบซึ้งเป็นอย่างมาก มันยิ่งทำให้เธออยากที่จะเป็นเจ้าของ ทัง กรุ๊ป มากยิ่งขึ้น จากนั้นเธอก็จะได้กลายเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฏหมาย และเป็นนายหญิงแห่งบ้านตระกูลจี

“รีบขึ้นไปข้างบนกันเถอะ ลูกชายทั้งสอง และลูกสะใภ้ของผู้อาวุโสเฉินกำลังรอเราอยู่” กู โรลโรล เดินนำขึ้นบันไดตึกไป

จี ยินเฟง ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม จ้องมองร่างของเธอที่เดินขึ้นบันไดไป มีความลึกล้ำซ่อนอยู่ในดวงตาของเขา มันฉายแววขยะแขยงออกมาเล็กน้อย

“ยินเฟง รีบ ๆ ขึ้นมาได้แล้ว” กู โรลโรล ยืนอยู่ด้านบนสุดของบันได เรียกให้เขาตามมา

ประกายในดวงตาของเขาระยิบระยับ ก่อนจะเดินเข้าไปหาเธอ

“เป็นอย่างไรบ้าง?”

หยิง เสี่ยวเซียว วางจานลงบนโต๊ะก่อนจะนั่งลงด้านตรงข้ามกับ ทัง โรลชูว จ้องมองอย่างสงสัยใคร่รู้มาที่เธอ และค่อย ๆ ตักน้ำซุปขึ้นมาซด