คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 485

ลู ชินจิน กำลังคุยเรื่องงานอยู่กับ มู่ หลิง ตอนที่เขารับโทรศัพท์ของ ทัง โรลชูว

ทันทีที่เขาเห็นว่าใครกำลังโทรมานั้น ท่าทีที่เย็นชาและตึงเครียดบนใบหน้าของเขาก็หายไปทันที

มู่ หลิง เลิกคิ้วอย่างสงสัย ต้องเป็นคุณผู้หญิงแน่ ๆ

ท่านประธานเย็นชาเป็นเหมือนภูเขาน้ำแข็ง เขาจะละลายต่อหน้าภรรยาของเขาเท่านั้น

ลู ชินจิน เดินไปที่หน้าต่างก่อนจะรับสาย

“ชินจิน คุณกลับบ้านเมื่อไหร่คะ?”

เขาได้ยินเสียงของ ทัง โรลชูว ทันทีที่เขาหยิบขึ้นมา

ลู ชินจิน โค้งงอริมฝีปากของเขา “ทำไม คุณคิดถึงผมไหม?”

“ค่ะ ฉันคิดถึงคุณแล้ว ฉันอยากกินอาหารเย็นกับคุณ”

ในอีกด้านหนึ่งของโทรศัพท์ ทัง โรลชูว ไม่สามารถเห็นได้ว่า ลู ชินจิน มึนงงทันทีที่เธอพูดแบบนี้ และดวงตาของเขาก็ลุกวาวเหมือนดวงดาว

เขามองออกไปนอกยังท้องฟ้าที่มืดมิดนอกหน้าต่าง ด้วยแสงอันอ่อนโยนในดวงตาของเขา เขาพูดเบา ๆ ว่า "ได้สิผมจะกลับไปเร็ว ๆ นี้ครับ"

“งั้นฉันจะรอนะคะ”

เธอวางสายหลังจากพูดแบบนั้น

ลู ชินจิน วางโทรศัพท์มือถือและยิ้ม จากนั้นเขาก็หันกลับมาและพูดกับ มู่ หลิง ซึ่งยังคงนั่งอยู่บนโซฟาว่า “มาสรุปกันดีกว่า พรุ่งนี้เราค่อยพูดถึงเรื่องที่เหลือกัน”

มู่ หลิง เลิกคิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนงานจะจบลงทั้งวัน

หลังจากปิดคอมพิวเตอร์แล้ว ลู ชินจิน ก็ไปหยิบเสื้อโค้ทของเขาซึ่งแขวนอยู่ที่ด้านหลังของเก้าอี้ เขาออกจากสำนักงานไปกับ มู่ หลิง

...

เมื่อ ทัง โรลชูว จัดโต๊ะเสร็จแล้ว เธอได้ยินเสียงป้าอู๋จากนอกห้องอาหาร

“นายท่าน ในที่สุดนายท่านก็กลับมา คุณหญิงรอท่านมาสักพักแล้ว”

เมื่อมองไปที่ซุปที่เธอเสิร์ฟเขา ลู ชินจิน กระพริบตาและรู้สึกได้ถึงกระแสความอบอุ่นจากก้นบึ้งของหัวใจของเธอ เขาชะงักไป ก่อนจะหยิบช้อนขึ้นมาชิม

"มันอร่อยนะ" เขาหันมายิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน

"จริง ๆ เหรอคะ?" เธอกระปี้กระเป่าสุด ๆ และดวงตาของเธอก็โค้งงอด้วยรอยยิ้ม “ถ้าอย่างนั้นคุณควรกินมากกว่านี้นะ ยังเหลืออีกเยอะเลย”

จู่ ๆ เขาก็รู้สึกถึงความรักที่หลั่งไหลออกมาจากใจของเธอ เขาเอื้อมมือไปจับเธอ และเอามาจูบที่ริมฝีปากก่อนที่เธอจะรู้ตัว

มันเป็นจูบเบา ๆ

เขาพูดว่า "ชูวชูว ผมมีความสุขมาก"

เธอเป็นเหมือนบ้านให้เขา และทำให้เขารู้สึกถึงความอบอุ่นของการเป็นส่วนหนึ่งของที่ไหนสักแห่ง

เธอยิ้มอย่างอ่อนโยนและดวงตาของเธอก็เป็นประกาย "ฉันมีความสุขมากเช่นกัน เพราะฉันมีคุณ"

แสงสีส้มโอบล้อมพวกเขา ความอบอุ่นและความหวานก็ไหลเข้ามาระหว่างพวกเขาอย่างเงียบ ๆ บางทีนี่อาจเป็นความสุขที่หาไม่ได้จากที่ไหนแล้ว