คู่รักสายฟ้าแลบ: เจ้าสาว ของ คุณ พอจะเป็น ฉันได้ไหม นิยาย บท 620

‘เห็นได้ชัดเลยว่ายัยนี่มันปีศาจจอมหลอกลวง ฉันไม่ได้โง่ และฉันก็มองออกทุกอย่าง’ โรลชูวคิดอยู่ในใจ

“ฉัน…” กู โรลโรลถึงกับพูดไม่ออก

ความจริงแล้ว เธอไม่รู้วิธีรักษาอาการของทัง ซอง ด้วยซ้ำ เธอแค่อยากจะต่อรองกับโรลชูว

ทว่าทุกอย่างกลับพังไม่เป็นท่า เมื่อเกมของเธอโดยทัง โรลชูวอ่านออก

ดาราสาวกันปากแน่น

“ออกไปซะนังปีศาจ” โรลชูวไล่อีกฝ่ายเสียงแข็ง

ส่วน กู โรลโรลก็รู้ดีว่า ถ้ายังบากหน้าแถต่อไปอีก ก็จะมีแต่ทำให้ตนเองอับอายมากยิ่งขึ้น ดังนั้นมือเรียวจึงหยิบกระเป๋าพลางสาวเท้าฉับ ๆ เดินออกจากห้องโดยเร็ว

แต่ก่อนจะพ้นร่างของโรลชูว ดาราสาวก็หันมาจ้องหน้าพร้อมเอ่ย “ทัง โรลชูว นี่คือสิ่งที่เธอเลือกเองนะ อย่าเสียดายซะล่ะ”

“กลับไปซะ ฉันไม่มีวันเสียดาย” โรลชูวตอบกลับเสียงเรียบนิ่งราวกับไม่เคยเก็บข้อความก่อนหน้ามาใส่ใจ

กู โรลโรลกัดฟันแน่น พลันสะบัดผมเดินออกไปอย่างอารมณ์เสีย

เมื่อพ้นเงาของสาวเจ้า ผู้จัดการอย่างหลี่ น่า ก็เดินเข้ามาหาโรลชูวที่ยังยืนนิ่งอยู่ที่เดิม เธอถามปนห่วงใย “เสี่ยวทัง เธอโอเคไหม?”

โรลชูวหลับตาซ่อนความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ แค่พริบตาเดียวก็ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมร้อยยิ้มหวาน

“ฉันโอเคค่ะ ผู้จัดการ”

เธอตอบพร้อมส่งยิ้มให้หลี่ น่า

พอเห็นลูกน้องยิ้มได้ คนเป็นหัวหน้าก็โล่งอก “ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว”

“เราอาจจะต้องสวดภาวนาให้เขาจริง ๆ” ผู้จัดการสาวพยักหน้าหัวเราะเชิงเห็นด้วย “แต่ฉันดีใจที่ซีอีโอเซินฉลาดพอที่จะยกเลิกสัญญาของหล่อนได้ทันเวลา ไม่อย่างนั้นบริษัทของพวกเราต้องโชคร้ายแน่นอน”

พูดจบทั้งหัวหน้าและลูกน้องก็หันมายิ้มให้กัน หลังจากนั้น หลี่ น่าก็ไม่พูดอะไรอีก เว้นเสียบอกให้โรลชูวกลับไปทำงานต่อเหมือนเดิม

เมื่อกลับมานั้งหน้าคอมพิวเตอร์ปุ๊บ เสียงอีเมล์ก็ดังแจ้งเตือนปั๊บ

มือเรียวกดเข้าไปเช็คข้อความด้านใน ก่อนจะพบว่ามันส่งมาจากผู้อำนวยการ เฟิง เฟิง

ข้อความด้านในเขียนไว้ว่า เจ้าตัวได้ตกลงเลือกบทสำหรับการแสดงไว้หนึ่งฉากสำหรับกู โรลโรล ในหนังเรื่องนี้แล้ว

หมายความว่า เฟิง เฟิงตัดสินใจแล้ว จึงส่งจดหมายเกี่ยวกับการตัดสินใจครั้งนี้มาให้เธอ

ยิ่งอ่านข้อความที่ปรากฏบนหน้าจอคอมพิวเตอร์ โรลชูว ก็ยิ่งสงสัยว่ากู โรลโรล ใช้วิธีใดที่สามารถทำให้เฟิง เฟิงยอมมอบบทละครให้กับเธอ