คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 523

"แฟนปลอมๆ"

คำพูดเหล่านั้นเป็นเหมือนหนามที่แทงลึกเข้าไปในใจเธอ มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก

หยิง เสี่ยวเซียวหายใจเข้าลึก ๆ และแสดงออกอย่างอ่อนโยน "ซีอีโอลู แม้ว่านายจะเป็นแฟนปลอม ๆ ของฉัน แต่ฉันต้องการความช่วยเหลือจากนายจริง ๆ"

เมื่อเห็นดวงตาที่เหมือนลูกสุนัขของเธอ ลู เซียวเหยาก็รู้สึกใจอ่อน เขาจงใจถามอย่างไม่ใส่ใจว่า “แค่ไปเจอพ่อเธอใช่ไหม?”

ประโยคนี้หมายความว่าเขาเต็มใจที่จะช่วยเธอ

หยิง เสี่ยวเซียวรู้สึกยินดีมาก จนเธอรีบพูดออกไป "ใช่ นายแค่ต้องไปเจอพ่อฉัน"

ลู เซียวเหยาคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดอย่างเป็นกันเองว่า "เอาล่ะ ยังไงเราก็ตกลงกันแล้ว"

เมื่อได้ยินว่าเขาเห็นด้วย หยิง เสี่ยวเซียวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก และพูดกับเขาอย่างจริงใจ "ขอบคุณค่ะ"

ลู เซียวเหยาเลิกคิ้ว และมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสนุกสนาน “ทำไมวันนี้เธอพูดสุภาพจัง”

เมื่อได้ยินน้ำเสียงเยาะเย้ยของเขา หยิง เสี่ยวเซียวก็พ่นลมหายใจออกมา "วันนี้ฉันอารมณ์ดี! จำสิ่งที่นายสัญญากับฉันไว้ด้วยล่ะกัน"

หลังจากพูดจบเธอก็เดินออกจากห้องทำงานไป

เมื่อ ลู เซียวเหยาเห็นเธอเดินออกจากห้องทำงานไป ริมฝีปากของเขาก็โค้งขึ้น "เชื่อฟังแบบนี้ก็น่ารักดีนี่นา"

...

ในตอนที่ หยิง เสี่ยวเซียวกำลังรับประทานอาหารกลางวัน ทัง โรลชูวก็บอกเธอว่าข่าวลือของเธอกับ ลู เซียวเหยาตอนนี้กระจายไปทั่วบริษัทแล้ว

“บ้าจริง ก็แค่เดินเข้าบริษัทด้วยกันเอง” หยิง เสี่ยวเซียวพูดไม่ออก ข่าวลือที่ไม่มีมูลแบบนั้นทำไมถึงแพร่กระจายไปทั่วบริษัท

เธอสวมเสื้อคาร์ดิแกนถักสีเบจกับเดรสลายดอกไม้ สไตล์ผู้หญิงหวานแบบนี้ ไม่ใช่แบบที่เธอชอบใส่

"ทำไมนี่จะไม่ใช่สไตล์ของฉันล่ะ?" หยิง เสี่ยวเซียวก้มหน้าลงเพื่อตรวจดูเสื้อผ้าของเธอ “ฉันแค่อยากลองสไตล์นี้ดูบ้าง”

ที่จริงแล้วเธอเห็นเสื้อผ้าชุดนี้อยู่ในตู้เสื้อผ้าของ ลู เซียวเหยา พูดตามตรงชุดนี้มันเด่นมากเมื่ออยู่ในตู้เสื้อผ้าที่เต็มไปด้วยสูทของ ลู เซียวเหยา เธอจึงสังเกตเห็นมันทันที

เธอรู้สึกแปลกใจที่เห็นเสื้อผ้าผู้หญิงในตู้เสื้อผ้าของเขา และมันก็ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดในเวลาเดียวกัน เนื่องจากเขาแขวนเสื้อผ้าผู้หญิงไว้ในตู้เสื้อผ้าของเขา นั่นหมายความว่าเขาสนิทกับเจ้าของชุด

มันจึงทำให้เธออารมณ์เสียและรู้สึกอึดอัด ดังนั้นเธอจึงสวมมันโดยไม่คิดจะถามเขา แต่ ลู เซียวเหยาก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาในตอนที่เขาเห็นเธอสวมชุดนั้น ราวกับว่าเขาลืมเสื้อผ้าชุดนี้ไปแล้ว

ทัง โรลชูวตรวจสอบใบหน้าที่สวยงามและท่าทีของเพื่อนเธอ สายตาที่สับสนของเธอ มันกำลังบอกกับ ทัง โรลชูวว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญ

แต่เพราะเพื่อนของเธอไม่ต้องการที่จะบอกเธอ เธอจึงไม่ซักถามเพื่อนต่อ