คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 510

วันนี้ไม่ใช่วันพิเศษ ทำไมใคร ๆ ถึงส่งดอกไม้ให้เธอเป็นสีฟ้า?

เสี่ยวซูเดินเข้ามาเพื่อนับจำนวนดอกไม้

"51 ดอกกุหลาบ" เสี่ยวซูเริ่มคิดอย่างจริงจังแล้วกระซิบ "ในภาษาดอกไม้ กุหลาบ 51 ดอกดูเหมือนจะมีความหมายว่า 'คุณเป็นคนเดียวในใจฉัน' "

จากนั้นเขาก็มอง ทัง โรลชูวและถามในลักษณะซุบซิบ "พี่สาวโรลชูว แฟนพี่ส่งมารึเปล่า?"

"แฟน?" ทัง โรลชูวขมวดคิ้ว เธอไม่มีแฟน เธอมีแค่สามีและสามีของเธอคงไม่ส่งดอกไม้มาให้เธอโดยที่ไม่มีเหตุผล ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะส่งดอกไม้ที่ดูธรรมดาเช่นนี้มาให้เธอ

เมื่อเห็นความยุ่งเหยิงบนใบหน้าของเธอ เสี่ยวซูก็เลิกคิ้วขึ้น “แฟนส่งมาเหรอ?”

นั่นแหละ ที่เป็นไปไม่ได้มากที่สุด!

ทัง โรลชูววางดอกไม้ไว้ข้าง ๆ และมองเสี่ยวซูด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “รายงานของนายเสร็จรึยัง”

เสี่ยวซูพูด "ยังครับ"

“งั้นก็ไปทำให้เสร็จสิ”

ทัง โรลชูวหยิบแฟ้มบนโต๊ะขึ้นมาและทำราวกับว่าจะตีเขา มันทำให้เสี่ยวซูตกใจมากจนสะดุ้งถอยหลัง แต่เขาก็ยิ้มให้เธอเล็กน้อย “ครับ ผมจะไปเขียนต่อเดี๋ยวนี้”

ด้วยเหตุนี้เขาจึงรีบวิ่งกลับไปยังที่นั่งของเขา

เสี่ยวซูเป็นเด็กดี แต่เขาชอบนินทาและพูดมากเกินไป เขาดูไม่เหมือนผู้ชายเลย

ทัง โรลชูวส่ายหัวด้วยรอยยิ้มที่ทำอะไรไม่ถูก จากนั้นเธอก็ก้มลงมองช่อดอกไม้ คิ้วเรียวของเธอขมวดเล็กน้อย ใครเป็นคนที่ส่งพวกนี้มาให้เธอ?

คำถามนี้ไม่ได้รับคำตอบจนกระทั่งเธอเลิกงานและเห็นร่างที่คุ้นเคยขณะที่เธอเดินออกจากอาคาร

“จี ยินเฟง!”

ทัง โรลชูวอ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ เธอแสร้งทำเป็นไม่เห็นชายคนนั้นและเดินผ่านเขาไปทันที

แต่ผู้ชายคนนั้นจะปล่อยให้เธอจากไปอย่างง่ายดายได้ยังไง?

ทัง โรลชูวขมวดคิ้วเล็กน้อย “จี ยินเฟง คุณหมายความว่าอะไร?”

“ผมอยากให้คุณรักผมเหมือนเมื่อก่อน”

คำตอบที่ไร้ยางอายนี้ทำให้ ทัง โรลชูว หัวเราะออกมา "จี ยินเฟง ฉันเคยเจอผู้ชายที่ไร้ยางอายมามากมาย แต่ไม่มีใครหน้าด้านเท่าคุณเลย"

หน้าของ จี ยินเฟงเปลี่ยนสี "ทัง โรลชูว เธอ..."

"ฉันอะไร?" ทัง โรลชูว ยกแขนขึ้นกอดอกและเชิดคางขึ้นเล็กน้อย เธอจ้องเขาอย่างไม่เกรงกลัว

มุมริมฝีปากของเธอขดอย่างเย็นชา คิ้วของเธอเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน “จี ยินเฟง คุณไม่ได้มาเพื่อพยายามที่จะเอาชนะใจฉันเหรอ? ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะ? แล้วคุณจะแสดงความจริงใจของคุณออกมาได้ยังไง?”

เมื่อได้ยินแบบนั้น จี ยินเฟงก็รีบกลับมาแสดงท่าทางใจดีของเขาอีกครั้ง โดยอธิบายด้วยน้ำเสียงกังวลใจว่า “ชูวชูว ผมแค่รู้สึกหวั่นไหว”

“หวั่นไหว?” ทัง โรลชูวหัวเราะเยาะ “หรือหงุดหงิดง่ายกันแน่”