คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 488

เมื่อเซียวเหยาเปลี่ยนเรื่อง หลิงเหยาก็พูดขึ้นว่า "ใช่ เป็นเรื่องยากที่พี่ใหญ่กับพี่สะใภ้จะมาเที่ยวกับพวกเรา มาสนุกกัน"

“แล้วอยากเล่นอะไรล่ะ?” เซินมูถาม

ในเวลานี้ ทัง โรลชูว ยกมือขึ้นและพูดว่า "ฉันมีข้อเสนอ"

ทุกคนหันไปมองเธอทีละคน เธอค่อย ๆ ยกมุมริมฝีปากของเธอขึ้นช้า ๆ “ฉันจำได้ ครั้งที่แล้วที่เราเล่นลูกเต๋ากัน คนที่เล่นได้แย่ที่สุดดูเหมือนจะยังไม่ได้สารภาพรักใช่ไหม?”

ครั้งสุดท้าย? คนที่เล่นได้แย่ที่สุด?

เซินมูและกลุ่มของเขาขมวดคิ้ว เพราะกำลังนึกว่าคนที่เล่นได้แย่ที่สุดเป็นใคร

“พี่รอง พี่เป็นคนเล่นที่เล่นได้แย่ที่สุดใช่ไหม?” หลิงเหยาเลื่อนสายตาไปที่เซินมู

เซินมูส่ายหัว “ไม่ใช่ หยวน ดูเหมือนจะเป็นคนที่เล่นได้แย่ที่สุด”

จากนั้นเขาก็หันไปมองชูหยวน

ชูหยวนก็ส่ายหัวเช่นกัน "ไม่ใช่ ไม่ใช่ฉัน คงเป็นเซียวเหยา"

เขามอง ลู เซียวเหยา ที่นั่งฝั่งตรงข้าม

“แน่นอนว่าไม่ใช่ฉัน” ลู เซียวเหยา รีบตะโกนออกมา “แม้ว่าพี่สะใภ้จะโชคดีเป็นพิเศษในวันนั้น แต่ฉันก็ไม่ใช่คนที่เล่นได้แย่ที่สุด”

เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วชี้ไปที่หลิงเหยาและพูดว่า “นายนั่นแหละ นายเล่นได้แย่ที่สุด นายต้องเป็นคนที่เล่นได้แย่ที่สุดแน่นอน

“ไม่ใช่ฉัน!” หลิงเหยาโกรธ “ฉันเก่งกว่าพี่รองอีกนะ ฉันแน่ใจว่าต้องเป็นเขา”

เมื่อเห็นว่าสงครามกำลังจะเกิดขึ้น ทัง โรลชูว ก็พูดขึ้นอย่างรวดเร็ว "เอาล่ะ อย่าโยนกันไปมาเลย ลืมเรื่องคราวที่แล้วไปเถอะ"

หลังจากพูดอย่างนั้น เขาก็ขยิบตาให้ ทัง โรลชูว และยิ้มด้วยเจตนาชั่วร้าย

ทัง โรลชูว เลิกคิ้วบางและถามว่า “นายแน่ใจเหรอ?”

“แน่นอน...” หลิงเหยากำลังจะพูดว่า “แน่ใจ” แต่สายตาที่เย็นชาก็จ้องมาที่เขา ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนคำพูดทันที “แน่นอน ผมแค่ล้อเล่นน่ะ”

คนอื่น ๆ ต่างก็เงียบไป เพราะพวกเขากำลังจะเสียเปรียบ

ลู เซียวเหยา บ่นว่า “ถ้าพี่สะใภ้แพ้ พี่ใหญ่จะต้องสารภาพรักกับผู้หญิงคนหนึ่ง นั่นถึงจะยุติธรรม”

ทัง โรลชูว ชำเลืองมองเขาอย่างเย็นชาและพูดด้วยน้ำเสียงหยิ่งยโส "ไม่มีทาง"

“พี่สะใภ้อย่าทำแบบนั้นสิ ระวังจะแพ้นะ” ลู เซียวเหยา หยิบลูกเต๋าสองสามลูกออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะน้ำชา "เอาล่ะ"