คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 446

หยิง เสี่ยวเซียว เม้มปาก “เธอทำเหมือนกับว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเธออย่างนั้นแหละถ้า เซิน โมเฟย ไม่อยู่ที่นั่น เธอยังมีพวกเราไม่ใช่เหรอ?”

“ทำไม? เธออิจฉางั้นเหรอ?” ทัง โรลชูว พูดหยอกล้อพร้อมกับยิ้มออกมา

“ใครอิจฉากัน?” หยิง เสี่ยวเซียว จ้องเธออย่างโกรธเคือง

ทัง โรลชูว ยิ้มแต่ไม่ได้พูดอะไร เธอยิ้มอย่างมีความหมายออกมา

“ก็ได้ ก็ได้ ใช่ฉันอิจฉา “ความมหมายของฉันก็คือ อันยี ปิดบังเรื่องทุกอย่างจากฉันมาตลอด แล้วอยู่ ๆ ก็เริ่มออกเดทกับโมเฟย และตอนนี้ก็ยังเต็มใจที่จะให้เขาช่วยเธออีก ฉันไม่พอใจกับเรื่องนี้เลยนะ”

เธอพูดเรื่องจริง เมื่อนึกไปถึงมิตรภาพความเป็นเพื่อนระหว่างเธอกับ อันยี เทียบไม่ได้เลยกับความสัมพันธ์ของเธอกับ เซิน โทเฟย คนที่เธอเพิ่งจะเริ่มศึกษาดูใจ ยิ่งคิดก็ยิ่งทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิด

ทัง โรลชูว ส่ายหน้าก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเหนื่อยใจ “เธอ…”

“ฉันทำไมเหรอ?”

“เปล่าหรอก” ทัง โรลชูว ยิ้มและไม่ได้พูดอะไรอีก

หยิง เสี่ยวเซียว รู้สึกไม่สบายใจ ผลักจานข้าวของเธอออกไปด้านข้างอย่างหงุดหงิด “ฉันไม่อยากกินอีกแล้ว นี่มันแย่มากเลย” ก่อนจะหยิบเครื่องดื่มของเธอขึ้นมายกดื่มเข้าไปอึกใหญ่

เมื่อเห็นดังนั้น ทัง โรลชูว เลิกคิ้วบางของเธอขึ้น “ทำไมเธอถึงทำตัวเป็นเด็กแบบนี้นะ?”

“ฉันก็จะหาแฟนให้ได้เหมือนกัน” หยิง เสี่ยวเซียว กระแทกขวดเครื่องดื่มลงบนโต๊ะอย่างแรง

“เธอแน่ใจเหรอ?” ทัง โรลชูว จ้องไปที่เธอด้วยความสงสัย

หยิง เสี่ยวเซียว เชิดคางขึ้นอย่างอวดดี “แน่นอนสิ เธอมีสามี อันยีมีแฟน ครั้งหน้าเวลาพวกเราออกไปเที่ยวกัน พวกเธอก็จะอยู่กันเป็นคู่ ๆ ส่วนฉันก็จะตัวคนเดียว ฉันก็จะรู้สึกถูกแบ่งแยก”

คำพูดนี้รู้สึกคลับคล้ายคลับคลาเหมือนเธอเคยพูดมาก่อน

เธอยังจำได้ถึงคำที่อันยีตอบกลับเธอมา

หยิง เสี่ยวเซียว หรี่ตา “ชูวชูว ทำไมฉันรู้สึกว่าเธอกำลังตั้งตารอดูการแสดงอะไรอยู่”

“เธอคิดมากไปแล้ว เธอเป็นเพื่อนรักฉันนะ แน่นอนสิว่าฉันจะต้องอยากให้เธอมีเดทที่ราบรื่น”

การที่เน้นคำว่า ‘เธอ’ ทำให้ หยิง เสี่ยวเซียว รู้สึกจนลุกไปทั้งตัว

“ทัง โรลชูว เธอพูดปกติได้ไหม?”

ทัง โรลชูว วางชามซุปลงบนจานรอง แล้วจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะหยิบจานขึ้น “ส่วนฉันนั้นมีอะไรอีกอย่างที่ต้องทำ ดังนั้นฉันจะมานั่งพูดไร้สาระกับเธอต่อไม่ได้หรอกนะ”

เมื่อพูดจบ เธอหันหลังกลับและเดินไปที่ที่เก็บจาน

เมื่อเห็นดังนั้น หยิง เสี่ยวเซียว รีบลุกขึ้นยืน “รอฉันก่อน!”

หยิง เสี่ยวเซียว ถือจานของเธอและรีบวิ่งตามเธอไป